Mario's Blog

Ik was van de week bij de psycholoog/gedragsdeskundige en daar vertelde ik dat ik soms hunker naar een man. Het lijkt me heerlijk om gewoon eens een rolstoel-loze man te hebben. Rolstoel-loos, omdat mij dat toch meer trekt. Maar als ik eerlijk ben, dan zie ik de rolstoel bij de jongens hier niet echt meer. Ik zie meer en meer de persoon zelf dan de rolstoel waar hij in zit. Maar toch als het op de ideale man aankomt dan liever geen rolstoel. De psycholoog vroeg wat ik dan wilde met een man. Nou ja eigenlijk niks, was mijn antwoord en eigenlijk toch heel veel. Ik wil zelf eigenlijk helemaal niks. Dat vond ze wat verwarrend. (jullie vast ook) Ik wil van alles met zo'n man, als hij maar niks bij mij hoeft. Op een heleboel gebieden heb ik mijn bulten best geaccepteerd, maar als het op het seksuele vlak komt, dan vind ik er niks aan. Dan vind ik mijn lichaam drie keer niks. Het (mijn lichaam) kan ook niet meer alles als wat het kon toen ik nog "de jongen in het park" was. Een

Het Haga ziekenhuis in Den Haag, daar kom ik de laatste tijd vaak, als mantelzorger van mijn moeder. Vroeger noemde we het Haga Ziekenhuis gewoon "Het Leyenburg Ziekenhuis", in de volksmond ook wel "lijkenburg" genoemd. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis als je in de wijk Bouwlust/Vrederust woont. Eigenlijk hebben we het Leyenburg groot zien worden door de jaren heen. En we hebben er ook vaak gelegen. Mijn vader, mijn moeder, mijn broer vast ook wel eens en ik. Vroeger, nog niet eens zo heel erg lang geleden, moest je met de auto of lopende als je met het openbaar vervoer kwam, de grote op- en afrit op om de hoofdingang te bereiken. Het Leyenburg heeft nooit een dertiende etage gehad. Want dertien brengt ongeluk, dertien is de Goden verzoeken, dus dertien werd gewoon weggelaten. Men was nog erg gelovig in de tijd dat het Leyenburg gebouwd werd denk ik. Ik heb het Leyenburg ziekenhuis van kinds af aan al een rot ziekenhuis gevonden. (welk ziekenhuis vind ik nu eige

En toen maakte Bas een stomme fout, hij stemde de populairste inwoner weg uit Utopia. Hij kon iedereen kiezen, de meest gehate, de grootste roddeltante, de andere oud-inwoner, maar nee hij koos de populairste. Gaat Bas voor het geld ? Heeft hij het bod van tweeduizend euro van Chipp aangenomen ? Was het hem ingefluisterd door de regie en John de Mol ? Heeft John het zelf zo geregisseerd ? Ik weet het niet, al heb ik wel zo mijn vermoedens. De teleurstelling in Nederland is wel heel groot en op die teleurstelling volgt natuurlijk de boosheid. De site van Utopia-nieuws en de Facebookpagina van Utopia staan vol boze reacties. Vooral Bas wordt veel verweten, hoewel er ook veel mensen mopperen op John de Mol. Kaartjes voor Utopiaanse feesten worden geannuleerd omdat Johan er niet meer bij is. Er wordt opgeroepen om de Utopia markten te mijden. De web stream paspoorten worden massaal opgezegd. Iedereen is boos. het viel me mee dat ik vanmorgen geen nieuwsberichten heb gelezen dat een b

Sorry, ik heb het heel druk en als je vraagt waarmee dan heb ik daar geen antwoord op. Ik geef gewoon het weer maar de schuld. (lekker makkelijk) Maar van dat vaker bloggen komt niet echt iets terecht op deze manier. Vandaag gaan we maar eens een rondje televisie doen. Die ergerlijke, soms ontroerende, strontvervelende, grote plaat die bij menigeen in huis staat of hangt. Vroeger was het nog een enorme kast, tegenwoordig zijn ze zo dun dat de televisie als schilderij kan dienen. Vroeger keek ik graag televisie. "Als het maar beweegt, dan is het goed." zeiden mijn ouders vaak. Tegenwoordig kijk ik veel minder televisie, vind het een bron van een hoop ergernissen geworden. En dan vooral die ellenlange reclameblokken. Soms zitten ze zo kort op elkaar, vreselijk vind ik dat, ik kan er maar niet aan wennen. Het Journaal of RTL Nieuws kijk ik zelden meer, het Journaal vind ik ietwat politiek-correct en  het RTL Nieuws vaak te joviaal. En volgens mij vertellen ze er beide maar