Niet te beschrijven

Mensen vragen me, "Mario, waarom komt er maar geen nieuwe blog ?" En dan moet ik antwoorden dat ik wel een blog zou willen schrijven, maar dat ik de privacy van sommige mensen niet kan garanderen. En er zijn dingen zat waar ik eens mijn mening over wil schrijven of mijn gal eens wil spuwen, maar misschien is dat nog te vroeg. Misschien snijd ik daarmee wel in mijn eigen vingers of breng ik projecten in gevaar die nog in hun kinderschoentjes staan.

Ik hoor en zie dingen om me heen waarvan ik denk "Waar zijn ze toch in vredesnaam mee bezig ?? Weten ze zelf wel wat ze aan het doen zijn ?" En overal zie ik het gebeuren, op het Zeehos, in het nieuws, bij mijn moeder in haar omgeving, overal. Wat de mensen na de oorlog hebben opgebouwd, wordt nu in rap tempo afgebroken, het wordt een beetje ieder voor zich en God voor ons allen. (diep droevige smiley) Het draait alleen nog om geld besparen, (zogenaamd) efficiënter werken, afschuif praktijken om de verantwoording niet te hoeven dragen.
De hoge heren graaien en het klootjesvolk blijven ze maar naaien !!
We trekken toch aan het kortste end, ze hebben hun smoezen en verhaaltjes om alles met de mantel der liefde te bedekken al klaar.

Waarom komt er geen nieuwe blog ? Omdat het gewoon weg niet te beschrijven is.