Mario's Blog

Ik heb twee hele positieve blogs geschreven. De eerste heb ik gedeeld op de bekende kanalen waarop ik al mijn blogs deel. De ander alleen op Facebook, dit omdat ik daar de meeste mensen kon bereiken over wie de blog ging, maar ook ter bescherming van die mensen. Ik heb hele positieve reacties gehad op beide blogs, vaak gehoord dat ik dat vaker moet doen. Maar positief schrijven of iets positiefs over iemand zeggen vind ik veel moeilijker dan iemand afzeiken. Ervaringen hebben me geleerd dat het positief over iemand uitlaten vervelende gevolgen kan hebben dan dat er iets positiefs uit voort komt. Door positief over iemand te zijn geef ik mij geestelijk bloot aan diegene. Ben ik kwetsbaar, open en mijn eerlijke zelf. En daar ben ik vaak mee op mijn bek gegaan. Door gebruikt, keihard afgewezen. Alsof het positieve wat ik vond als heel negatief werd ervaren. Ze me liever als een leugenaar zagen, een harlekijn die me aanpaste aan wat zij vonden en voelden, dan mijn eigen, open eerlijke e

Nog even en dan ben ik alweer tien jaar een Zeehosser. Een cliënt op het Raamwerk, tussen al die andere cliënten die hier wonen op het Zeehosterrein. Hoewel ik makkelijk contacten maak, vond ik het in het begin moeilijk om te aarden hier. Lichamelijke beperkingen gaan verder dan een hartafwijking en soms ook gepaard met een verstandelijke achterstand. Vooral dat laatste was erg wennen voor me. In het begin was ik wel wat bang voor zulke bewoners. Toch heb ik nu, na een weg met misverstanden en ruzies, toch heel goed contact met ze. Voor mij is iedereen gelijk, tenminste ik benader iedereen als gelijke en juist die benadering heeft soms tot de misverstanden geleid. Van mezelf uit ben ik een flapuit en niet iedereen begreep dan wat ik bedoelde. Wat van mij als grapje bedoeld was, kwam soms verkeerd aan bij de bewoners. Maar met mijn groepsgenoten en wat andere cliënten kan ik aardig opschieten. Ik heb hier meer vriendschappen dan toen ik in Den Haag woonde. De enige vriend in Den Haa

Acht augustus is het zover, dan woon ik alweer tien jaar op het Zeehos. In de begin periode dat ik hier woonde schreef ik zo nu en dan eens een flinke (af)zeik blog over wat er allemaal (volgens mij) niet goed ging hier. Heel wat van die blogs hebben me best een hoop ellende bezorgd, ik werd menigmaal op matjes geroepen en heb wat afgekletst met clusterhoofden en cluster persoonlijk begeleidsters. Maar ja, nu die datum van tien jaar Zeehos nadert, komt er wel een drang naar boven om nog een keertje een flinke (af)zeik blog over het Zeehos te schrijven. Wetende dat me dat een hoop ellende kan opleveren. En eigenlijk heb ik daar helemaal geen zin meer in, in al die gesprekken en preken. Dus waarom zou ik het niet een keer omdraaien en een grote pluspunten blog over het Zeehos schrijven? Al blijft de titel wel (Af)zeik blog Zeehos. Want ik heb gemerkt dat zulke titels en blogs heel wat mensen trekken. De meest gelezen blogs zijn toch wel de (af)zeik blogs. Want ja, ieder clusterhoofd mo