Kwestie van aanpassen...
Ik word lichtelijk depressief als ik 's avonds naar het RTL Nieuws of het NOS Journaal kijk. Overal in de wereld wordt gedemonstreerd en geprotesteerd. Iedereen wil dat er iets of iemand wat veranderd, zodat de gehele maatschappij weer verder kan. Hebben ze elders in de wereld echte grote problemen, deze week en de komende weken heeft Nederland weer zijn eigen probleempje, de kleur van Piet. Volgens de gekleurde Nederlanders (en intussen, half beroemd Amerika) moet onze Zwarte Piet veranderen in roetveegpiet. Of zoals Martin Bosma, van de PVV, hem noemt reetveegpiet. Volgens de gekleurde Nederlanders is het gewoon een kwestie van aanpassen en is het feest weer voor iedereen.
Nou heb ik afgelopen zaterdag een stukje van de Sinterklaas Intocht in Apeldoorn zitten kijken, met al die roetveegpieten. Maar ik vond het echt drie keer niks hoor. Die Eppo, die al jaren Sinterklaas ontvangt, namens het Sinterklaasjournaal, ontving de Sint en de Hoofdpiet. Maar ik zag helemaal geen Hoofdpiet, want naast Sinterklaas stond Jeroen van der Laan, van de programma's "De Kwis" en "Even tot hier". En Jeroen had hele vieze vlekken op zijn gezicht, echt een reetveegpiet. En toen kwam er later nog een Piet, die geen Piet was, maar de acteur die "Fats" speelde in "Loenatik", Dick van den Toorn. Dat hele kleine kinderen die twee wel leuk vonden (en dat het feest voor hen bedoeld is) begrijp ik best, maar ik als kind van bijna vijftig vond er geen zak aan.
Als het dan toch een kwestie van aanpassen is, waarom past gekleurd Nederland zich dan niet aan, aan de gewone oude vertrouwde Zwarte Piet? (ja ik ken hun argumenten en het eeuwige geschreeuw over racisme. Maar als we dat woord even aanpassen, heeft het ook niks meer te betekenen. kwestie van aanpassen toch...)
Bij de grotere problemen in ons landje hoor ik ook vaak zeggen dat het een "kwestie van aanpassen" is. Neem nou dat PFAS en dat gedoe over dat stikstof. Het hele land ligt stil alleen al door het woordje stikstof. Het is zo erg en vermoeiend dat ik steeds vaker begin te denken, "Ach, stik toch in je stof. De zure regen en het gat in de ozonlaag hebben we ook al overleefd, dus dat stikstof overleven we ook wel." En er zijn partijen die er ook zo over denken en al een oplossing hebben. Het is gewoon een kwestie van aanpassen... stel al die cijfertjes bij, trek ze gelijk op met die van onze Oosterburen en we kunnen weer jaren bouwen en verbouwen. En de natuur gaat toch gewoon haar gang wel, zoals Moeder Natuur al eeuwen doet. Dan mag meneer Rutte zelfs gaan dromen over snelwegen waar je honderdveertig kilometer per uur mag rijden. (en dan maar hopen dat er geen files staan) (en ja, ik weet dat we vastzitten aan doelstellingen die we vast hebben gelegd in ons Verenigd Europa. En ja, we mogen het sprookje "Opwarming van de Aarde" niet uit het oog verliezen. In tweeduizendvijftig Amersfoort aan Zee. Maar als het toch een "kwestie van aanpassen" is, dan past de natuur zich ook wel aan, toch...)
Het is gewoon een kwestie van aanpassen, maar welke aanpassing is nou goed en welke slecht. Dat ligt er toch aan van welke kant je het bekijkt. Geen enkele aanpassing is goed voor iedereen, daar zijn we nou eenmaal te verschillend voor. Of moeten we ons eerst maar eens aanpassen aan elkaar....
Het klinkt zo simpel, "Kwestie van aanpassen.", maar zelfs na tien jaar Zeehos vind ik het zo nu en dan nog altijd moeilijk mij aan te passen aan al die "niveau verschillen". Soms denk ik ook wel, "Passen jullie je maar eens aan, aan mij." Maar wat zo eenvoudig lijkt, "Kwestie van aanpassen", is voor een ander weer ontzettend moeilijk. Aanpassen doe je niet in een handomdraai.
