Mario's Blog

Het is vandaag de dag van de Emoji, ofwel de dag van de smiley's. Ooit is er een Japanner mee begonnen en tegenwoordig zijn ze niet meer weg te denken uit vele gesprekken op social media. En ook Blogger heeft emoticons/smiley's gekregen. Maar omdat die, toen ik met bloggen begon, niet aanwezig waren ben ik de emoties gaan omschrijven. Dus ik vind het vandaag ook wel een dag voor de beschreven emoticons. (smiley met feesttoeter en confetti) Maar de echte emoticons bestaan niet alleen maar uit gele rondjes met zwarte stippen als ogen en een halve zwarte cirkel als mond. Nee zelfs een plaatje van een wekker met aan beide kanten meerdere streepjes in halve maantjes, van de wekker steeds groter wordend aflopend, kan een emoticon zijn voor een wekker die afgaat. En je ziet al wat een hoop schrijf- en begrijpend- leeswerk dat met zich mee brengt. Dus ik probeer het toch het liefst bij de bekende gele rondjes te houden. En daar allerlei handelingen bij toe te voegen. Dus zou die rink

Als ik met een dag van de week een haat-liefdeverhouding heb dan is het wel met de zondag. Vaak vind ik hem de langste en saaiste dag van de week. Nooit wil ik echt wat, maar op zondag wil ik dan vaak weer een heleboel. Maar dat gaat dan niet, want de zondag is een rustdag en op een rustdag zijn hier in Katwijk alle winkels gesloten. En misschien is dat juist het punt bij mij. Doordat ik weet dat alle winkels gesloten zijn, heb ik een gevoel van beperkingsvrijheid. Door de weeks kan ik, als ik zou willen, alle kanten op, maar op zondag wordt er een kant geblokkeerd. En ik ga nu eenmaal graag over grenzen en lijnen heen, maar helaas gaat dat bij deze grens en lijn niet. Ze gaan echt niet open voor het geval Mario op het idee komt dat hij wat wil gaan doen. Maar er zijn ook van die luier, sluimer, hang zondagen. Lekker niks en alles op z'n elfendertigst. Uit bed komen wanneer ik wil en er weer in gaan als ik zin heb, al is het midden op de dag. De wasmand weer leegmaken, de wasmach

De magische wereld van de Efteling kent ook een trieste kant. Persoonlijk was die me nooit echt opgevallen tot ik ik schrijnende berichten las op Facebook. De Efteling blijkt niet al te rolstoelvriendelijk te zijn. Dat mensen die niet uit hun rolstoel kunnen, niet in Droomvlucht mogen wist ik, maar dat ook andere attracties niet of nauwelijks toegankelijk zijn heb ik nooit geweten. Hoewel ik me als kind altijd heb geërgerd aan het bordje bij het kasteel van Doornroosje, daar stond op "Bent u invalide of slecht ter been, dan kunt u hier om het kasteeltje heen". Zag je weer niks van het beroemdste slapende meisje. Met enige hulp van Google zie ik dat er meer attracties niet door rolstoelgebruikers bezocht kunnen worden, zoals Villa Volta en de Polka Marina en andere attracties. Dat de monorail in het Lavenlaar niet toegankelijk is, is wel denkbaar, omdat je die zelf moet voort fietsen. En zoals Facebook mij dus liet zien is het nieuwe Sprookjes Kasteel der Fantasieën Symbolic