Mario's Blog

 Voordat iemand er naar gaat vragen, komt hier het slot van het grote verhaal ui het Koninkrijk Iramirch. In de nacht van donderdag naar vrijdag verhuisde de draak uit de slotgracht, naar de hofvijver. Vlug, maar geruisloos kwam hij uit de slotgracht. Spreidde zijn vleugels en vloog in de richting van de hofvijver. Niemand die hem hoorde of zag, of toch, de Vrouwe in de kerker zag hem, door het getraliede venster. Ze glimlachte en prevelde hem warme woorden toe. Vrijdagmorgen was het een drukte van belang bij de hofvijver. Pages en bedienden zette samen met timmerlieden, houten tribunes neer. De koninklijke troon werd op het veld geplaatst, samen met andere mooie stoelen, voor de dochters van de koning, voor de prins en de raadsheren van de koning. Er werd een stoel met tafel geplaatst voor de opperrechter. Er werden linten gespannen, waar achter het volk mocht staan. Wachters namen plaats om ongeregeldheden te voorkomen. Aline was druk in de weer met sommeliers om wijnen uit te zoeken

 Ja hoor, gisteravond kreeg ik weer die bekende vraag, "Staat er weer een nieuwe blog?" Volgens mij verwen ik jullie teveel. Hele lappen tekst plaats ik hier en jullie verslinden ze als zoete koek. Hebberig willen jullie meer en meer. Ik kan er haast niet tegenop schrijven. Hoe dichter we bij het einde komen van dit hoofdstuk, hoe moeilijker ik het vind en hoe meer ik al in gedachte heb voor de volgende hoofstukken.  Maar goed, ik zal jullie weer voeden met een deel uit het eerste hoofdstuk. Probeer wat langzamer te lezen, zodat ik volgende week (of iets langer) dit verhaal wellicht heb afgesloten. Veel leesplezier. De volgende dag. donderdag, had de koning zijn raadsheren en de opperrechter bij zich laten komen in de grote vergaderzaal. Hij zat aan een lange tafel met aan zijn rechterkant de opperrechter en aan de linkerkant de prins. Ook had hij Vrouwe Nietschrie laten komen naar de vergaderzaal. "Gaat u zitten," zei hij en wees een stoel aan. "kunt u ons uw

 Verrassing!! Van de week zat ik om privé redenen even niet zo lekker in mijn vel. Daarom was er een kleine blog. Maar vandaag krijgen jullie de lang verwachtte deel twee.  "Dus ga ik morgen kijken of de timmerlieden van Het Gilde, bereidt zijn om een soort vlonder te maken onderwater." sloot Ingilla haar verhaal af. De vrouw keek haar geheimzinnig aan en antwoordde, "Misschien is er wel iemand, waar je totaal niet aan denkt, die je een ander voorstel doet." Ingillla dacht na, maar kon inderdaad niemand bedenken wie dat dan kon zijn. De vrouw stond op, "Ik ga eens wat te eten maken, je zult wel trek hebben." zei ze. Ingilla schrok op, ze zag dat de zon al onder wilde gaan. "O, jee," riep ze en zei, "Ik zou eigenlijk nu naar huis moeten, de heenreis kostte me al een halve dag." De vrouw keek naar de zon en zei, "Je eet eerst gezellig mee, maak je over de terugreis geen zorgen, daar weet ik wel wat op." Ze lachte even en liep he

 Ik weet het, een hoop bewoners en personeel hier, zit met spanning te wachten op het vervolg van het verhaal over de Heks aan de bosrand. Maar jullie moeten nog even geduld hebben. Al heb ik genoeg om alvast te plaatsen. Ik ben al zover dat het al bijna tegen het einde loopt. In het verhaal is alvast een weggetje gemaakt voor het volgende verhaal. over de School der Kwakzalverij. Gebaseerd op het feit dat er een aantal van de begeleiding een opleiding volgt/gaat volgen.  Ik vind dit schrijven leuk te vinden en denk dat er best een boek uit kan komen. De korte verhalen in mijn hoofd, worden tijdens het schrijven langer en langer. Er komen complotten in, en twisten. De figuren komen echt tot leven. Met jullie als voorbeeld, hoe ik jullie zie. Stel dat het echt een boek zou worden, dan vind ik wel dat als er eventueel geld aan verdient zou worden dat het voor de hele FTP is, jullie staan tenslotte model voor alle hoofdrolspelers.  Soms zit ik echt te denken hoe het verhaal verder moet en

 Een nieuwe blog, nou oké dan, dan geef ik jullie alvast een stuk wat ik aan het schrijven ben in het verhaal over het Koninkrijk Iramirch. De heks aan de bosrand. Het rijk van Iramirch was heel groot. buiten de enorme landerijen,lagen er nog vele bossen die toebehoorden aan het rijk. Een daarvan waren de Bossen van Wam. Midden in het bos stonden nog restanten van een oude burcht. Het enige wat nog in tact was, was de beruchte toren van Wam. Daar zou een oppertovenaar, samen met zijn draak gewoond hebben. Aan de rand van de Bossen van Wam, in de richting van het kasteel van de koning, stond een klein huisje. In dat huisje woonde een vrouw alleen. Ze woonde er al jaren, maar wie haar ooit eens zag, kon nooit precies vertellen hoe oud ze was. Er waren ook maar weinig mensen die van haar bestaan afwisten, al had koning Christiana haar wel zelf eens genoteerd in het grote registratie boek van inwoners in zijn koninkrijk.  Op een dag kwam een prins uit een ver land een bezoek brengen aan de

 Iedere week hoor ik weer diezelfde vraag. Staat er een nieuwe blog? Want steeds meer mensen willen graag mijn blogs lezen. Ik kan in een overzicht zien hoeveel mensen mijn blog gelezen hebben en welke blogs het populairste zijn. De blog dat ik van de Efteling de Befteling heb gemaakt, (Waarschuwing, geen blog voor kinderen) staat al anderhalf jaar op nummer één en is al vijfenzeventig keer gelezen. Op twee staat de blog, De naakte waarheid, waarin ik vertel over de fotoshoot die ik heb mogen beleven. En op drie staat het gedicht "Hee, muur...", over de tijd dat we in een lockdown zaten tijdens de coronacrisis. De nummers twee en drie veranderen nog wel eens. Lange tijd heeft de blog, "Van Zwarte Piet tot Schoorsteen Miep" op twee gestaan.  En het valt heel erg op dat blogs die over het Zeehos of het Raamwerk gaan, dat die erg vaak gelezen worden. In het begin werden de blog nauwlettend in de gaten gehouden door hogerhand en heb ik vaak op matjes moeten verschijnen,