It's snooker time.
Ik heb vanmiddag de hele middag Eurosport zitten kijken. Nee, ik ben niet ziek en ik weet dat jullie weten dat ik totaal niet van sport houd. Maar er was snooker, dat gaat ongeveer twee weken duren. En snooker is nou net een sport waar ik heel veel naar gekeken heb.
Dat kwam door mijn laatste vriend, die was verzot op snooker. Ik heb het hem zelf nooit zien spelen, maar hij keek er altijd graag naar. Dan lag zijn matras van zijn tweepersoonsbed, met kussens en dekens, in de woonkamer voor de televisie. En daarop lagen wij dan samen twee weken lang snooker te kijken. Dan bestelden we pizza of Chinees of we hadden zelf macaroni gemaakt. Heerlijk een paar flessen wijn erbij. Heerlijk hangen voor de buis. Dat was eigenlijk in de begin periode dat ik hem kende, toen hij nog in Den Haag woonde. Hij had zo'n heerlijk oude woning in de Zeeheldenbuurt. Beneden zaten winkeltjes en daarboven woonden mensen. Hij had ook een heel mooi bad, zo'n badkuip met koperen pootjes. Dat was zalig om daar samen in te liggen, heerlijk met heel veel schuim, glas wijn erbij en daarna een massage met een happy end.
Er was ook een café dat Happy End heette. Bij Paleis Noordeinde, zo'n klein bruin cafeetje waar ze Hollandse plaatjes draaiden. Daar hebben we ook heel veel tijd doorgebracht. De Zeeheldenbuurt ligt ook best dicht bij de binnenstad van Den Haag, dus we gingen ook vaak naar de Vink, een echt homo café. Daar stond een barman met een enorme bobbel in zijn broek. Maar dat bleek een opgerolde voetbalkous te zijn. Je moet wat als je vindt dat je niet opvalt. Er waren nog twee café's waar we vaak kwamen, The Stairs (ook een homobar) en eentje waar ik de naam niet meer van weet. Ik herinner me alleen nog dat de eigenaar door een ziekte was overleden.
Ik heb wat afgezopen in die tenten, ik lustte er wel pap van en het liefste puur. Mixjes zijn leuk, maar puur is veel lekkerder. Cola drink ik al zo vaak, dus ik dronk Bacardi en Malibu liever puur. En dat gedoe met Martini heb ik ook nooit begrepen, beetje ijs in een glas, laagje Martini erbij en dat was het. Nee hoor, laat dat ijs maar weg en schenk gewoon een limonade glas vol, dat was veel lekkerder.
Ik dronk mijn vrienden onder de tafel. Echt dronken was ik nooit, ik werd alleen scherper dan ik al ben en ik durfde meer te ondernemen, waardoor ik vaak een klap op mijn bek kreeg, omdat ik spontaan jongens in hun kruis greep.
Er was ook elk jaar feest in de Zeeheldenbuurt, meestal een week na alle snooker wedstrijden. Daar waren we ook altijd met een groep vrienden te vinden.Ik heb er ook altijd heel veel plezier gehad en ook daar hebben we vaak heel veel gezopen.
Pas toen hij naar Limburg verhuisde veranderde onze relatie, het was nog wel gezellig, maar het zwakte steeds meer af. Toen de bult bij mij begon te groeien begonnen we elkaar af te stoten. Hij heeft nog geholpen met de "Lego kamer" leeg te ruimen en alles te witten. Dat was zijn stille afscheid, daarna hebben we elkaar niet meer gezien. Ja, een keer nog, in de Efteling, heel vluchtig. Hij heeft alleen geroepen of ik die gekke buik nog had......
Ik heb vanmiddag een hele middag naar snooker gekeken, maar eigenlijk heb ik heel even het verleden gezien. De spelers zijn bijna allemaal nog dezelfde als toen, alleen, net als ik, wat jaartjes ouder.
Volgende keer weer meer van die zelfde ongein.
Laterssss...................
Dat kwam door mijn laatste vriend, die was verzot op snooker. Ik heb het hem zelf nooit zien spelen, maar hij keek er altijd graag naar. Dan lag zijn matras van zijn tweepersoonsbed, met kussens en dekens, in de woonkamer voor de televisie. En daarop lagen wij dan samen twee weken lang snooker te kijken. Dan bestelden we pizza of Chinees of we hadden zelf macaroni gemaakt. Heerlijk een paar flessen wijn erbij. Heerlijk hangen voor de buis. Dat was eigenlijk in de begin periode dat ik hem kende, toen hij nog in Den Haag woonde. Hij had zo'n heerlijk oude woning in de Zeeheldenbuurt. Beneden zaten winkeltjes en daarboven woonden mensen. Hij had ook een heel mooi bad, zo'n badkuip met koperen pootjes. Dat was zalig om daar samen in te liggen, heerlijk met heel veel schuim, glas wijn erbij en daarna een massage met een happy end.
Er was ook een café dat Happy End heette. Bij Paleis Noordeinde, zo'n klein bruin cafeetje waar ze Hollandse plaatjes draaiden. Daar hebben we ook heel veel tijd doorgebracht. De Zeeheldenbuurt ligt ook best dicht bij de binnenstad van Den Haag, dus we gingen ook vaak naar de Vink, een echt homo café. Daar stond een barman met een enorme bobbel in zijn broek. Maar dat bleek een opgerolde voetbalkous te zijn. Je moet wat als je vindt dat je niet opvalt. Er waren nog twee café's waar we vaak kwamen, The Stairs (ook een homobar) en eentje waar ik de naam niet meer van weet. Ik herinner me alleen nog dat de eigenaar door een ziekte was overleden.
Ik heb wat afgezopen in die tenten, ik lustte er wel pap van en het liefste puur. Mixjes zijn leuk, maar puur is veel lekkerder. Cola drink ik al zo vaak, dus ik dronk Bacardi en Malibu liever puur. En dat gedoe met Martini heb ik ook nooit begrepen, beetje ijs in een glas, laagje Martini erbij en dat was het. Nee hoor, laat dat ijs maar weg en schenk gewoon een limonade glas vol, dat was veel lekkerder.
Ik dronk mijn vrienden onder de tafel. Echt dronken was ik nooit, ik werd alleen scherper dan ik al ben en ik durfde meer te ondernemen, waardoor ik vaak een klap op mijn bek kreeg, omdat ik spontaan jongens in hun kruis greep.
Er was ook elk jaar feest in de Zeeheldenbuurt, meestal een week na alle snooker wedstrijden. Daar waren we ook altijd met een groep vrienden te vinden.Ik heb er ook altijd heel veel plezier gehad en ook daar hebben we vaak heel veel gezopen.
Pas toen hij naar Limburg verhuisde veranderde onze relatie, het was nog wel gezellig, maar het zwakte steeds meer af. Toen de bult bij mij begon te groeien begonnen we elkaar af te stoten. Hij heeft nog geholpen met de "Lego kamer" leeg te ruimen en alles te witten. Dat was zijn stille afscheid, daarna hebben we elkaar niet meer gezien. Ja, een keer nog, in de Efteling, heel vluchtig. Hij heeft alleen geroepen of ik die gekke buik nog had......
Ik heb vanmiddag een hele middag naar snooker gekeken, maar eigenlijk heb ik heel even het verleden gezien. De spelers zijn bijna allemaal nog dezelfde als toen, alleen, net als ik, wat jaartjes ouder.
Volgende keer weer meer van die zelfde ongein.
Laterssss...................
Reacties
Een reactie posten