De Koningsdag van Beatrix.
Het is 27 april 2015 en om half 6 gaat de wekker af in Kasteel Drakensteyn. Zuchtend, maar met frisse zin, stapt Prinses Beatrix uit bed. Vrolijk neuriënd stapt ze onder de douche, kleedt zich aan en neemt een vluchtig ontbijtje. Een krentenbolletje met een plakje oude kaas. Als ze door de gang op weg naar de voordeur is, ziet ze in de spiegel, die in de hal hangt, dat ze een "just out bed hair coupe" heeft. Glimlachend haalt ze haar schouders op en gaat naar buiten. Naar haar Fiat Pandaatje die propvol spullen is gepakt. Allemaal cadeau's die zij als koningin door de jaren heen gekregen heeft. Ze stapt in en rijdt naar het dorpje Baarn. Daar staat een vriendin van haar op haar te wachten. Een goede vriendin, ooit was zij de hofdame van Beatrix, maar nu zijn ze gewoon vriendinnen. Ongeduldig zwaait ze naar het Pandaatje van Beatrix, "Hier moet je zijn meid !!" roept ze, "Hier heb ik een mooie plek." Beatrix parkeert haar autootje en samen met haar vriendin legt zij een groot kleed op de weg en beginnen zij de auto uit te laden. Alle ooit gekregen cadeau's vinden een plekje op het grote kleed. Er achter worden twee stoelen gezet en daar nemen beide dames plaats. "Zo," zegt Beatrix, "Laat die vrijmarkt maar beginnen."
Die vrijmarkt is een groot succes, handelaren, koopjes mensen, dorpelingen, er loopt van alles langs het grote kleed van Beatrix en haar vriendin. Er wordt veel verkocht en de dames hebben het erg naar hun zin. Totdat er een meisje naast het kleed van de dames komt te staan. Ze heeft een koffertje bij zich en een statief waar ze bladmuziek op kan zetten. Uit het koffertje komt een viool tevoorschijn. Lichtelijk geïrriteerd kijkt Beatrix er eens naar. Dat kind gaat toch niet naast haar kleed staan jengelen denk ze. Ze stapt op het meisje af en zegt dat het op moet hoepelen. Ze heeft dit jaar geen zin in al dat kindergejengel, al die kindertjes die muziek maken of proberen te maken. Dat heeft ze meer dan genoeg aangehoord. "Wegwezen joh," snauwt ze, "Ga in die andere straat maar spelen, dag meid !!" Beteuterd stopt het meisje haar viool weer in het koffertje, pakt haar statief en gaat weg. Ziezo dat heeft Beatrix maar weer mooi voor elkaar gekregen. Blij gaat ze weer naast haar vriendin zitten en helpt een klant die iets van het kleed wil kopen.
Om elf uur haalt haar vriendin haar I-pad tevoorschijn. "Kunnen we af en toe kijken hoe je zoon het doet." zegt ze lachend tegen Beatrix. "Die jongen redt zich wel hoor", lacht Beatrix, "Dat heeft ie van zijn moeder." Samen barsten de dames in lachen uit. Ze nemen allebei een kop koffie uit de thermosfles en kijken even naar het schermpje. De kleding wordt gekeurd, de schoondochter wordt gekeurd, de kleindochters, wat zien ze er schattig uit. Samen keuvelend over wat ze zien, vergeten ze even de klanten bij hun kleedje. Maar als een klant per ongeluk een vaasje omstoot zijn ze weer helemaal bij de les. Lachend en vrolijk verkopen zij zo vele spullen.
Om twee uur vindt Beatrix het wel weer genoeg geweest. Ook haar vriendin is het wel zat. Die paar kleine prullen die nog op het kleed liggen geven ze aan hun buurtjes die zelf ook al een behoorlijk leeg kleed hebben. Het kleed wordt opgevouwen en in de auto gelegd. De stoeltjes ingeklapt en in de auto gestopt en beide dames stappen in de Panda. "Rijdt je nog even met mij mee ?" vraagt Beatrix, "Drinken we bij mij thuis nog een Oranje Bittertje, met een oranje tompouce." "Ja, lekker." zegt de vriendin. En zo rijden beide dames naar Kasteel Drakensteyn.
