Storm en frustraties

Heerlijk hé, dat weer van de afgelopen weken? Gezellig was het dat Ciara en Dennis langskwamen. Klootjes weer! En de storm bracht onrust mee, waaide in mijn hoofd en mijn gedachten draaiden overuren. Als ik ooit eens uitbetaalt zou krijgen, al die uren dat mijn gedachten maalden, dan was ik meteen stinkend rijk. Dan zou ik meteen een overdekt zwembad laten bouwen hier naast mijn huis, laat ik de Hartschelp rustig voor afbreken. Een zwembad en sauna helemaal alleen voor mij en niemand anders!!

Ik roep wel heel blij; "Voor mij en niemand anders!!", maar ik weet nu al dat Jan en Alleman er gebruik van zouden mogen maken. Want dat is aangeleerd, met de paplepel ingegoten. Wees een ander niet tot last,deel en help waar je delen en helpen kan en houd altijd de eer aan jezelf.
En om welke reden ook, begin ik zo'n gloeiende hekel te krijgen aan die regels. Ik vind mezelf te makkelijk, ik geef te gauw iets toe en komt het bij een ander niet uit, pas ik me wel weer aan en wacht rustig tot het die ander wel uitkomt. Maar als ik dan om me heen zie en hoor, hoe ziekelijk dwingend, dreigend en gemeen mensen hun zin doordrammen. Het "Ikke, ikke en de rest kan stikke(n)", Dan vraag ik me af waar ze in vredesnaam mee bezig zijn. Is het zo moeilijk om zelf ook wat te doen? En aan de andere kant denk ik dan, "Misschien moet ik ook eens van me afbijten, eisen stellen, dreigen, tieren en razen. Wetende dat het de gehele sfeer verpest, mensen bij me weg zullen lopen..... misschien is het toch niet zo'n goed idee, te worden als anderen.

Dus het stormt in mijn hoofd, een wervelwind van boosheid en frustraties. Ik ga hard tegen dingen in, hopende dat een keer de schellen voor de ogen afvallen bij hen, die het in mijn ogen verkeerd doen. Al weet ik dat ik wel weer degene zal zijn die op matjes geroepen word, die tekst en uitleg zal moeten geven over het hoe en waarom. Jammer dan!!
Maar de wervelwind waait en draait en mijn gedachten malen en draaien.
Waarom moeten altijd de goeie mensen eerst overlijden?? Niet alleen het Leven, maar ook de Dood  is verschrikkelijk onrechtvaardig. Als je als Dood/Magere Hein niks te doen hebt, ga dan bij ouderen en mensen die echt niet meer willen langs, die het Leven geleefd hebben en moe van het Leven zijn. Neem hen mee en geef ze die rust. (we noemen het rust, maar misschien is de Dood wel keihard werken) Maar nee, we nemen gewoon iemand, niet kijkend naar hoe en waarom. De Dood als straatprijs die je zomaar wint. Komt Magere Hein je blij vertellen dat hij de molen met BSN-nummers heeft laten draaien. Zijn magere vinger er tussen had gestoken en de molen gestopt was bij jouw nummer. Gefeliciteerd, jij bent Dood!! Stomme Dood, doe ook eens wat je moet doen, dan zomaar iemand wegplukken.

En jij Mario? Doe jij niks fout? Ja hoor, zat. Ik geef de storm de schuld, al weet ik dat ik gewoon boos op mezelf moet zijn. Ik eet en drink alles wat los en vast zit. Ik moet eigenlijk doen wat ik behoor te doen. Maar ook daar protesteer ik tegen en doe het lekker niet, wetende dat ik fout bezig ben en er hinder door ondervind. En ook dat cirkeltje draait en maalt en stormt maar.

"Oost.westenwinden, ik zal je vinden...." Dat komt uit het lied van Paul de Leeuw "Storm en wind". Als de wind gaat liggen, dan zal ik vast mijn eigen gewone ik ook wel weer vinden. Zal hopelijk ook die wervelwind in mijn hoofd tot rust komen. En heel misschien, al durf ik het niet met zekerheid te zeggen, heel misschien stopt het malen en draaien van de gedachten dan ook.

Maar voor nu is het beter dat je nog even uit mijn flank blijft, want het is nog steeds code rood bij me. oranje misschien, maar wel gevaarlijk. Of als je zin in ruzie hebt er juist lekker tegenin gaan. Ik lust je rauw!!

Volgende keer weer meer.... Latersss!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Waarschuwing geen blog voor kinderen !!!

Even

Het Haga ziekenhuis