Waarschuwing geen blog voor kinderen !!!

We hebben een nieuwe buurman. Ik heb hem gisteren gezien in het winkeltje bij de Rozer. Je kan na één keertje iemand zien natuurlijk niet zeggen of hij aardig is of niet, geen idee hoe z'n karakter is.
Ik krijg meestal een eerste indruk door wat ik zie, hoe ziet hij eruit, welke handicap heeft hij en hoe zit hij erbij. Laat ik het netjes zeggen, het is geen spetter. Hij lijkt een beetje op Arda, heeft ook een spierziekte denk ik. Kan weinig, moet geholpen worden met eten. Dan sla ik al dicht. Ik kijk dan al niet eens meer naar de persoon, maar naar alle ongemakken om die persoon heen. De eerste reactie in mij zelf was zoiets als "O Mijn god, moet ik dat overal mee gaan helpen?, Gaan ze straks van mij verlangen dat ik met mijn "zelfstandigheid" voor hem ga zorgen ?". Nee ik vond er meteen niks meer aan. Laat maar links liggen en bemoei je er zo min mogelijk mee.
Nogmaals dan kijk ik dus niet naar de persoon zelf, naar het karakter, maar naar alle ongemakken die ik om hem heen zie.

Want toen ik zoiets ook zei in de Rozer, werd er meteen geroepen dat ik veel te snel een oordeel klaar heb over iemand. Maar ik beoordeel/veroordeel hem als persoon niet, maar wat ik zie. Misschien heeft hij wel een hele vlotte babbel, is het een onwijs leuke knul in zijn denken en praten. Geen idee. Maar dat zie ik ff niet, ik zie alleen een rolstoel met daarin een figuur die overal bij geholpen moet worden. En daar wil ik niks van weten.

Ik hoop dat het een beetje duidelijk overkomt met wat ik nou bedoel. Dat die scheidingslijn in mijn denken te zien is.

Gisteravond in het begin van de avond ff op Setfire geweest, maar daar was ik snel weg, vond het een hoop kinderlijk gewauwel. Later ben ik ff terug gegaan en toen was het wel gezellig. Weer eens lekker bezig geweest met Sagar, de huis, tuin en keuken neger van Setfire (breed lachende smiley) Eindelijk weer eens van die harde humor. Weer eens een vertrouwd Setfire avondje zonder dat kleuter gemiep. Ook een heel interessant gesprek gehad met Rommel. Eigenlijk is dat een beste knul, heb ik altijd wel gevonden. Tis alleen zo jammer, nou ja het kleuter overschot.

Maar goed het was gezellig.
De begeleister komt binnen tijd om te douchen... dus laterssssssssssssssssssss.

Ohw dat is handig, nu na het douchen kan ik de blog ook nog bewerken. (fris gewassen smiley)
Anders is het ook zo'n abrupt einde. En dan is het net of de gezellige Setfire avond niet gezellig was, dat moeten de mensen ook niet gaan denken.

De begeleiding heeft voor september een dagje Dolfinarium gepland, leuk idee. Heb er nu al zin in. En de begeleidster begon over zwemmen. Of ik dat leuk vind. Ja ik heb altijd erg van zwemmen gehouden. Ik zwom meer onder dan boven water, maar ik vond het zalig. Het lijkt haar goed als ik op de lijst kom om ook te gaan zwemmen. Het idee is leuk, maar er zitten twee nadelen aan mij. Een enorme bult op mijn buik en een enorme bult tussen mijn benen. Voor de bult op mijn buik schaam ik me niet zo erg als voor de bult in mijn broek. Al zou ik met mooi weer ook niet zonder shirt over de boulevard gaan rijden. Dat trekt veel te veel bekijks.

Dus dat zwem idee van d'r zetten we maar ff in de koelkast. Tenminste ik wel, Carla kennende gaat die er wel iets mee doen, al hoeft dat echt niet van mij.

Zo dan mag er nu wel een punt achter.
Fijne dag allemaal en tot de volgende keer, doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii !!!!