Censuur, gecensureerd en toch ontzettend open.
Vanmorgen fijn bij de psych geweest. Heerlijk om weer eens te spuien wat er allemaal echt speelt en echt dwars zit. Dat ik dat niet meer in mijn blogs doe, komt, zoals ik nu tijdens het gesprek merkte, omdat ik mezelf censureer. Het niet kunnen/ mogen/ willen schrijven van dingen ligt dus om heel veel verschillende redenen bij mij zelf. Ik censureer mijn blogs dus bewust, maar ook soms onbewust, om mezelf, maar ook anderen te beschermen. Alleen de echt kritieke gevoelens of juist de dingen die (totaal) nergens op slaan komen naar buiten. Zoals de GRRR-blog.
Sommige dingen kunnen ook niet beschreven worden omdat die in een fase zitten van uitwerken of nog uitgewerkt moeten worden. En om die dingen niet in gevaar te brengen (door er over te schrijven) censureer ik mezelf door het gehele onderwerp maar niet aan te snijden.
Andere dingen wil ik nog niet beschrijven, juist omdat mijn gevoel er nog geen raad mee weet en ik het geestelijk nog nergens kan plaatsen.
En toch zou het allemaal best in een blog kunnen. Best even aan getipt kunnen worden, even benoemd worden. Maar dan zit er wel het gevaar aan vast dat men er verkeerde conclusies uittrekt of omdat men niet begrijpend leest, er verwarring ontstaat over wat ik nou wel of niet bedoel.
Toch ben ik in mijn blog, ondanks dat ik ze soms zwaar gecensureerd heb, erg open. Ik gooi wel op tafel wat ik kwijt wil/mag/ kan. Ik wil ook van alles bespreekbaar maken, al is het seks of welke taboe ook.
Eigenlijk is zo'n gesprek bij de psych wel heel fijn. Gewoon alle gedachten eens ordenen. En dan tot de conclusie komen dat ik het eigenlijk nog niet eens zo gek doe. Dat ik in die vijf jaar op het Zeehos best zelfstandiger en ondernemender ben geworden. Ik overdenk ook meer dingen, terwijl ik anders er hard tegenin zou gaan en het neer zou gooien en denken "Jammer dan". Nu denk ik er over na en bedenk ik hoe ik ermee aan de slag zou kunnen gaan.
Ik zou iedereen een psych aanraden (smiley) of iemand anders waar je lekker mee kunt praten, dingen op een rij mee kunt zetten.
Er komt nu een periode aan van uitwerking, dus wie weet gaan de komende bloggen daar wel over, omdat het dan van mezelf mag/kan en omdat ik het wil.
Tot de volgende keer...................... Laterssssssssssss !!
Sommige dingen kunnen ook niet beschreven worden omdat die in een fase zitten van uitwerken of nog uitgewerkt moeten worden. En om die dingen niet in gevaar te brengen (door er over te schrijven) censureer ik mezelf door het gehele onderwerp maar niet aan te snijden.
Andere dingen wil ik nog niet beschrijven, juist omdat mijn gevoel er nog geen raad mee weet en ik het geestelijk nog nergens kan plaatsen.
En toch zou het allemaal best in een blog kunnen. Best even aan getipt kunnen worden, even benoemd worden. Maar dan zit er wel het gevaar aan vast dat men er verkeerde conclusies uittrekt of omdat men niet begrijpend leest, er verwarring ontstaat over wat ik nou wel of niet bedoel.
Toch ben ik in mijn blog, ondanks dat ik ze soms zwaar gecensureerd heb, erg open. Ik gooi wel op tafel wat ik kwijt wil/mag/ kan. Ik wil ook van alles bespreekbaar maken, al is het seks of welke taboe ook.
Eigenlijk is zo'n gesprek bij de psych wel heel fijn. Gewoon alle gedachten eens ordenen. En dan tot de conclusie komen dat ik het eigenlijk nog niet eens zo gek doe. Dat ik in die vijf jaar op het Zeehos best zelfstandiger en ondernemender ben geworden. Ik overdenk ook meer dingen, terwijl ik anders er hard tegenin zou gaan en het neer zou gooien en denken "Jammer dan". Nu denk ik er over na en bedenk ik hoe ik ermee aan de slag zou kunnen gaan.
Ik zou iedereen een psych aanraden (smiley) of iemand anders waar je lekker mee kunt praten, dingen op een rij mee kunt zetten.
Er komt nu een periode aan van uitwerking, dus wie weet gaan de komende bloggen daar wel over, omdat het dan van mezelf mag/kan en omdat ik het wil.
Tot de volgende keer...................... Laterssssssssssss !!
Reacties
Een reactie posten