Mario's Blog

Het is weer tijd voor een nieuwe blog en ik heb/had al heel wat onderwerpen in mijn hoofd. Maar helaas, geen van de onderwerpen mogen als blog verschijnen. Ik had een onderwerp dat er tegenwoordig zo weinig op de televisie is en dat YouTube een beetje mijn nieuwe televisie begint te worden. Maar gezien al die nieuwe regels rondom privacywetten, mag je niet zomaar wat aan "linken" in een blog. YouTube werkt ook niet zoals Facebook, dat je in een privéberichtje aan de vlogger kunt vragen of zijn/haar kanaal gedeeld mag worden in een blog. En ergens hoopte ik ook dat als ik over vloggers zou bloggen ik een deel van hun kijkertjes als lezertjes zou krijgen. Dat ik eens meer dan honderd lezers zou hebben van een blog. (de beste blog is ongeveer honderdelf keer gelezen) Ik had ook nog een onderwerp over de "Mantel der Liefde" waarmee vele conflicten en ruzies worden bedekt en het tapijt waar van alles onder geveegd wordt, waarna er hard over gestampt zou worden, zodat

Waarschuwing, in deze blog komen scheldwoorden voor met een ziekte!! Deze blog kan twee titels hebben, "Zielig hé?" en/of "Paars." Zielig hé ?, Kinderen met rood haar, die altijd maar moeten aanhoren of ze een keer op groen zullen springen ? Zielig hé ? Kinderen die erg lang zijn waaraan altijd maar gevraagd wordt of het koud daar boven is ? Zielig hé ? Kinderen die dik zijn, dat daar altijd tegen gezegd wordt dat ze teveel eten, dat ze meer moeten bewegen en op varkentjes lijken ? Zielig hé ? Kinderen met een verstandelijke- en/of fysieke handicap, die altijd maar worden nageroepen met debiel, mongool en idioot ? Zielig hé ? Kinderen die in hun puberteit voelen dat ze zich aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht, of zich niet thuis voelen in hun eigen lichaam, dat die altijd uitgemaakt worden voor kontneuker, holtorren, manwijf, poot of pot ? Zielig hé ? Kinderen die donker getint zijn, dat die altijd maar weer voor Zwarte Piet worden uitgemaakt. Echt

Ik heb al maanden een ondergrondse boosheid bij me. Een boosheid die aangewakkerd is door een aantal gebeurtenissen en veelal het hoofdthema "kanker" heeft. Nee, ik heb zelf geen kanker, maar om me heen heb ik er veel mee te maken. Over het hoe en wat en vooral het waarom of waarom niet, zou ik soms graag willen schrijven. Maar dat is door veiligheidsredenen en bescherming van personen om me heen niet slim om te doen. Hoewel ik het soms wel enigszins cryptisch verpak, zoals in de blog "Laten we lekker moeilijk doen.", waarin de Sprookjesboom bizarre situaties aanhaalt bij het schrijven van sprookjes. Mijn boosheid kan ik voor een groot gedeelte kwijt als ik schrijf. Maar wat zal het eens lekker zijn om gewoon, al donderjagend, scheldend en schreeuwend en met enig fysiek geweld, mijn boosheid eens naar buiten te brengen. Toen ik jonger was vond ik het heerlijk om mijn agressie af te reageren op de winkelwagentjes van Albert Heijn. Maar dat zie ik me in het dorp nu