Een dagje naar de kinderboerderij.

De vervelende periode op de FTP-Horen is voorbij. Alles is uitgesproken, iedereen heeft zijn of haar verhaal gedaan, we kunnen weer helemaal opnieuw beginnen. Een nieuwe start, nieuwe kansen en weer nieuwe gezelligheid. En omdat we dus opnieuw beginnen, komen er weer nieuwe plannen. Een idee om weer eens gezellig naar IKEA te gaan is al voorbij gekomen. Er wordt weer gevraagd naar de workshop die we hadden willen plannen. Er is zelfs hulp aangeboden door iemand die zijn moeder naar voren heeft geschoven, omdat zij heerlijk koken kan. Waardoor ik eigenlijk wel nieuwsgierig geworden ben.

Maar er is ook een idee naar voren geschoven waar ik zelf weinig in zie. We hebben er samen wel een hoop lol om gehad. Het idee om met z'n allen naar de kinderboerderij in Noordwijkerhout te gaan.

Ik heb haar eerst vreemd aan zitten kijken en heb gevraagd of ze ons echt naar de kinderboerderij ziet gaan. Ze dacht dat het wel een leuk idee was. Er zouden kalfjes zijn die je de fles mag geven. Tijdens het vertellen vroeg ze zich af of die melk wel lekker zou zijn. Misschien moesten we eerst maar zelf zo'n flesje proeven voor we het aan de kalfjes geven. Ik zie mijn medebewoners echt al zitten, allemaal met een flesje, maken we er een proeverij van. Vertelt de boer uit welk jaar de melk komt en wat er allemaal nog meer in zit. Ik ben benieuwd wie als eerste over zijn/haar nek gaat bij het proeven.
We zouden ook mogen knuffelen met de varkens, lekker tegen ze aan liggen. Ik hoop dat ze tilliften hebben bij die beesten om de bewoners uit hun stoelen naast de varkens te leggen. Lekker rollebollen in de modder. Ligt een bewoner net lekker naast zo'n beest, zal je zien dat het dier opstaat en ergens anders gaat liggen.
Maar er zijn ook andere dieren die je mag knuffelen. Wat dacht je van zo'n nat, plakkerig konijntje. Ondergekwijld door de vorige bezoekers. Of van die hoopjes verfomfaaide gele veertjes. Kuikentjes die voorzichtig in de handen van de bezoekers, tot vreemde hoopjes worden geknepen. Ook deze hoopjes zijn net als de konijntjes, nat en plakkerig. 

En als ik dan aan die dieren denk en daar tussen de hulphond van mijn buurvrouw zie, dan is volgens mij het feest helemaal compleet. Ik denk dat die hoopjes gele veertjes dan nooit meer hun oude normale vorm gaan krijgen.

Het idee om naar de kinderboerderij te gaan. Ik zie er weinig in en eigenlijk ook weer veel te veel. Misschien moeten we het eens proberen, maar of het dan echt zo leuk of misschien nog leuker wordt, geen idee. Ik denk, als ik gewoon op mijn mopperige manier denk, dat het zwaar zal tegenvallen. Ik ben ook niet zo'n boerderij mens. Al die schattige dieren en allemaal zo lief en er is er niet eentje die je mee mag nemen naar huis. Daarom ga ik ook niet kijken in een dierenwinkel, ik zou bijna alle beestjes meenemen.

Maar het is fijn dat we de draad weer oppakken, dat er weer ideeën komen. En ja, we zouden er iets mee moeten doen. Maar ik ben van mezelf al niet zo ondernemend. ik bekijk eerst alle nadelen en tegen de tijd dat ik denk dat ik het leuk ga vinden, hoeft het vaak al van de anderen niet meer.

Ik zie wel wat het jaar gaat brengen aan uitjes, feestjes en wie weet wat nog meer. Maar het is fijn dat we weer begonnen zijn, voelt heel prettig aan, dat vind ik eerlijk gezegd, al het eerste feest dit jaar.

Volgende keer weer meer...... Laterssss!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarschuwing geen blog voor kinderen !!!

Even

Het Haga ziekenhuis