Mario's Blog

Van de titel schrik je eigenlijk al, zo van "O, jee, wat gaat Mario nu weer doen ?" Nou we gaan het hebben over mongolen omdat het al een tijdje in mijn hoofd speelt. Ergens begin ik me knap te ergeren aan al dat geroep "Die mongolen dit...", "Die mongolen zijn..." en ga zo maar door. Hier op het Zeehos heb je verschillende niveau's. We zijn allemaal lichamelijk beperkt, maar sommigen hebben daar ook een verstandelijke achterstand bij. Vaak is dat bij de geboorte al ontstaan door zuurstof gebrek in de hersenen. Triest, maar het is niet anders. Die mensen kunnen er zelf niks aan doen, maar de hogere niveau's willen daar nog wel eens op neerkijken. Toen ik hier negen jaar geleden kwam wonen moest ik enorm wennen aan al die verschillende niveau's. Ik vond sommige bewoners eng en raar en noemde ze ook mongolen. Maar door de jaren heen ben ik ze gaan leren kennen en heb beter naar ze gekeken en dan blijkt dat de niveauverschillen eigenlijk niet zo

Eigenlijk is er niks aan om een apart geval te zijn. Maar helaas ben ik een apart geval, altijd al geweest. Ik ben een foutje van Moeder Natuur of Gods blauwdrukken lagen door de war en ondersteboven toen Hij me in elkaar knutselde. En daarom heb ik een hart wat totaal afwijkt van gewone harten en van andere harten die ook iets mankeren. Er waren er wel eens meer dan ik alleen, maar ik ben al enige tijd de nog enig in levende met zo'n afwijking. Vandaar dat ik nooit zal winnen in welke loterij dan ook, ik ben zelf al één op de zoveel miljoen. En een apart geval zijn betekent dus ook dat je een aparte behandeling krijgt. Helaas niet zo'n behandeling zoals een koning of iemand anders van het koninklijk huis zou krijgen. Nee, dat niet, daar ben ik ook apart bij, dus krijg ik de apartste der aparte behandeling. De behandeling van studiemateriaal. Want alles wat apart is, daar wil men graag van leren, misschien geeft mijn apartheid wel antwoord op doodnormale vragen. Al van kinds af

Je kent vast wel die reclame dat speeltuinen rookvrij moeten worden. Het anti-rook-gezemel van het KWF, de Hartstichting en het Longfonds. Hoewel ik al dat gezemel over niet-roken strontvervelend vind, kan ik me best voorstellen dat roken in bepaalde gebieden niet erg prettig is. Zo moeten ook wachtrijen in attractieparken rookvrij worden. Nou heb ik zelf twee seizoenen in een attractiepark gewerkt, dus ik weet hoe frustrerend het is om elke dag weer je attractie peuken vrij te moeten maken. En in een speeltuin niet mogen roken, daar kan ik me ook wat bij voorstellen. Die kleine peuters steken echt alles in hun mondjes, dus ook uitgetrapte peuken. Ik vraag me alleen af wat ze nou precies met een rookvrije generatie bedoelen. Oké, je mag niet meer roken in de speeltuin. Maar is zo'n kind dan echt rookvrij ? Gejaagd Nederland brengt echt niet even gauw een kind naar de speeltuin met de fiets, nee dan wordt het algauw de scooter, brommer of auto. Die laten ook behoorlijk wat rook ac