Ik ga nu iets over mijn vakantie vertellen. Om het netjes te houden houd ik de scheldwoorden achterwege.(smiley)
Vorige week dinsdag was ik dus gezellig bij mijn moeder in Den Haag. We zijn toen samen gezellig naar de Leyweg geweest, een winkelcentrum in de buurt van waar mijn moeder woont. Op dinsdag is er altijd markt op de Leyweg. Nou ja markt, we noemen het wel zo maar meestal staan er een hoop kraampjes leeg. Den Haag verpaupert een beetje, komt vast door de crisis. Er staan ook veel winkelpanden leeg op de Leyweg, de huren schijnen erg hoog te zijn en de omzet te laag.
Maar goed we waren dus gezellig op de markt en langs de winkels. We moesten ook wat boodschappen hebben dus we zijn naar de Jumbo gegaan. Deze supermarkt zit onder het winkelcentrum en is per lift, roltrap of via de parkeergarage bereikbaar. Met de scootmobiel is de lift natuurlijk het makkelijkst en die werkte ook toen mijn moeder en ik naar beneden gingen. Maar toen we de boodschappen hadden gedaan en weer bij de lift stonden, stond er een oudere dame met een mevrouw in een rolstoel te mopperen dat de lift het niet deed.
Ojee, vervelend en wat nu ?? De filiaalmanager van de Jumbo was best bereid om te helpen meedenken aan een oplossing om weer boven in het winkelcentrum te komen. De bedrijfslift leek hem te gevaarlijk, omdat het laden en lossen platform niet echt gebouwd was voor andere doeleinden en grote open sleuven zou hebben waar we in zouden kunnen glijden/vallen. Maar hij kon wel de loopband, waar de winkelwagentjes opgezet worden naar beneden naar de parkeergarage stilzetten en dan konden we via die band in de parkeergarage komen. Dan zouden we de bordjes uitgang moeten volgen en ook weer boven bij het winkelcentrum terecht komen. Prima idee, de band werd stilgezet. Hij was zelfs zo vriendelijk de rolstoelen, kinderwagens en scootmobiels, want er hadden zich ondertussen meer mensen verzameld, tegen te houden zodat ze niet te hard naar beneden zouden schieten.
Groot compliment aan deze man, de filiaalmanager van de Jumbo aan de Leyweg !!! (smiley met taart)
Eenmaal in de parkeergarage was het inderdaad makkelijk de bordjes uitgang te volgen. De opritten richting "boven" waren wat steil, maar de scootmobiel hield zich kranig en deed alsof het hem geen moeite kostte.
En daar was de uitgang !! En ook meteen een nieuw probleem. De slagbomen en de kaartjesautomaat die de slagboom omhoog doet laten gaan. Moesten we nu een kaartje kopen omdat we eruit wilde ?? Een oudere man, ook met scootmobiel, probeerde de slagboom op te tillen. Dat lukte niet, maar het had wel een ander resultaat. Vanuit een kantoortje (die was ons niet eens opgevallen) klonk opeens een boze stem dat de slagbomen erg duur zijn en dat we met onze poten (niet iedereen is vriendelijk in Den Haag) eraf moesten blijven. Uit het kantoortje kwam een man van mijn leeftijd ongeveer, met een groezelig baardje die nors naar ons keek.
De oudere man legde uit dat hij en wij en de mensen die nog onderweg richting de uitgang waren er graag uit wilde. Groezelig Baardje vond dat niet zijn probleem en wilde gewoon weer terug zijn kantoortje ingaan. Maar wij wilde er wel graag uit.Het Groezelige Baardje zei wat lelijke dingen en onder protest wilde hij dan toch de slagboom openen zodat we er snel (met nadruk op snel) uit konden. Mijn moeder mocht niet onder de slagboom door van hem, die moest maar met haar boodschappenkarretje over een hekje heen stappen/klimmen en om de slagboom heen lopen. (en ja dat moest ze echt, ondanks ons protest)
Maar goed, eindelijk opende Groezelig Baardje dan de slagboom, de oude man en ik reden er snel onder door. Opeens hoorde ik mijn moeder gillen. De slagboom was toen ik er onder door glipte alweer aan het zakken. Ik heb Groezelig Baardje een paar niet al te nette woorden toegefluisterd.
Maar we waren eindelijk boven !! Het was een hele belevenis zo'n ochtendje Leyweg. (smiley)
De volgende keer meer avonturen (knipogende smiley) Laterssssssssssssss.....
