Mario's Blog

Love Letters is weer op NPO Best. Heerlijk, lekker mee zwijmelen bij de aanzoeken. De bruidegoms in spé keuren en bij sommige bedenken dat het toch wel zonde is dat zo'n gozer het huwelijksbootje in stapt en niet liever naast mij wil kruipen (smiley) Meezingen met het koor als de bruid en bruidegom richting het altaar lopen. De jurk bewonderen. Heerlijk !! Eigenlijk wil ik ook wel trouwen. Maar ja, voor trouwen heb je een vrouw nodig. Althans dat vind ik zelf. Ik heb het niet zo op het homohuwelijk. Misschien omdat ik ervaren heb dat homo mannen, terwijl ze met de ene man bezig zijn, ze de andere man al met hun ogen uitkleden. Dus dat "ik houd van jou en ik blijf je trouw" komt voor mijn gevoel bij twee mannen echt niet voor. En of ik nou wel geloof of niet, trouwen hoor je in de kerk. Alleen in het gemeentehuis kan ook, niks mis mee en ook dat gaat goed (smiley) mijn broer en schoonzus houden het ook al vijftien jaar vol. Maar persoonlijk zou ik als ik zou trouwen het

Het valt me op dat er behoorlijk wat kleurstoffen in ons voedsel zit. Dat merk je meestal bij de afwas. Neem een witte bak en doe er iets in waar tomatensaus doorheen heeft gezeten. Je moet echt schrobben om de oranje-achtige kleur uit het wit te krijgen. Waarom zitten er eigenlijk kleurstoffen in ons voedsel ?? Een tomaat is van nature al heel mooi rood, net als paprika's en bieten. Je zou toch denken dat die geen extra kleur nodig hebben. Gistermiddag moest ik azijn hebben. In het winkeltje stonden twee soorten azijn. Allebei "natuur azijn" maar de ene was gelig gekleurd en de ander doorzichtig van kleur. Dus de winkeljuf en ik vroegen ons af wat dan het verschil tussen de twee zou zijn ? Het enige verschil is dat de gelige azijn, zoveel procent kleurstoffen bevat. Waarom moet azijn gelig van kleur zijn ?? Nou denken we dat het zo is omdat kinderen anders misschien denken dat er water in die fles zit. Maar na één slok zouden die kids toch wel doorhebben dat het geen w

Is het sjem, of is het jam ? Is het sju, of is het jus ? Wie weet het antwoord nu ? Zodat ik ook weet, dat is het dus. Is het gewoon wc of toilet of pisbak of urinoir ? Daar loop ik nu al tijden mee, weet jij het ? Het is allemaal kouwe kak. Is het een stoep of een trottoir ? Is het nu een flet of gewoon een flat ? En waarom wordt een gebed, in verleden tijd weer bad ? Dan is het weer dit en dan is het weer dat. Ik weet niet waar het hem in zit, maar het is altijd wat. Mario.

Na een paar stappen bleef de jongen staan. Hij keek om naar de bankjes en de pomp. Hoe vaak had hij hier niet gezeten met een groepje jongens dat een hecht vriendenclubje was geworden. Ze hadden er samen gelachen, gehuild, lief en leed gedeeld en onder het genot van drank en jointjes enorme gore moppen getapt. De jongen glimlachte. Helaas had aids er een einde aangemaakt. Enkele jongens uit de groep kregen het HIV-virus en waren er ook aan overleden. De jongen zuchtte, draaide zich met een bedroefd gevoel om en begon weer te lopen. Hoe meer hij in de buurt van "zijn boom" kwam, hoe meer stadsgeluiden tot in het park reikten. Ergens in de verte hoorde de jongen een kerkklok twaalf uur slaan. Verschrikt stond hij stil. Twaalf uur, nu moest hij echt richting huis, nou ja richting de bushalte want over drie kwartier zou de laatste bus komen. Maar binnenin hem vrat dat onbestendige gevoel, de hunkering, de honger naar "samen zijn" de lust naar seks en al die andere onbes

