Mario's Blog

Lief dagboek, Nou heb ik helemaal geen dagboek en ben ik Blogger ooit als afreageermiddel gaan gebruiken. Gewoon alles van me afschrijven en anderen van mijn boosheden, pijntjes en verdriet mee laten genieten. Ik dacht in het begin dat geen mens mijn blogs toch ooit zou lezen. Maar er bleken wel degelijk mensen te zijn die de blogs lazen. De grote massa, blogs met soms meer dan zestig lezers, kwam pas toen ik blogs ging schrijven over het Zeehos. Vooral de blogs waarin ik mijn visie gaf op het reilen en zeilen van Het Raamwerk. Ook de blogs over de chatgroep Setfire trok heel veel aandacht. Ik heb wat mensen over de hekel gehaald en zaken besproken waar ik het totaal niet mee eens was. Tegenwoordig schijn ik milder te zijn. Er was een periode dat ik vaak hoorde dat ik (in de ogen van de mensen die het zeiden) ten goede was veranderd. De tegenwoordige blogs die meer dan zestig keer gelezen worden gaan vooral over mijn dromen, over mijn gevoelsleven en eentje over de Zwarte Pietendisc

Zal ik ooit eens winnen in een droom ? Dat vraag ik me wel eens af. Ik droom veel en vaak en een hoop dromen kan ik onthouden. Zelfs dromen van jaren geleden. Maar als ik droom, of dat nu een mooie droom is of een nachtmerrie, ik ben altijd wel op de vlucht of ik faal weer eens ergens mee. Ik ben altijd weer de ondergeschikte of ik zit in situaties waarin ik mezelf of anderen moet redden. Ik heb maar heel weinig dromen waarin dat allemaal niet hoeft. Helaas kwamen die dromen toen ik jonger was vaker voor dan tegenwoordig. Volgens het gezegde en het lied van Marco Borsato zijn de meeste dromen bedrog. Volgens anderen hebben dromen een betekenis en volgens de wetenschap zijn dromen verwerkingen van wat je overdag beleeft hebt. Ik zou graag eens willen weten wat mijn dromen dan betekenen of waarom ik ze steeds droom als ze toch bedrog zijn. En als de dromen verwerkingen zijn van wat overdag is gebeurt, dan zouden ze toch wel wat rustiger moeten zijn. Zoveel gebeurt er nou ook weer niet

Hallo Dood, weet je dat ik weer eens met je bezig ben geweest ? Of eigenlijk weer met je bezig ben. Heb ik vorig jaar, omdat het eens om de zoveel jaar moet, met de arts mijn hele euthanasieverklaring weer ge-update, nu ben ik of liever zijn we, met het einde bezig. Wat voor kist, welke muziek, wel of geen koffietafel en meer van die dingen. Steeds meer wensen komen zwart op wit te staan zodat er bij het einde een heel draaiboek klaar ligt hoe alles moet gebeuren.  Ik roep altijd wel heel makkelijk, "Al stop je me in een zak en zet je me bij het vuil.", toch is het voor achterblijvers wel prettig als ze weten wat ik nou eigenlijk echt zou willen. Of gewild zou hebben. En dat zijn we, zowel mijn moeder als hier op het Raamwerk, nu aan het regelen. En weet je Dood, door het regelen wordt het accepteren dat er ooit een dag kot dat ook ik dood zou gaan, een stuk makkelijker. Ik had er van de week zelfs een keer zin in, nou, dat is toch iets wat je niet bij mij zou zoeken. Als i