U bent de zoveel zoveelste in de wachtrij van de tegenstrijdigheid...
Hallo allemaal, daar ben ik weer. Sommigen van jullie dachten dat de laatste blog over "Ons Jan" meteen ook mijn laatste blog was. Maar ik zal jullie geruststellen dat het niet zo is.
Maar ik geef toe dat de opvolging van de blogs wel erg langzaam gaat, terwijl er "in den beginne" elke dag een blog was. (smiley)
Van het weekend is mijn moeder wezen logeren. Dat was erg gezellig, we hebben het erg naar ons zin gehad. Hoewel we niet echt wat "groots" hebben gedaan omdat het weer best nattig en vervelend was, hebben we ons toch uitstekend vermaakt. Dat komt omdat ik hier wel een Rozer heb en mijn moeder in Den Haag niet. En een bezoekje aan de Rozer, breekt toch eventjes weer de normale sleur, het normale ritme van de dag. Met mijn moeder bij me ben ik ook heel anders dan zonder mijn moeder. Maar mijn moeder en ik lijken, ook wat uitspraken en manieren van aanpak, toch ook weer erg op elkaar. Tenminste dat is wat ik zo om mij heen gehoord heb dit weekend.
Dat er weinig tot geen blogs meer komen, komt omdat ik nog steeds over een hoop dingen niet kan, mag of wil vertellen. Veel "projecten" staan nog in de wacht. Agenda's die niet op elkaar aansluiten, gesprekken die nog altijd niet plaatsvinden, abstract wat maar niet concreet wil worden, ik ben de zoveel zoveelste in de wachtrij. En dan ook nog eens in de wachtrij van de tegenstrijdigheid. Want de dingen waar ik wel over zou willen schrijven, staan weer haaks op de "projecten" die ik uit wil voeren. De "projecten" zijn positief van aard. (ja ik weet dat sommige mensen zich nu verbazen, Mario en positief gaan dus ook samen) en waar ik over schrijven wil is weer negatief.
Voorbeeldje: Ik kan niet een hele blog over het uitstellen van de grote verhuizing van afdelingen gaan schrijven, als ik met dingen bezig ben, die een positief effect moeten geven in de nieuwe Rozer. Dat zou erg tegenstrijdig zijn en ik heb mezelf (dus nee het is dus niet door anderen) verboden om over de uitstel te schrijven.
Verder loopt er ook een "project"waar ik al helemaal niet over schrijven wil, maar die sterft van de tegenstrijdigheden. "gevoelens heten die dingen dan. (zeer moeilijk kijkende smiley) Gevoelens kunnen heel tegenstrijdig zijn.
En "project G"(ebit) stagneert ook een hoop andere "projecten" en dingen die in de planning staan al dan niet te ondernemen. Want donderdag gaat er weer een deel kiezen uit mijn mond, dus ik zie enigszins op tegen de aankomende tijd vol potjes Olvarit en gebakken brood met melk (wentelteefjes) (heel vies kijkende smiley) Kortom, ik raak zelf, geloof ik, het overzicht een beetje kwijt. Hoeveel wachtenden er nog voor me zijn weet ik niet. Maar ik hoop dat de "projecten" voor het einde van het jaar klaar zullen zijn.
Duimen maar.... (smiley)
Volgende keer (en hopelijk sneller dan deze keer) weer een nieuwe blog.....
Laterssssssssssssssssssss.... (knipogende smiley)
Maar ik geef toe dat de opvolging van de blogs wel erg langzaam gaat, terwijl er "in den beginne" elke dag een blog was. (smiley)
Van het weekend is mijn moeder wezen logeren. Dat was erg gezellig, we hebben het erg naar ons zin gehad. Hoewel we niet echt wat "groots" hebben gedaan omdat het weer best nattig en vervelend was, hebben we ons toch uitstekend vermaakt. Dat komt omdat ik hier wel een Rozer heb en mijn moeder in Den Haag niet. En een bezoekje aan de Rozer, breekt toch eventjes weer de normale sleur, het normale ritme van de dag. Met mijn moeder bij me ben ik ook heel anders dan zonder mijn moeder. Maar mijn moeder en ik lijken, ook wat uitspraken en manieren van aanpak, toch ook weer erg op elkaar. Tenminste dat is wat ik zo om mij heen gehoord heb dit weekend.
Dat er weinig tot geen blogs meer komen, komt omdat ik nog steeds over een hoop dingen niet kan, mag of wil vertellen. Veel "projecten" staan nog in de wacht. Agenda's die niet op elkaar aansluiten, gesprekken die nog altijd niet plaatsvinden, abstract wat maar niet concreet wil worden, ik ben de zoveel zoveelste in de wachtrij. En dan ook nog eens in de wachtrij van de tegenstrijdigheid. Want de dingen waar ik wel over zou willen schrijven, staan weer haaks op de "projecten" die ik uit wil voeren. De "projecten" zijn positief van aard. (ja ik weet dat sommige mensen zich nu verbazen, Mario en positief gaan dus ook samen) en waar ik over schrijven wil is weer negatief.
Voorbeeldje: Ik kan niet een hele blog over het uitstellen van de grote verhuizing van afdelingen gaan schrijven, als ik met dingen bezig ben, die een positief effect moeten geven in de nieuwe Rozer. Dat zou erg tegenstrijdig zijn en ik heb mezelf (dus nee het is dus niet door anderen) verboden om over de uitstel te schrijven.
Verder loopt er ook een "project"waar ik al helemaal niet over schrijven wil, maar die sterft van de tegenstrijdigheden. "gevoelens heten die dingen dan. (zeer moeilijk kijkende smiley) Gevoelens kunnen heel tegenstrijdig zijn.
En "project G"(ebit) stagneert ook een hoop andere "projecten" en dingen die in de planning staan al dan niet te ondernemen. Want donderdag gaat er weer een deel kiezen uit mijn mond, dus ik zie enigszins op tegen de aankomende tijd vol potjes Olvarit en gebakken brood met melk (wentelteefjes) (heel vies kijkende smiley) Kortom, ik raak zelf, geloof ik, het overzicht een beetje kwijt. Hoeveel wachtenden er nog voor me zijn weet ik niet. Maar ik hoop dat de "projecten" voor het einde van het jaar klaar zullen zijn.
Duimen maar.... (smiley)
Volgende keer (en hopelijk sneller dan deze keer) weer een nieuwe blog.....
Laterssssssssssssssssssss.... (knipogende smiley)
Reacties
Een reactie posten