Posts

Posts uit november, 2020 tonen

Het moet niet gekker worden.

  Medewerkers Efteling aan de slag in de zorg’ Dit kopt het Brabants Dagblad en minister De Jonge is helemaal in zijn nopjes. Het moet niet gekker worden. We zijn al gewend geraakt aan de poppenkast van Mark en Hugo in Den haag. Maar nu staan er dus lange wachtrijen bij de ziekenhuizen, omdat iedereen door middel van een narcose, zijn/haar eigen Droomvlucht wil beleven. Of een rit in de liften wil maken die, in vrije val, de Baron nabootsen.  Lig je als Covid19 patiĆ«nt op de I.C. en probeer je rustig te herstellen, schrik je je elke keer het apelazarus, omdat de Python voorbij komt razen. Staat bij de ingang van het ziekenhuis, Pardoes zijn "Lumia Fantasia, gebruik je fantasie!", te roepen. Op elke afdeling ligt of staat wel een Holle Bolle Gijs om je gebruikte mondkapjes te vragen. Roodkapje die opeens langs heel veel oma's en opa's langs moet. De wolf die steeds uit een bed wordt gejaagd en uit de keuken, omdat ook hij zich ergens moet nuttig maken.  PatiĆ«nten op de

Iramirch Het Doolhof de gedachtenspinsels (3)

 Ja jongens en vooral meiden, het is allang weer tijd voor een nieuwe blog. Omdat ik jullie zeurmeisjes heb genoemd, wat niet zo aardig van me was, krijgen jullie vandaag een blok extra. Veel leesplezier. Stefano liep door het Doolhof. De draak kon plotseling niet meer vliegen boven het Doolhof en was samen met hem neergestort. Voor ze konden bekijken of ze ongedeerd waren, hadden muren van hagen elkaar van elkaar gescheiden. Stefano had nog naar de draak gezocht, maar had het gevoel dat hij zich alleen maar meer van de draak verwijderde. "Waar ben je?", riep hij luid. "Hier!", fluisterden stemmetjes vanuit de hagen. "Waar?", hijgde de wind. En de stemmetjes vanuit de hagen fluisterden weer, "Hier!" Na meerdere keren de vraag 'Waar ben je?' te hebben geroepen en steeds weer het spelletje van de hagen en de wind te hebben aangehoord, schudde Stefano zijn hoofd. Dit ging zo niet werken. Hij stond stil en dacht even na. Hij glimlachte en rie

Iramirsch Het Doolhof der Gedachtenspinsels 2

 Meisje zit naast me te vertellen dat er allang een nieuwe blog moest komen. Ze controleert me ook echt of ik hem meteen plaats. Dus om zeurmeisje en de anderen niet teleur te stellen volgt hier nog een deel van het verhaal uit Iramirch. De volgende dag was het ontzettend druk in de grote vergaderzaal van het kasteel. Aan het hoofd van een lange tafel, zaten de koning en koningin. Aan de rechterzijde van de koning zat de opperrechter, gevolgd door Duncijan en de raadsheren. Aan de linkerzijde van de koningin zat Vrouwe Nietschrie, gevolgd door de Wijze Vrouwen. Ook prinses Femelina en Ingilla waren aanwezig, evenals Alina, Gerdina en Gerlienda. De koning ging staan, heette iedereen welkom en vertelde over de enorme weide en de verandering daarvan. Hij vertelde dat er een jongetje vermist werd en dat de draak uit de slotgracht en Stefano, een voerknaap van de draak, ook verdwenen waren. Hij vroeg aan de aanwezigen of zij wisten wat er met de enorme weide aan de hand was en ging weer zit