Dus mopperen en protesteren en demonstreren we maar door... eens zal het vast wel goed komen (hoop ik)
Tegen die tijd schrijf ik er wel een nieuwe blog over... als vrijheid van meningsuiting dan nog bestaat. Want tja, een kwestie van wat aanpassingen en ook dat is verledentijd....
Volgende keer weer meer (of niet)... Laterssssss!!!
Nou heb ik afgelopen zaterdag een stukje van de Sinterklaas Intocht in Apeldoorn zitten kijken, met al die roetveegpieten. Maar ik vond het echt drie keer niks hoor. Die Eppo, die al jaren Sinterklaas ontvangt, namens het Sinterklaasjournaal, ontving de Sint en de Hoofdpiet. Maar ik zag helemaal geen Hoofdpiet, want naast Sinterklaas stond Jeroen van der Laan, van de programma's "De Kwis" en "Even tot hier". En Jeroen had hele vieze vlekken op zijn gezicht, echt een reetveegpiet. En toen kwam er later nog een Piet, die geen Piet was, maar de acteur die "Fats" speelde in "Loenatik", Dick van den Toorn. Dat hele kleine kinderen die twee wel leuk vonden (en dat het feest voor hen bedoeld is) begrijp ik best, maar ik als kind van bijna vijftig vond er geen zak aan.
Als het dan toch een kwestie van aanpassen is, waarom past gekleurd Nederland zich dan niet aan, aan de gewone oude vertrouwde Zwarte Piet? (ja ik ken hun argumenten en het eeuwige geschreeuw over racisme. Maar als we dat woord even aanpassen, heeft het ook niks meer te betekenen. kwestie van aanpassen toch...)
Bij de grotere problemen in ons landje hoor ik ook vaak zeggen dat het een "kwestie van aanpassen" is. Neem nou dat PFAS en dat gedoe over dat stikstof. Het hele land ligt stil alleen al door het woordje stikstof. Het is zo erg en vermoeiend dat ik steeds vaker begin te denken, "Ach, stik toch in je stof. De zure regen en het gat in de ozonlaag hebben we ook al overleefd, dus dat stikstof overleven we ook wel." En er zijn partijen die er ook zo over denken en al een oplossing hebben. Het is gewoon een kwestie van aanpassen... stel al die cijfertjes bij, trek ze gelijk op met die van onze Oosterburen en we kunnen weer jaren bouwen en verbouwen. En de natuur gaat toch gewoon haar gang wel, zoals Moeder Natuur al eeuwen doet. Dan mag meneer Rutte zelfs gaan dromen over snelwegen waar je honderdveertig kilometer per uur mag rijden. (en dan maar hopen dat er geen files staan) (en ja, ik weet dat we vastzitten aan doelstellingen die we vast hebben gelegd in ons Verenigd Europa. En ja, we mogen het sprookje "Opwarming van de Aarde" niet uit het oog verliezen. In tweeduizendvijftig Amersfoort aan Zee. Maar als het toch een "kwestie van aanpassen" is, dan past de natuur zich ook wel aan, toch...)
Het is gewoon een kwestie van aanpassen, maar welke aanpassing is nou goed en welke slecht. Dat ligt er toch aan van welke kant je het bekijkt. Geen enkele aanpassing is goed voor iedereen, daar zijn we nou eenmaal te verschillend voor. Of moeten we ons eerst maar eens aanpassen aan elkaar....
Het klinkt zo simpel, "Kwestie van aanpassen.", maar zelfs na tien jaar Zeehos vind ik het zo nu en dan nog altijd moeilijk mij aan te passen aan al die "niveau verschillen". Soms denk ik ook wel, "Passen jullie je maar eens aan, aan mij." Maar wat zo eenvoudig lijkt, "Kwestie van aanpassen", is voor een ander weer ontzettend moeilijk. Aanpassen doe je niet in een handomdraai.
Dus mopperen en protesteren en demonstreren we maar door... eens zal het vast wel goed komen (hoop ik)
Tegen die tijd schrijf ik er wel een nieuwe blog over... als vrijheid van meningsuiting dan nog bestaat. Want tja, een kwestie van wat aanpassingen en ook dat is verledentijd....
Volgende keer weer meer (of niet)... Laterssssss!!!
Reacties
Een reactie posten