Vorige week dinsdag was ik dus gezellig bij mijn moeder in Den Haag. We zijn toen samen gezellig naar de Leyweg geweest, een winkelcentrum in de buurt van waar mijn moeder woont. Op dinsdag is er altijd markt op de Leyweg. Nou ja markt, we noemen het wel zo maar meestal staan er een hoop kraampjes leeg. Den Haag verpaupert een beetje, komt vast door de crisis. Er staan ook veel winkelpanden leeg op de Leyweg, de huren schijnen erg hoog te zijn en de omzet te laag.
Maar goed we waren dus gezellig op de markt en langs de winkels. We moesten ook wat boodschappen hebben dus we zijn naar de Jumbo gegaan. Deze supermarkt zit onder het winkelcentrum en is per lift, roltrap of via de parkeergarage bereikbaar. Met de scootmobiel is de lift natuurlijk het makkelijkst en die werkte ook toen mijn moeder en ik naar beneden gingen. Maar toen we de boodschappen hadden gedaan en weer bij de lift stonden, stond er een oudere dame met een mevrouw in een rolstoel te mopperen dat de lift het niet deed.
Ojee, vervelend en wat nu ?? De filiaalmanager van de Jumbo was best bereid om te helpen meedenken aan een oplossing om weer boven in het winkelcentrum te komen. De bedrijfslift leek hem te gevaarlijk, omdat het laden en lossen platform niet echt gebouwd was voor andere doeleinden en grote open sleuven zou hebben waar we in zouden kunnen glijden/vallen. Maar hij kon wel de loopband, waar de winkelwagentjes opgezet worden naar beneden naar de parkeergarage stilzetten en dan konden we via die band in de parkeergarage komen. Dan zouden we de bordjes uitgang moeten volgen en ook weer boven bij het winkelcentrum terecht komen. Prima idee, de band werd stilgezet. Hij was zelfs zo vriendelijk de rolstoelen, kinderwagens en scootmobiels, want er hadden zich ondertussen meer mensen verzameld, tegen te houden zodat ze niet te hard naar beneden zouden schieten.
Groot compliment aan deze man, de filiaalmanager van de Jumbo aan de Leyweg !!! (smiley met taart)
Eenmaal in de parkeergarage was het inderdaad makkelijk de bordjes uitgang te volgen. De opritten richting "boven" waren wat steil, maar de scootmobiel hield zich kranig en deed alsof het hem geen moeite kostte.
En daar was de uitgang !! En ook meteen een nieuw probleem. De slagbomen en de kaartjesautomaat die de slagboom omhoog doet laten gaan. Moesten we nu een kaartje kopen omdat we eruit wilde ?? Een oudere man, ook met scootmobiel, probeerde de slagboom op te tillen. Dat lukte niet, maar het had wel een ander resultaat. Vanuit een kantoortje (die was ons niet eens opgevallen) klonk opeens een boze stem dat de slagbomen erg duur zijn en dat we met onze poten (niet iedereen is vriendelijk in Den Haag) eraf moesten blijven. Uit het kantoortje kwam een man van mijn leeftijd ongeveer, met een groezelig baardje die nors naar ons keek.
De oudere man legde uit dat hij en wij en de mensen die nog onderweg richting de uitgang waren er graag uit wilde. Groezelig Baardje vond dat niet zijn probleem en wilde gewoon weer terug zijn kantoortje ingaan. Maar wij wilde er wel graag uit.Het Groezelige Baardje zei wat lelijke dingen en onder protest wilde hij dan toch de slagboom openen zodat we er snel (met nadruk op snel) uit konden. Mijn moeder mocht niet onder de slagboom door van hem, die moest maar met haar boodschappenkarretje over een hekje heen stappen/klimmen en om de slagboom heen lopen. (en ja dat moest ze echt, ondanks ons protest)
Maar goed, eindelijk opende Groezelig Baardje dan de slagboom, de oude man en ik reden er snel onder door. Opeens hoorde ik mijn moeder gillen. De slagboom was toen ik er onder door glipte alweer aan het zakken. Ik heb Groezelig Baardje een paar niet al te nette woorden toegefluisterd.
Maar we waren eindelijk boven !! Het was een hele belevenis zo'n ochtendje Leyweg. (smiley)
De volgende keer meer avonturen (knipogende smiley) Laterssssssssssssss.....
Reacties
Een reactie posten