Ouderwets op jacht.....
Ik heb op mijn Facebook de status staan "Liefde is...... gek worden van jezelf en het niet kunnen delen met een ander."
Toen kreeg ik de raad, "Schrijf het in een dagboek." Maar ja al schrijf ik veertig vellen vol, ik blijf gek worden van mezelf. Dus bedacht ik, "misschien moet ik maar eens ouderwets op jacht gaan."
Maar nu ik daar zo over na zit te denken, weet ik eigenlijk niet of ik dat wel echt wil. Moet ik hier een beetje door de duinen gaan banjeren opzoek naar een gelijk gestemde die ook gek wordt van zichzelf en dat graag wil delen met een ander. Kan ik straks het verhaal van "De jongen in het duin." gaan schrijven. Zit hij ook eenzaam en alleen op een bankje te bedenken wat een eenzaam leventje hij eigenlijk heeft.
Er is mij ook al eens de raad gegeven om op een datingssite te gaan kijken. Maar uit de herinneringen van vorige vriendjes en hoe die bezig waren op datingssites, weet ik niet of dat nou wel een oplossing is. Mannen van ver over de vijftig geven zich uit voor jongens van vijfendertig, zodat je bij de eerste date al denkt "moet dit nou ??". En ik ben bang dat als je denkt dat je een leuk iemand te pakken hebt, het een gozer is met psychische problemen, een enorme rugzak, die nog bij zijn moeder woont. Niet dat ik niet psychisch in de war ben hoor, maar het idee lijkt me niks. Moet je eerst door al zijn problemen heen worstelen voordat je aan iets leuks toe komt.
En.... negen van de tien keer draait het op een datingssite toch om de seks. En dat wil ik eigenlijk helemaal niet. Ja, oke, in gedachten misschien wel, maar in het echt hoeft het niet zo nodig.
Soms denk ik wel eens dat ik misschien beter opzoek kan gaan naar een lesbische vriendin. Dan hoeven we allebei niks met elkaar en wordt het misschien wel hartstikke gezellig. Maar ja, gaat de vlieger van knuffelen en dat soort dingen dan nog wel op of wordt het dan niet vreselijk afstandelijk ? Je weet het niet he, dat maakt het allemaal juist zo moeilijk.
En de jongen(s) die ik leuk vind die ziet/zien mij weer niet of ziet/zien niks in mij. Kijkt/kijken weer liever naar de meiden. Dat heb je als je op echte mannen valt en niet op van die nichterige types.
Dat ze niet op een gouden presenteerblaadje worden aangeboden weet ik, maar op welke manier ik ze dan wel zou moeten zoeken weet ik niet. Ik ben eerlijk gezegd ook niet zo ondernemend meer. Teveel teleurstellingen al meegemaakt en eigenlijk geen zin meer in nieuwe teleurstellingen.
Maar ouderwets op jacht gaan, het idee is leuk, maar de tijden zijn veranderd, ik ben veranderd. Ondanks de "nare" dingen die ik beleefd heb was het ook wel een leuke tijd. Leuk om op terug te kijken, maar weer opnieuw aan te beginnen.... nee dat niet.
Dan nog maar even gek worden van mezelf, vrede zoeken met wat ik wel en niet heb, dan komt het vast wel weer goed. Misschien is het wel een soort rouwproces over wat was en nooit geworden is. En wie weet stap ik ooit over drempels en ga ik op andere manieren "jagen", zet ik angsten opzij. En heel misschien, met een beetje geluk heb ik dan wel beet.
Maar dat horen jullie dan tegen die tijd wel weer. (knipogende smiley)
Voor nu tot de volgende keer met nieuwe of oude zaken.
Latersssssss !!!!!!
Toen kreeg ik de raad, "Schrijf het in een dagboek." Maar ja al schrijf ik veertig vellen vol, ik blijf gek worden van mezelf. Dus bedacht ik, "misschien moet ik maar eens ouderwets op jacht gaan."
Maar nu ik daar zo over na zit te denken, weet ik eigenlijk niet of ik dat wel echt wil. Moet ik hier een beetje door de duinen gaan banjeren opzoek naar een gelijk gestemde die ook gek wordt van zichzelf en dat graag wil delen met een ander. Kan ik straks het verhaal van "De jongen in het duin." gaan schrijven. Zit hij ook eenzaam en alleen op een bankje te bedenken wat een eenzaam leventje hij eigenlijk heeft.
Er is mij ook al eens de raad gegeven om op een datingssite te gaan kijken. Maar uit de herinneringen van vorige vriendjes en hoe die bezig waren op datingssites, weet ik niet of dat nou wel een oplossing is. Mannen van ver over de vijftig geven zich uit voor jongens van vijfendertig, zodat je bij de eerste date al denkt "moet dit nou ??". En ik ben bang dat als je denkt dat je een leuk iemand te pakken hebt, het een gozer is met psychische problemen, een enorme rugzak, die nog bij zijn moeder woont. Niet dat ik niet psychisch in de war ben hoor, maar het idee lijkt me niks. Moet je eerst door al zijn problemen heen worstelen voordat je aan iets leuks toe komt.
En.... negen van de tien keer draait het op een datingssite toch om de seks. En dat wil ik eigenlijk helemaal niet. Ja, oke, in gedachten misschien wel, maar in het echt hoeft het niet zo nodig.
Soms denk ik wel eens dat ik misschien beter opzoek kan gaan naar een lesbische vriendin. Dan hoeven we allebei niks met elkaar en wordt het misschien wel hartstikke gezellig. Maar ja, gaat de vlieger van knuffelen en dat soort dingen dan nog wel op of wordt het dan niet vreselijk afstandelijk ? Je weet het niet he, dat maakt het allemaal juist zo moeilijk.
En de jongen(s) die ik leuk vind die ziet/zien mij weer niet of ziet/zien niks in mij. Kijkt/kijken weer liever naar de meiden. Dat heb je als je op echte mannen valt en niet op van die nichterige types.
Dat ze niet op een gouden presenteerblaadje worden aangeboden weet ik, maar op welke manier ik ze dan wel zou moeten zoeken weet ik niet. Ik ben eerlijk gezegd ook niet zo ondernemend meer. Teveel teleurstellingen al meegemaakt en eigenlijk geen zin meer in nieuwe teleurstellingen.
Maar ouderwets op jacht gaan, het idee is leuk, maar de tijden zijn veranderd, ik ben veranderd. Ondanks de "nare" dingen die ik beleefd heb was het ook wel een leuke tijd. Leuk om op terug te kijken, maar weer opnieuw aan te beginnen.... nee dat niet.
Dan nog maar even gek worden van mezelf, vrede zoeken met wat ik wel en niet heb, dan komt het vast wel weer goed. Misschien is het wel een soort rouwproces over wat was en nooit geworden is. En wie weet stap ik ooit over drempels en ga ik op andere manieren "jagen", zet ik angsten opzij. En heel misschien, met een beetje geluk heb ik dan wel beet.
Maar dat horen jullie dan tegen die tijd wel weer. (knipogende smiley)
Voor nu tot de volgende keer met nieuwe of oude zaken.
Latersssssss !!!!!!
Reacties
Een reactie posten