Mario's Blog

Woensdagmiddag zestien oktober was het dan zover. Samen met mijn tijdelijk CPB-er zijn we bij een fotografe geweest. Zij heeft een studio ergens in Katwijk, waar ik die middag mocht schitteren voor de camera. Waar ik vastgelegd ben op de gevoelige plaat. Toen ik zevenentwintig jaar was, ben ik door een vriend, ook al eens vastgelegd op de gevoelige plaat. Ik was zijn naaktmodel en de foto's zijn erg pornografisch geworden. Compleet met penispomp, lederen en latex broekjes en meer verkleedachtige broekjes. Deze foto's heb ik toentertijd geheim gehouden. Ik was er voor mezelf trots op, maar heb het nooit mijn ouders laten weten. Ik kwam in die tijd niet alleen heel veel in de parken op zoek naar seks, liefde en wat al niet meer, maar ook in seksclubs. En er was een club waar ik geregeld kwam. Ze hadden er veel thema avonden, naakt, plasseks, meester-slaaf avonden en meer. Ik raakte ook bevriend met de twee eigenaren van die club. En op een dag kwamen ze met het idee om een eig

Op de kast, bij de kerstspullen. staat een grote rode doos. Daarin zitten herinneringen van vroeger. De rode doos bevat als het ware de rode draad van mijn leven. Hij is in verschillende blogs wel eens besproken of er is wel eens over een item in de doos verteld. Het meeste in de doos is papier. Oude tekeningen voor de moeder- en vaderdagen. Gedichten die ik geschreven heb voor oma en opa hun verjaardagen. Oude schoolrapporten, zwemdiploma's en verkeersdiploma's. Maar ook oude boekjes waar we (mijn broertjes en ik) in hebben gelezen. Zoals "Waggeltje het eendje.", "Winkie", een soort kabouter die avonturen beleefde met zijn vriendjes de insecten in het bos. En zoals het boek over "Mannetje Windwijs", wat vroeger ook een soort hoorspel is geweest op de radio bij de KRO. Maar dat was voor ik geboren was. Mijn vaders Bijbel zit in de doos en van mijn moeder zitten er kokertjes in. In die kokertjes zitten kleine poppetjes, die Heiligen voorstelle

Dit was mijn poes Micky. Was, want ze leeft al een paar jaar niet meer. Ik had Micky van mijn broer gekregen, omdat zijn vrouw zwanger was en niet goed meer tegen de poes kon. Dus kwam ze bij mij in huis. Een lief beest met een eigen willetje, maar ook een gezellige knuffelpoes. Ze sliep altijd op het voeteneind van mijn bed als ik in bed lag. We waren altijd samen. Tot de dag dat ik ging verhuizen naar het Zeehos. Ze mocht niet mee want huisdieren zijn niet toegestaan op het Raamwerk. Als extra argument werd er gezegd dat het moeilijk was een poes te houden op het Herriehuis, waar ik tijdelijk kwam te wonen. Nou zat er best wel wat in dat argument want het waren kleine kamertjes, waar ik er drie van in gebruik kreeg. En zo'n poes zwervend door de gang, met rondrijdende rolstoelen, was niet echt bevorderlijk voor dat beest. Dus ging Micky bij mijn moeder wonen. Na een half jaar kreeg ik mijn huidige woning op de Penhoorn en vroeg of de poes nu wel bij me mocht komen wonen. M