Ik weet nog dat ik als kind verliefd kon staan kijken naar die grote gele zeppelin-achtige wagens op de Meppelweg in Den Haag. Tramlijn zes, de keerlus van lijn zes ging door de bosjes langs de DES (Zichtenburg, waar later ook de tramremise kwam), zo de Meppelweg weer op. Wat de DES was wist ik niet, soms rook het er vreemd, een soort zoetig maar toch onaangename geur. In het slootje, ook aan de Meppelweg-kant, viste we wel eens met mijn vader, die liever alleen zat dan met mij erbij, omdat mijn geduld om te vissen nooit erg lang duurde. Die gele trams waren mooier, dat heerlijke geluid als ze door de bocht reden. Als kind was ook alles van mij, dus het was mijn lijn zes. En ergens in mijn hart is het nog altijd mijn lijn zes. Al zijn de gele zeppelins allang vervangen door moderne wit/blauwe wagens of wagons, met aan de voorkant en achterkant een cabine voor de bestuurder. Dus eigenlijk hebben de trams van tegenwoordig geen voor- of achterkant meer. Op de Meppelweg reed ook bus zeven...
Reacties
Een reactie posten