Mario's Blog

Dit is de laatste blog van 2019. Ik heb alle blogs van dit jaar eens doorgespit en ik merk dat ik de blogs dit jaar heel dicht bij mijzelf heb gehouden. Veel van mijn gevoelens en gedachten heb gedeeld. Rot momenten en moeilijke periodes heb besproken en jullie deelgenoot heb gemaakt van hele leuke en mooie momenten in mijn leven. En natuurlijk ook wat blogs waarin ik mijn fantasie de vrije loop heb gelaten. Soms heel humoristisch, soms diepzinnig en soms onsamenhangend en toch een mooi geheel vormend. En er zijn ook onderwerpen die een rode draad vormden in mijn blogs. Denk aan de vochtbeperking, de naaktfoto's en mijn frustraties over het sprookje klimaatverandering. Eigenlijk was 2019 wel een goed jaar zo voor mij. Al hadden we een slechte start door ziekte van een medebewoner en had ik de naweeën van teveel vocht in mijn benen. Maar dit jaar heeft, voor mijn gevoel, best wel positief en gezellig uitgepakt. Ik heb een weddenschap gewonnen met de dokter, door te bewijzen dat ee

Nog even en het is weer kerstmis. Gezellig.., hoewel gezellig? Eigenlijk heb ik heel weinig zin in kerstmis. Het wordt zo gewoon, een jaarlijks terugkerende verplichting. Weer die boom in huis, weer dat vreetfestijn. Niet dat ik samen met mijn moeder elk jaar ons vol proppen aan kerstkalkoen, reerug en konijn, pudding toe en ijs. Maar kerstmis hoort als "traditie" een vreetfestijn te zijn. Chique pak of chique jurk, hele familie rond de tafel. Het feest van vre(ten)de op Aarde. Volgens mij komt dat "geen zin in kerstmis hebben" door het gezeik wat er aan kerstmis vooraf gaat. De jaarlijkse zeiktraditie welke kleur Zwarte Piet moet krijgen. Van half november tot en met vijf december gaat het nergens anders over dan racisme, de kleur van Piet en protesterende mensen die voor en tegen zijn. En dan zes december (de verjaardag van Sint Nicolaas notabene) moeten we meteen overschakelen naar kerstmis. Misschien wordt het gewoon tijd om een van de twee tradities af te sch

Ik ben al een tijdje opzoek naar lotgenoten. Naar mensen die ook hartfalen hebben of een aangeboren hartafwijking. En dan in het bijzonder naar mensen die, net als ik, worstelen met hun vochtlijst. Ik ben in mijn zoektocht langs de site van de Hartstichting geweest. op Facebookpagina's van verschillende hart en vaatziekten groepen en op sites van ziekenhuizen. En overal valt me een ding op, alle patiënten praten in de medische termen over hun hartafwijking. En dan zit ik zo eens het een en ander door te lezen, met al die ingewikkelde termen. En dan denk ik bij mezelf; "Waar hebben ze het nou over?". Ik heb me nooit verdiept in al die medische termen. Mijn ouders zeiden altijd bij dokters; "Zeg het maar in gewoon Nederlands, dan begrijpen wij het ook." En alle dokters hebben alles ook altijd uitgelegd in gewoon Nederlands. Daar komt bij, ik heb die afwijking nou eenmaal, dus waarom zou je dan al die mooie en moeilijke termen dan moeten kennen. Het gaat er to

Hallo allemaal, zijn jullie heerlijk bezig met pakjesavond? Hoewel mijn hulpsinterklazen en ik het erg druk hebben vanavond, wil ik toch eens vertellen hoe ik het dit jaar vond gaan. Dit jaar kwam ik aan met een heuse stoomtrein. En eerlijk gezegd vind ik dat ook wel wat hebben hoor. Het reist comfortabeler dan met de stoomboot. Voor mij althans, voor de Zwarte Pieten is het lastiger. Ik zeg Zwarte Pieten, maar ik kreeg dit jaar toch een zooitje ongeregeld mee van de NTR. De NTR is een verzamelnaam voor de NOS, Teleac en RVU. De NOS is het bekendst, de Staatsomroep van Nederland. Teleac en RVU waren vroeger vooral bedoeld voor schoolTV. Omdat de omroepen onder leiding van de NOS zijn overgegaan op de zogenaamde roetveegpieten, kreeg ik dus half geschminkte BN-ers mee, die mij dit jaar moesten vergezellen. We zijn nu al een aantal jaar bezig met al dat geklootviool, clownspieten, stroopwafelpieten, regenboogpieten, kinder- en opapieten. Ik word er stapeldol van. Ieder jaar weer ei