Posts

Posts uit juni, 2017 tonen

De liefde blijft moeilijk...

Alweer de liefde ? Ja joh, het blijft maar terugkomen in een mensenleven. Verliefd worden, tederheid, genegenheid, elkaar beminnen, vrijen, seks, in welke volgorde je het ook hebt, het komt steeds weer terug. Tenminste zo voelt het voor mij als vrijgezel, misschien houdt er eindelijk een hoop op als je al jaren met elkaar getrouwd bent. Raak je eindelijk op elkaar uitgekeken en is de behoefte aan vrijen en seks eindelijk weg. Excuus voor al die getrouwde stellen die al jaren lang en gelukkig samen zijn en nog elke dag verliefd naar elkaar kijken, met elkaar vrijen en seks hebben, maar het idee lijkt me zo heerlijk. (smiley) Bij mannen schijnt er wel een midlifecrisis te bestaan, maar helaas geen penispauze of stop. Als die wel had bestaan dan had ik hem graag vandaag nog gekregen. Dan was ik in één klap van al die lust af, van al die drang naar mannenvlees, dan was er alleen nog plaats voor de liefde, de tederheid en en de genegenheid. De tijd van "De jongen in het park"

De (nieuwe) Rozerkliek.

Bij de herinneringen op Facebook, zat vandaag als herinnering een blog over de Rozerkliek in 2013.De Rozerkliek had een reputatie van onderdrukking en uitsluiting. De Kliek bepaalde wie er wel en wie beslist niet welkom was in de Rozer. Soort terreurgroepje dus. Ik zat ook bij die Kliek. We waren nog net niet geradicaliseerd.  In die oude blog vroeg ik me af hoe het in de nieuwe Rozer zou worden. De Rozer waar we nu ondertussen al zo'n vier jaar komen. Ik merk dat er in de huidige Rozer toch ook wel weer een Kliek is. En volgens mij wordt er heus nog wel bepaald wie er wel en wie er niet welkom is. Alleen is het kleinschaliger, onderling zijn we het niet echt eens wie wel of niet welkom is. Want wie de ene niet mag, mag de ander dan weer wel. Al zijn we het over een paar medebewoners meer dan eens dat we die liever zien gaan dan komen. En de Kliek is niet echt meer een vast groepje. Het zijn meer de cliënten die uit gewoonte naar de Rozer komen. Want zo gezellig het was in de

Verlangen naar.... tsja naar wat ?

Ik heb een groot verlangen bij me, een verlangen naar wat is geweest en toch misschien nog is. Ik verlang .... maar naar wat ? Iets ongrijpbaars, fantasierijk en toch echt of juist zo echt dat het fantasie lijkt. Als de muziek mij meevoert door het grote park. Overal geheimzinnige wezens tussen de bomen. Ogen die me volgen boven de bomen uit. Vliegensvlug razen slangen langs me heen en buitelen in grote bochten en loopings. Wezentjes fladderen heen en weer, dansend op de muziek. Water spat vol kleur en vuur in grote stralen op uit het meer, waarin wezentjes dansen op grote leliebladeren. Een groot schepsel maakt zich los van de grond en stijgt op. Met een woeste brul en een vurige vlam glijdt hij door de lucht. Vanuit het Westen komt een ander schepsel, flonkerend roze en purper, zingend met een stem als bronzen klokken, aanvliegen. Op z'n rug draagt het een ruiter, een groenige jongen met ravenzwart haar. Te paard komt uit het de bergen een jongen, gekleed in het blauw met een m

Mantelzorg

Tegenwoordig moeten we onze ouders, oudere buren, zieke en gehandicapten helpen om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Daar hebben we een mooi woord voor, mantelzorg. Konden we een halve eeuw geleden onze ouderen nog dumpen in een bejaarden/ verzorgingshuis. Onze zieken en gehandicapten wegmoffelen in speciaal gebouwde gebouwen met vierentwintig uurs zorg, tegenwoordig moeten familie, vrienden, kennissen, buren of ingehuurde hulpkrachten deze taak op zich nemen. Het lijkt allemaal zo makkelijk en het is zo makkelijk gezegd. Alleen de uitvoering valt soms nogal tegen. Steeds vaker hoor je dat mantelzorgers een burn-out hebben, dat ze lastig gevallen worden als ze op weg zijn naar diegene die ze verzorgen. Dat hun eigen gezinsleven in de soep draait omdat de zorgvrager zoveel noten op de zang heeft. Het loopt de spuigaten uit. Toch is mantelzorg niet van deze tijd, het bestaat al honderden jaren en ook toen ging het wel eens verschrikkelijk mis. Iedereen kent vast wel da

Lijstjes bijhouden maakt je bewuster.

Zoals jullie wel weten heb ik een vochtbeperkend dieet. Ik mag maar anderhalve liter vocht per dag, een gezond mens moet  twee liter per dag drinken. En dan gaat het om dranken (water, limonade, frisdrank, koffie en ga zo maar door.) Maar als je een vochtbeperkend dieet echt heel streng zou nemen, dan wordt voedsel ook meegerekend. Fruit, yoghurt en andere vlasoorten, soep, salades en meer. Ook groenten en vocht in vlees e.d.. Gelukkig hoef ik dat niet mee te rekenen, behalve de soep dan, vaak bestaat dat uit meer vocht dan groenten en vleessoorten. (zeker de soep in de Rozer) Maar dan komt er nog een probleem en dat is het zout. Ik heb ook een natrium beperkt dieet. Eigenlijk moet ik ook heel goed opletten dat ik niet al te zoute producten nuttig. Maar helaas ben ik meer van het hartige dan van het zoete. En al die dingen moet ik bijhouden met lijstjes. Want als je opschrijft wat je drinkt of eet, hoeveel je ervan neemt, dan wordt je je bewust wat je neemt op een dag. Waar de kn