Zuchtend pakte de jongen zijn pakje shag maar weer en draaide een shaggie. Hij stak hem aan en inhaleerde diep. Het onbestendige gevoel in hem maakte dat hij niet meer helder denken kon. Het verstandigst zou zijn als hij naar huis was gegaan. Maar de hunkering naar "aandacht en meer" was te groot. Hij keek eens naar de lege limonadefles en besloot dat hij nog een keer "het korte rondje park" zou lopen en zijn limonadefles bij de pomp te vullen met water. Met een beetje geluk liep hij nog iemand tegen het lijf die de "honger" naar meer eventjes zou stillen. Vermoeid stond hij op en ging in westelijke richting. Hij kon ook oostelijke richting gaan, dat maakte eigenlijk niks uit, de pomp en bankjes waren toch halverwege de route, dus even ver vanaf "zijn boom". Toen hij vijf minuten gelopen had hoorde hij stemmen. Ze kwamen van achter hem. Hij draaide zich om en zag in het licht van de maan, het silhouet van "Stekelige Simon" en zijn bende

Het was avond, bijna nacht, de maan scheen en weerspiegelde in de vijver. De jongen stond met zijn rug tegen een boom en liet zich langzaam naar beneden zakken, zodat hij voor de boom kwam te zitten. Hij keek naar het pad voor hem en de vijver achter het hek dat langs het pad stond. "Wat een ongelofelijk klote dag was het vandaag", dacht de jongen. En dat terwijl het de hele dag prachtig weer was geweest. Volop zomer, maar echt ervan genoten had de jongen niet. Hij was al met dat onbestendige gevoel van eenzaamheid en hunkering naar "samen zijn" naar het park gegaan. Tot zijn teleurstelling kon hij niet op de ontmoetingsplek gaan liggen, waar hij normaal altijd met vrienden lag. Ze waren van de Gemeente Werken het gras aan het maaien en de haagjes en bosjes aan het snoeien. "Er werd teveel geklaagd over viezigheid door de buurt." Mopperend was hij naar de dichte bebossing gegaan, maar juist toen hij daar zijn kleding stond om te wisselen voor zijn "zo

Het is tegenwoordig helemaal in, bijna iedereen speelt het wel, vooral op de smartfoon, maar ook op de pc, het spel Trivia Crack. Zo'n Triviant-spel waarin je tegen elkaar speelt en als eerste alle zes de trivianten van de zes verschillende categorieën probeert te behalen. Men verwacht dat je enige algemene kennis hebt, anders is dit spel nog moeilijker dan het nu al is. De verschillende categorieën zijn, kunst, sport, amusement, wetenschap, geografie en geschiedenis. Waar ik zelf heel vaak over struikel zijn vooral de vragen bij amusement en bij de sport. Bij amusement ken ik geen enkele artiest van de laatste jaren (want een BZN-vraag wordt niet gesteld) Geen idee wie in welke film gespeeld heeft. Geen idee wat "Het hongerige Spel" is (vrij vertaald van het Engels) en wie er allemaal in spelen. Ik heb ook geen idee wie de familieleden van Harry Potter zijn, hoe zijn huisdieren heten en wie er allemaal zijn vriendin zijn geweest. Soms komt er een vraag over Walt Dis

Het is alweer een poosje geleden dat ik een blog heb geschreven. Het elke dag een blog is eventjes wat verwatert. En toch waren er best dingen om over te schrijven hoor. Maar toch heb ik dat bewust en misschien ook onbewust niet gedaan. Het komt omdat ik wat mopperig ben. Er zijn wat irritaties en omdat ik me voor genomen heb geen zeikblogs meer te schrijven over het Zeehos (want daar gaan de meeste irritaties over) leek het me beter om maar niet te bloggen. Toch denk ik dat ik er niet altijd omheen zou kunnen. Dat zo nu en dan een enorme zeikblog over het Zeehos wel eens goed zou zijn. Tenslotte breng ik de meeste tijd hier door op het Zeehos. Of het nu thuis is of in de Rozer of bij de arts, in de werkplaats, het winkeltje of bij de gedragsdeskundige, ik ben en blijf op het Zeehos. En daar ontstaan zo nu en dan toch wel enige irritaties. En er zijn ook best wel bewoners en/of personeelsleden waar ik zo nu en dan een hekel aan heb. Ik denk dat iedere bewoner dat hier wel heeft. Hela

