Die waardeloze reclame met die twee zielige kindertjes.
Nou irriteer ik me al mateloos aan al die reclameblokken sinds er commerciële televisie is, maar er is nu al weken een irritant filmpje dat zo'n dertig (voor het gevoel dertigduizend) keer langs komt op een dag. Dat zielige filmpje van die twee (censuur) kindertjes. Nou ja filmpje, het duurt een volle minuut, terwijl leuke reclamefilmpjes flink verknipt worden zodat er meer tijd is voor deze twee (censuur) kindertjes.
https://www.youtube.com/watch?v=ISeMR4ztsD8
Mia en Efi, twee zielige kindertjes ergens in Afrika. Met een eenmalig bedrag van drie euro, kunnen wij ze een leven geven waar jij en ik alleen maar van kunnen dromen.
Met het geld dat er aan het filmpje gespendeerd is, hadden ze van die twee kindertjes multimiljardairs kunnen maken. Zelfs al was oma dan doodgegaan, dan hadden ze zichzelf met al dat geld nog kunnen redden. Oma is waarschijnlijk allang dood, omdat eens in de zoveel jaar het filmpje weer van de plank wordt gehaald om er weer een paar mensen mee te pesten die tijdens het eten televisie kijken. Die filmpjes wisselen ze af, omdat er na verloop van tijd boze reacties op de site van de stichting komen te staan, dat die kindertjes bij de mensen hun strot uitkomen. Dus wordt er weer een andere stumpert van de plank gehaald. De kindertjes zijn waarschijnlijk ook allang dood en als ze nog in leven zouden zijn, dan vechten ze vast mee in een of andere oorlog, die in die landen woedt. Waar jij en ik, als we al geld geven, dan aan mee betalen. Voor drie euro heb je algauw een doosje kogels die zij naar hun rivalen kunnen schieten. En mochten die drie euro niet eens in de buurt van die kinderen komen, dan rijdt de directeur van de stichting vast in een dure auto. Of is het hoofdkantoor van de stichting weer eens verbouwd en ingericht. Want ja, er zullen altijd mensen gek genoeg zijn om te doneren.
Dat heb ik ook met die ezeltjes reclame. Zit je een minuut lang te kijken naar oude en zieke ezeltjes. Vertelt zo'n zielige zeikstem hoe belabberd de ezeltjes er aan toe zijn. En hoe jij, als grotere ezel, deze ezeltjes kunt redden en ze een fijne oude dag kunt geven voor maar drie euro. Ik durf te wedden dat die ezeltjes nooit in een groot weiland komen waar ze oud kunnen worden. Die gaan echt wel naar de paardenslager en de leerlooier. Koop je een echte oude ezeltjes bank van driehonderd euro bij zo'n woonboulevard.
Ik wil best wel zielige kindertjes helpen, maar Afrika is en blijft nu eenmaal een bodemloze put. Toen ik vijf jaar was moest ik mijn bord leegeten, want de kindertjes in Afrika hadden niks. Ik ben nu vijftig en nog hebben de kindertjes in Afrika niks. En straks als mijn nichtjes vijftig zijn, dan hebben die kindertjes nog altijd niks. Ik word een beetje doodmoe van bedelend Afrika en dan denkt het duiveltje in mij aan de reclame over Makalele, ook een zielig kind in Afrika.
https://www.youtube.com/watch?v=ofe36uB7l5Y
Goed, zo hoort het dus niet, maar zo ga je wel denken na als die (censuur) huil en snotter filmpjes.
Volgende keer probeer ik wat serieuzer te zijn.... Laterss...!!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=ISeMR4ztsD8
Mia en Efi, twee zielige kindertjes ergens in Afrika. Met een eenmalig bedrag van drie euro, kunnen wij ze een leven geven waar jij en ik alleen maar van kunnen dromen.
Met het geld dat er aan het filmpje gespendeerd is, hadden ze van die twee kindertjes multimiljardairs kunnen maken. Zelfs al was oma dan doodgegaan, dan hadden ze zichzelf met al dat geld nog kunnen redden. Oma is waarschijnlijk allang dood, omdat eens in de zoveel jaar het filmpje weer van de plank wordt gehaald om er weer een paar mensen mee te pesten die tijdens het eten televisie kijken. Die filmpjes wisselen ze af, omdat er na verloop van tijd boze reacties op de site van de stichting komen te staan, dat die kindertjes bij de mensen hun strot uitkomen. Dus wordt er weer een andere stumpert van de plank gehaald. De kindertjes zijn waarschijnlijk ook allang dood en als ze nog in leven zouden zijn, dan vechten ze vast mee in een of andere oorlog, die in die landen woedt. Waar jij en ik, als we al geld geven, dan aan mee betalen. Voor drie euro heb je algauw een doosje kogels die zij naar hun rivalen kunnen schieten. En mochten die drie euro niet eens in de buurt van die kinderen komen, dan rijdt de directeur van de stichting vast in een dure auto. Of is het hoofdkantoor van de stichting weer eens verbouwd en ingericht. Want ja, er zullen altijd mensen gek genoeg zijn om te doneren.
Dat heb ik ook met die ezeltjes reclame. Zit je een minuut lang te kijken naar oude en zieke ezeltjes. Vertelt zo'n zielige zeikstem hoe belabberd de ezeltjes er aan toe zijn. En hoe jij, als grotere ezel, deze ezeltjes kunt redden en ze een fijne oude dag kunt geven voor maar drie euro. Ik durf te wedden dat die ezeltjes nooit in een groot weiland komen waar ze oud kunnen worden. Die gaan echt wel naar de paardenslager en de leerlooier. Koop je een echte oude ezeltjes bank van driehonderd euro bij zo'n woonboulevard.
Ik wil best wel zielige kindertjes helpen, maar Afrika is en blijft nu eenmaal een bodemloze put. Toen ik vijf jaar was moest ik mijn bord leegeten, want de kindertjes in Afrika hadden niks. Ik ben nu vijftig en nog hebben de kindertjes in Afrika niks. En straks als mijn nichtjes vijftig zijn, dan hebben die kindertjes nog altijd niks. Ik word een beetje doodmoe van bedelend Afrika en dan denkt het duiveltje in mij aan de reclame over Makalele, ook een zielig kind in Afrika.
https://www.youtube.com/watch?v=ofe36uB7l5Y
Goed, zo hoort het dus niet, maar zo ga je wel denken na als die (censuur) huil en snotter filmpjes.
Volgende keer probeer ik wat serieuzer te zijn.... Laterss...!!!!!
Reacties
Een reactie posten