In de grondverf..
Er zit van alles in mijn hoofd. Er zit van alles in de pen. Er draait van alles rond, van alles wat best een mooie blog zou kunnen opleveren. Maar na het impulsieve en geheel spontane, zonder nadenken opschrijven van de blogs "De jongen in het park." denk ik enigszins geschrokken van mezelf, eerst na over wat en hoe ik een volgende blog zou kunnen en willen schrijven.
"De jongen in het park." was eigenlijk niet zo gepland dat het een driedelige blog zou worden, ik had eigenlijk iets totaal anders in mijn hoofd. Wel een soort drieluik, maar dan over de jongen in verschillende parken. Nu wil ik die andere parken best in andere blogs doen, maar dan wil ik er toch beter over nadenken dan dat ik met "De jongen in het park." gedaan heb. De gevoelens in de verschillende parken komen redelijk met elkaar overeen. Alleen zijn de belevenissen geheel anders.
Die verhalen staan in mijn hoofd als het ware in de grondverf. Ik ben aan het bedenken hoe ik het allemaal moet opschrijven. In de andere parken waren hele leuke dingen, maar vaak ook met andere mensen die dicht bij me staan en ik bedenk nu een manier om die mensen juist niet te noemen en het verhaal dicht bij mezelf en mijn eigen gevoelens te houden.
Dat bedenken, nadenken, overpeinzen, nogmaals nadenken is allemaal wel leuk en aardig, maar misschien is het beter om het net zo impulsief en geheel spontaan, zonder nadenken neer te kledderen. Geen idee. Maar nu ik eenmaal aan het denken ben, ben ik bang dat het toch wel even zou duren voor het opgeschreven zal gaan worden.
En andere "kleinere" blogs staan ook wel in de planning, alleen ook nog niet met een duidelijke verhaallijn, richtlijn en geen idee over hoe en wat. Hoe meer ik schrijf, hoe onzekerder ik lijk te worden. Blogs hebben best wel een impact. Is het niet op andere mensen dan is het wel op mezelf (smiley)
Voorlopig heb ik nu weer even een blog. Het wauwelen, overpeinzen tot het beginnen van het schrijven van een blog.
Volgende keer weer meer, misschien geheel uitgedacht of zomaar spontaan uit de losse pols (knipogende smiley)
Latersssssssssssss !!!
"De jongen in het park." was eigenlijk niet zo gepland dat het een driedelige blog zou worden, ik had eigenlijk iets totaal anders in mijn hoofd. Wel een soort drieluik, maar dan over de jongen in verschillende parken. Nu wil ik die andere parken best in andere blogs doen, maar dan wil ik er toch beter over nadenken dan dat ik met "De jongen in het park." gedaan heb. De gevoelens in de verschillende parken komen redelijk met elkaar overeen. Alleen zijn de belevenissen geheel anders.
Die verhalen staan in mijn hoofd als het ware in de grondverf. Ik ben aan het bedenken hoe ik het allemaal moet opschrijven. In de andere parken waren hele leuke dingen, maar vaak ook met andere mensen die dicht bij me staan en ik bedenk nu een manier om die mensen juist niet te noemen en het verhaal dicht bij mezelf en mijn eigen gevoelens te houden.
Dat bedenken, nadenken, overpeinzen, nogmaals nadenken is allemaal wel leuk en aardig, maar misschien is het beter om het net zo impulsief en geheel spontaan, zonder nadenken neer te kledderen. Geen idee. Maar nu ik eenmaal aan het denken ben, ben ik bang dat het toch wel even zou duren voor het opgeschreven zal gaan worden.
En andere "kleinere" blogs staan ook wel in de planning, alleen ook nog niet met een duidelijke verhaallijn, richtlijn en geen idee over hoe en wat. Hoe meer ik schrijf, hoe onzekerder ik lijk te worden. Blogs hebben best wel een impact. Is het niet op andere mensen dan is het wel op mezelf (smiley)
Voorlopig heb ik nu weer even een blog. Het wauwelen, overpeinzen tot het beginnen van het schrijven van een blog.
Volgende keer weer meer, misschien geheel uitgedacht of zomaar spontaan uit de losse pols (knipogende smiley)
Latersssssssssssss !!!
Reacties
Een reactie posten