Alles maakt geluid, aan de meeste geluiden raak je gewent. Maar er zijn ook geluiden die irriteren. 's Nachts is het nooit echt stil in huis. Overal zijn wel geluiden. De koelkast die aan slaat, omdat hij op temperatuur moet blijven, De vriezer die aan slaat. De luchtverplaatsing in het luchtkanaal. Piepjes en fluitjes omdat mensen midden in de nacht op Facebook of Wat's up Doc bezig zijn, waardoor je telefoon geluid maakt. (kan je ook uitzetten, maar ik als bejaarde vergeet dat vaak) Het tikken van de klok, gestommel van buren, gerammel van centrifugerende wasmachines bij de buren. (die weten dat 's nachts wassen goedkoper is) Het is nooit stil 's nachts. En aan de meeste geluiden ben ik wel gewend, de klok irriteert zelden, soms word ik wakker van een fluitende telefoon en draai ik me weer om, ik weet al precies wanneer de koelkast en vriezer aanslaan. De buren hoor ik wel, maar weet ik te negeren, net als de wasmachines. Maar onbekende piepjes, rammelende geluiden,

In het fel fluoriserende roze kwamen de witte letters van het woord "homies" ons tegemoet. Homies zijn je beste vrienden, volgens De Dikke Van Dale. Nou deze twee "Ho" en "mies" behoren tot mijn beste vriendjes hoor. Was ik maar dertig jaar jonger, nou dan wist ik het wel. "Homies" is gezelligheid ten top. Beetje jong, dat wel, eigenlijk te jong, maar onwijs gezellig. Het woord "Homies" zweeft ook altijd boven een leren broek of een broek waar wel iets van leer aan zit. Ondeugend en uitdagend tegelijkertijd. Iedereen is dol op "Homies", ze is altijd vrolijk, beleefd en behulpzaam. Ze zegt ook netjes u, waardoor ik me meteen nog veel ouder voel. Ze kon mijn dochter zijn (als ik niet voor hetzelfde geslacht gekozen had) Ondeugend en uitdagend, dat blijkt wel uit haar verhalen, want jong en onschuldig past er beslist niet bij. Zo komt ze wel over zo nu en dan, maar als je goed luistert is het nu al een beest. Ze zuipt, ze fee

Het is wat.. na ruim twee en een half jaar gestopt te zijn met roken, heb ik nog steeds dat ik soms snak naar een shaggie of peuk. Vanavond ook weer , zit ik gezellig naar zo'n ouwe serie te kijken, er steekt een (leuke) gozer een peuk op en meteen denk ik "Ik wil ook". (die peuk dan, hoewel die jongen ook erg leuk was) Volgens zeggen blijft het verlangen naar roken erin zitten als je eenmaal als roker gestopt bent. Bij mij komt dat verlangen dus ook bij tijd en wijle opzetten. Ik heb periodes gehad dat ik 's nachts in mijn dromen opzoek was naar shag en dat alle tabakswinkels mijlen ver weg waren en ik er op geen enkele wijze kon komen. Of ik kwam er wel, maar dan waren ze dicht of er was wel een ander probleem. Met januari heb ik na een gesprek met de doktersassistente weer een shaggie gerookt, gewoon om het verlangen te stoppen. Vond er geen barst aan, het smaakte maar vies en toch had ik iets van voldoening. Het voelde even weer als vroeger. Later heb ik er no

Hallo allemaal, ik ben een beetje van het padje af. De reden waarom kan ik niet vertellen dat is veel te gevaarlijk. In mijn hoofd rinkelen ook alle alarm bellen, van "Pasop, kijk uit en doe dat maar niet !!" Terwijl de andere gevoelens hele andere dingen zeggen en denken en doen. Vannacht kon ik al niet slapen, maar gelukkig kon mijn buurvrouw dat ook niet. Die was druk aan het posten op Facebook. Dus via "Watt's Up Doc ?" liggen kletsen saampjes. Ondertussen Rudolph kijken, hij ging een perentaart in elkaar flansen. Vermoeiende man die Rudolph, dus het slapen ging dankzij hem een stuk makkelijker. Ben heel erg bezig geweest in allerlei dromen, heb op plekken gezeten waar ik lang niet meer geweest ben. Ik heb me gek geschommeld in de "Halve Maen" in de Efteling en in "Pirates" in Drievliet. Hartstikke gaaf. Nu draai ik muziek, natuurlijk weer BZN, dat hoort bij gekke buien, maar ook oude liedjes van vroegertijd. Kan er niet eentje opnoem

