Nog even wachten.

 Ik weet het, een hoop bewoners en personeel hier, zit met spanning te wachten op het vervolg van het verhaal over de Heks aan de bosrand. Maar jullie moeten nog even geduld hebben. Al heb ik genoeg om alvast te plaatsen. Ik ben al zover dat het al bijna tegen het einde loopt. In het verhaal is alvast een weggetje gemaakt voor het volgende verhaal. over de School der Kwakzalverij. Gebaseerd op het feit dat er een aantal van de begeleiding een opleiding volgt/gaat volgen. 

Ik vind dit schrijven leuk te vinden en denk dat er best een boek uit kan komen. De korte verhalen in mijn hoofd, worden tijdens het schrijven langer en langer. Er komen complotten in, en twisten. De figuren komen echt tot leven. Met jullie als voorbeeld, hoe ik jullie zie. Stel dat het echt een boek zou worden, dan vind ik wel dat als er eventueel geld aan verdient zou worden dat het voor de hele FTP is, jullie staan tenslotte model voor alle hoofdrolspelers. 

Soms zit ik echt te denken hoe het verhaal verder moet en andere keren schud ik weer hele lappen tekst uit mijn mouw. Alsof de woorden in mijn vingers zitten en zo snel mogelijk vastgelegd willen worden. En soms moet ik uitkijken dat ik niet te ver afdwaal van het verhaal. Verwijder ik hele zinnen om weer op het juiste weggetje te komen. Ook zijn gesprekken soms langdradig en moet ik ander manieren vinden om het gesprek duidelijk te laten uitkomen. Of ik vergeet in mijn haast de hoofdletters van de namen en de openingstekens als een personage praat. Dus lees ik heel vaak terug om fouten te verbeteren. Daardoor ken ik het verhaal door en door. En zo komen de twisten, als ik dit verander en dat verdraai, krijgt het verhaal plots een andere wending. En dat maakt soms dat ik ook afdwaal en weer een weg naar het oorspronkelijke verhaal moet vinden. En sommige twisten kunnen later in ander hoofdstukken weer aansluiten en hun eigen verhaal rondmaken. 

Het wordt een korte blog vandaag. Er speelt nog een andere reden, maar die wil ik jullie niet vertellen. 

Dus nog even wachten en er komt vast het vervolg.

Volgende keer meer.......