Juni
"Men moet het verleden laten rusten en zich richten op het heden en de toekomst."
Wat een wijs zinnetje hé ? Een zinnetje die helaas voor mij niet altijd opgaat. Ik leg het verleden vaak naast me neer, maar kennelijk toch te dichtbij zodat ik het (on)bewust toch weer oppak en er mee rondloop. Misschien ook omdat dat kijken naar het heden nog wel gaat, maar ik de toekomst nogal somber inzie. Het verleden heeft teveel sporen achter gelaten, heeft vaak zo'n impact gemaakt dat het zelfs in het heden weer opduikt om toch weer herinnert te worden. En de maand juni is nou net weer zo'n maand dat het verleden onder protest door mij, weer opduikt en me bezighoudt.
Gelukkig begint juni met feest en taart. En kijken we naar de toekomst dan is hij snel bejaard, hoewel, helaas zit hij net een jaar onder mij, dus moet ik dat bejaarden-gedoe als eerste voordoen. (triest kijkende smiley)
Maar de andere dagen van juni zitten vol flashbacks en sombere dagen uit het verleden.
Want in juni mocht ik kiezen, wordt het er op of er onder, wordt het hoop of gedonder. Kiezen, op welke manier wou ik verliezen of juist strijden, kiezen tussen dood of lijden. Niemand anders die de keus wou maken, de keuze lag alleen bij mij. En 's nachts gooit men de keus weer voor mijn voeten, word ik zwetend wakker in mijn bed. Hoeveel keuzes moet ik nog gaan maken, hoeveel vechtlust heb ik nog ?
En in juni hebben we er twee verloren. Bij de eerste was het een groot gevecht. Ze was aangereden, van alles gebroken en ze had veel pijn. Genezing zou lang duren, lopen mocht ze niet. "Leg haar maar in de tuin zodat ze haar behoefte kan doen.", was een advies. Maar er was nog een zieke thuis, dus echt verzorgd worden kon ze niet. Inslapen zou beter zijn. Maar de arts dacht anders en wou haar uit huis plaatsen, bij een gezin die haar wel liefde zou geven en haar zou verzorgen. Alsof wij het die twaalf en een half jaar niet gedaan hadden. Dus samen met een vriend naar de arts, de hele praktijk op stelten gezet. Ze is ingeslapen, veilig en lief in mijn armen. (smiley met een traan)
En toen in juni ging de ander. Vechtend tegen de slopende ziekte, hoewel zijn geest het al opgegeven had. De man uit het verleden, die ik in hedendaagse dromen nog altijd tegenkom. Alleen of met haar of vissend aan de waterkant. Ik zou van alles willen schrijven, maar dat heb ik al zo vaak gedaan.
"Richt je op het heden". Maar in het heden, ook in juni verlaat weer iemand mij. Ze heeft letterlijk lief en leed met me gedeeld. We hebben gelachen, gemopperd en gehuild. Zij gaat verder met haar toekomst en ook ik moet weer zien hoe mijn toekomst zonder haar wordt ingekleurd en hoe ik die zelf inkleuren ga.
Juni, wat een klote maand !!
"Richt je op de toekomst". (bang kijkende smiley), straks komen eind november en de maand december weer.....
Volgende keer weer meer........
Wat een wijs zinnetje hé ? Een zinnetje die helaas voor mij niet altijd opgaat. Ik leg het verleden vaak naast me neer, maar kennelijk toch te dichtbij zodat ik het (on)bewust toch weer oppak en er mee rondloop. Misschien ook omdat dat kijken naar het heden nog wel gaat, maar ik de toekomst nogal somber inzie. Het verleden heeft teveel sporen achter gelaten, heeft vaak zo'n impact gemaakt dat het zelfs in het heden weer opduikt om toch weer herinnert te worden. En de maand juni is nou net weer zo'n maand dat het verleden onder protest door mij, weer opduikt en me bezighoudt.
Gelukkig begint juni met feest en taart. En kijken we naar de toekomst dan is hij snel bejaard, hoewel, helaas zit hij net een jaar onder mij, dus moet ik dat bejaarden-gedoe als eerste voordoen. (triest kijkende smiley)
Maar de andere dagen van juni zitten vol flashbacks en sombere dagen uit het verleden.
Want in juni mocht ik kiezen, wordt het er op of er onder, wordt het hoop of gedonder. Kiezen, op welke manier wou ik verliezen of juist strijden, kiezen tussen dood of lijden. Niemand anders die de keus wou maken, de keuze lag alleen bij mij. En 's nachts gooit men de keus weer voor mijn voeten, word ik zwetend wakker in mijn bed. Hoeveel keuzes moet ik nog gaan maken, hoeveel vechtlust heb ik nog ?
En in juni hebben we er twee verloren. Bij de eerste was het een groot gevecht. Ze was aangereden, van alles gebroken en ze had veel pijn. Genezing zou lang duren, lopen mocht ze niet. "Leg haar maar in de tuin zodat ze haar behoefte kan doen.", was een advies. Maar er was nog een zieke thuis, dus echt verzorgd worden kon ze niet. Inslapen zou beter zijn. Maar de arts dacht anders en wou haar uit huis plaatsen, bij een gezin die haar wel liefde zou geven en haar zou verzorgen. Alsof wij het die twaalf en een half jaar niet gedaan hadden. Dus samen met een vriend naar de arts, de hele praktijk op stelten gezet. Ze is ingeslapen, veilig en lief in mijn armen. (smiley met een traan)
En toen in juni ging de ander. Vechtend tegen de slopende ziekte, hoewel zijn geest het al opgegeven had. De man uit het verleden, die ik in hedendaagse dromen nog altijd tegenkom. Alleen of met haar of vissend aan de waterkant. Ik zou van alles willen schrijven, maar dat heb ik al zo vaak gedaan.
"Richt je op het heden". Maar in het heden, ook in juni verlaat weer iemand mij. Ze heeft letterlijk lief en leed met me gedeeld. We hebben gelachen, gemopperd en gehuild. Zij gaat verder met haar toekomst en ook ik moet weer zien hoe mijn toekomst zonder haar wordt ingekleurd en hoe ik die zelf inkleuren ga.
Juni, wat een klote maand !!
"Richt je op de toekomst". (bang kijkende smiley), straks komen eind november en de maand december weer.....
Volgende keer weer meer........
Reacties
Een reactie posten