Het is vandaag weer Dodenherdenking. Buiten is het een mooie dag op deze dooiedag. Vandaag is het de dag dat we voor de zeventigste keer de gevallen mensen uit de Tweede Wereldoorlog gaan herdenken. Zeventig jaar alweer en hopelijk de laatste keer. Want nu is het wel genoeg geweest vind ik hoor. "Dit nooit meer !!" zo'n tekst die dan over de Tweede Wereldoorlog gaat. Nooit meer apartheid van mensen, nooit geen vreemdelingenhaat meer. Maar we staan er al zeventig jaar bij stil en ondertussen zijn we er al zeventig jaar mee bezig dat we ons er schuldig aan maken. Zwarte Piet hoeft eigenlijk niet te verdwijnen ondanks dat onze zwarte medemens er nare gevoelens bij heeft. We juichen als bootvluchtingen verdrinken, want Nederland is al zo vol. De Islam is fout, homo's zijn vies en mongolen horen in tehuizen ver buiten de normale samenleving. Maar "Dit nooit meer !!" (schijnheilig gedoe) Nou ben ik al jaren niet meer stil op vier mei hoor. Als de klok om acht

Er is iets waar ik me aan erger aan de Rozer bar. Mensen die ziek zijn, ik vind dat helemaal niks. Van die snuivende, rochelende, proestende mensen, van die pleuritus gevallen. Zo zit onze "Ouwe Man" (al zeg ik liever "Ouwe Gek" al een aantal dagen, blaffend als een doodgaande zeehond in de Rozer te hangen. Hartstikke triest hoor dat iemand ziek is, maar kom niet je bacillen en snotjes met anderen delen. Kruip je nest in en ziek lekker een paar dagen uit. Maar helaas wordt daar waarschijnlijk door de begeleiding niet op gelet. En negen van de tien keer zijn een hoop cliënten zelf zo eigenwijs als de pest en doen ze toch wat ze zelf willen. De "Ouwe Man" had vanmiddag het excuus dat hij geen koorts heeft. Pleuritus kan ook best zonder koorts hoor, gewoon je nest in en ons er niet mee vervelen. Maar helaas bleef hij zitten waar hij zat. En dan word ik kribbig en dus onaardig en denk ik bij ieder kuchje of zeehonderige hoestbui, dat ie erin blijft. Dan gaa

Goeiemorgen meneertje Rutte en goeiemorgen meneertje Samson !! Hebben jullie het blijde nieuws al gehoord ?? Jullie mogen nog meer gaan bezuinigen want er is nog geld genoeg onder de Nederlanders. Ze hebben gisteravond zo'n acht en een half miljoen eurootjes op tafel gelegd voor de rampenbestrijding in Nepal. En maar schelden dat de zorgpremies zo hoog zijn, dat de AOW zo laag is, dat er zoveel mensen in de rij staan voor de voedselbank. We komen zoveel geld te kort volgens de klagers. Maar gisteren hebben ze laten zien dat de eigen bijdrage in de zorg makkelijk naar zevenhonderdvijftig euro kan. We hebben immers nog genoeg in potjes en sokken zitten. Dat klagen is gewoon maar uiterlijke schijn. Wie er gisteravond al heel blij was, was de directeur van het Rode Kruis. Die had eerder op de dag al laten weten dat van elke gegeven euro er tien cent naar zogenaamde administratiekosten gaan, dus die stond zich al helemaal rijk te rekenen toen hij het bedrag van acht en een half milj

Wat je ook doet, doe je, maar één ding is zeker, het is nooit goed !! Ga ik vol goede moed elke dag bloggen schrijven, houd ik ze netjes zonder gezemel over het Zeehos, want dat vindt hogerhand niet zo prettig, gaan mensen weer klagen dat mijn blogs zo EO-softie zijn. Zo liefjes en rooskleurig. De reden dat ik geen zeikblogs schrijf over het Zeehos, is omdat je tegenwoordig zo'n raar antwoord krijgt als "Je hoeft hier niet te wonen hoor, er zijn zat andere tehuizen, ga je daar toch wonen." Dan ben je toch uitgeluld ?? Ik wel, dan hoeft het eigenlijk al niet eens meer, dan heb ik het idee dat ik net zo goed tegen een muur kan lullen, die doet er ook niks mee. En klachten indienen doe ik ook niet meer, want elke klacht wordt een werkgroep en als ik ergens een hekel aan heb zijn het wel werkgroepen. Dus sorry dan blijven de blogs maar EO-softie, rooskleurig en liefjes. Dan ben ik maar braaf. Maar mensen kennen geen brave Mario, dat blijkt dan wel weer. Ik heb een versc