Moe maar voldaan ploffen beide dames in de grote zetels in de woonkamer. Allebei met een Oranje Bittertje en een oranje tompouce. Ze hebben een heerlijke dag gehad. De vriendin blijft eten en samen kijken ze naar de samenvatting van "Koningsdag 2015 in Dordrecht".
"Heerlijk zegt Beatrix, zo'n andere dag dan anders. Heerlijk om nu eens niet te hoeven koekhappen, steden te bekijken, kindergejengel aan te horen en oud Hollandse spelletjes te doen. Dit was vandaag een Koninginnedag die ik mezelf altijd gewenst heb."
En zo stapt zij met een grote glimlach 's avonds in bed.
Volgende keer weer een andere blog............. Laterssss !!!!
Die vrijmarkt is een groot succes, handelaren, koopjes mensen, dorpelingen, er loopt van alles langs het grote kleed van Beatrix en haar vriendin. Er wordt veel verkocht en de dames hebben het erg naar hun zin. Totdat er een meisje naast het kleed van de dames komt te staan. Ze heeft een koffertje bij zich en een statief waar ze bladmuziek op kan zetten. Uit het koffertje komt een viool tevoorschijn. Lichtelijk geïrriteerd kijkt Beatrix er eens naar. Dat kind gaat toch niet naast haar kleed staan jengelen denk ze. Ze stapt op het meisje af en zegt dat het op moet hoepelen. Ze heeft dit jaar geen zin in al dat kindergejengel, al die kindertjes die muziek maken of proberen te maken. Dat heeft ze meer dan genoeg aangehoord. "Wegwezen joh," snauwt ze, "Ga in die andere straat maar spelen, dag meid !!" Beteuterd stopt het meisje haar viool weer in het koffertje, pakt haar statief en gaat weg. Ziezo dat heeft Beatrix maar weer mooi voor elkaar gekregen. Blij gaat ze weer naast haar vriendin zitten en helpt een klant die iets van het kleed wil kopen.
Om elf uur haalt haar vriendin haar I-pad tevoorschijn. "Kunnen we af en toe kijken hoe je zoon het doet." zegt ze lachend tegen Beatrix. "Die jongen redt zich wel hoor", lacht Beatrix, "Dat heeft ie van zijn moeder." Samen barsten de dames in lachen uit. Ze nemen allebei een kop koffie uit de thermosfles en kijken even naar het schermpje. De kleding wordt gekeurd, de schoondochter wordt gekeurd, de kleindochters, wat zien ze er schattig uit. Samen keuvelend over wat ze zien, vergeten ze even de klanten bij hun kleedje. Maar als een klant per ongeluk een vaasje omstoot zijn ze weer helemaal bij de les. Lachend en vrolijk verkopen zij zo vele spullen.
Om twee uur vindt Beatrix het wel weer genoeg geweest. Ook haar vriendin is het wel zat. Die paar kleine prullen die nog op het kleed liggen geven ze aan hun buurtjes die zelf ook al een behoorlijk leeg kleed hebben. Het kleed wordt opgevouwen en in de auto gelegd. De stoeltjes ingeklapt en in de auto gestopt en beide dames stappen in de Panda. "Rijdt je nog even met mij mee ?" vraagt Beatrix, "Drinken we bij mij thuis nog een Oranje Bittertje, met een oranje tompouce." "Ja, lekker." zegt de vriendin. En zo rijden beide dames naar Kasteel Drakensteyn.
Moe maar voldaan ploffen beide dames in de grote zetels in de woonkamer. Allebei met een Oranje Bittertje en een oranje tompouce. Ze hebben een heerlijke dag gehad. De vriendin blijft eten en samen kijken ze naar de samenvatting van "Koningsdag 2015 in Dordrecht".
"Heerlijk zegt Beatrix, zo'n andere dag dan anders. Heerlijk om nu eens niet te hoeven koekhappen, steden te bekijken, kindergejengel aan te horen en oud Hollandse spelletjes te doen. Dit was vandaag een Koninginnedag die ik mezelf altijd gewenst heb."
En zo stapt zij met een grote glimlach 's avonds in bed.
Volgende keer weer een andere blog............. Laterssss !!!!
Reacties
Een reactie posten