Dag 2020, dag corona, rot maar lekker op!!

Nog even en het jaar zit er eindelijk op. Een jaar dat zo magisch leek te worden, met een fantastische verjaardag. Mijn mijlpaal van 50 jaar. Heerlijk met de gehele groep en mijn familie, samen eten, samen lol hebben. Echt magisch!! Maar helaas, 2020 werd heel tragisch. Dat achterlijke China, wat een wereldwijde, biologisch virus voor iedereen in petto had. Gelukkig kregen ze er zelf ook mee te maken omdat er iets fout ging in Wuhan. Maar het was, goed beschouwd, een regelrechte aanval op de gehele wereld. 

Het virus, het o, zo gehate corona, bereikte ook Nederland. Niemand die echt wist wat er aan te doen was, dus zaten we, voor we het wisten, in een lockdown. Met een regering die voortdurend achter de feiten aanhobbelde en nog steeds hobbelt, is er nog altijd geen zicht op een goede oplossing. Het begon er steeds meer op te lijken dat de regering een hele andere agenda had, dan het bestrijden van het virus. De Staatsomroep, de NOS, hield en houdt keer op keer informatie achterwege en bracht en brengt, fabels als feiten. Een jaar vol leugens en list en bedrog. Er kwam een spoedwet die onze vrijheden kon inperken, er kwam een muilkorfplicht. Bedrijven werden om zeep geholpen en alles onder de heilige noemer corona. Want als er dit jaar iets heilig was, dan was het wel corona. Alles en iedereen moet en moest er voor wijken. Corona, doodsoorzaak nummer 1, de andere ziekten tellen niet meer mee, Sterker nog, door corona is de griep van de aardbodem verdwenen. We waren dit jaar slaafjes van de massahysterie. We hebben de handen stuk gewassen (weg immuunsysteem van de handen), hielden netjes 1,5 meter afstand (weg intimiteit, aanhankelijkheid of gewoonweg platte seks), lopen netjes met muilkorfjes (weg gezonde lucht, omdat je eigen CO2 inademen, niet bevorderlijk is voor je gezondheid)  Maar we deden het niet voor onszelf, maar voor een ander. En dat terwijl die ander er nooit om gevraagd had of we dat voor hem/haar wilde doen. Nee, we deden en doen het alleen omdat het kabinet het van ons verlangt. Terwijl het volgens mij de bedoeling is, dat een kabinet voor ons doet wat wij van hen verlangen. Langzamerhand begonnen mensen zich te verzetten tegen alle maatregelen. Mensen bij wie de ogen open gingen en besefte dat het een en ander niet in de haak was. Ze werden bespot en wappies genoemd. Maar het begint steeds meer op te vallen, dat wat de wappies roepen en voorspellen, echt uit begint te komen. Zoals de, nog net niet verplichte, corona vaccins.

Ikzelf was na de eerste lockdown wel klaar met dat hele corona gedoe. Ben toen gestopt met het onnodig handenwassen, winkelmandjes ontsmetten, afstand houden en nu hoeft de begeleiding geen muilkorfje voor als ze bij mij in huis zijn. En dat vaccin mogen ze bij Rutte of De Jonge in de hol steken, die neem ik ook niet. En al zou ik hem nemen, als ik wat heb, kom ik bij een ziekenhuis toch niet verder dan de hoofdingang, omdat mijn hart toch niks kan hebben en artsen me daardoor toch niet willen helpen. Dus heb ik besloten om per 1 januari helemaal niet meer mee te doen met dat corona gedoe. Wat ze allemaal nog verzinnen, ze doen d'r best maar, ik leef zoals ik denk dat goed is en goed voelt. #ikdoelekkernietmeermee. 

2020, mijn persoonlijke kalender, was een jaar van "groei". Mijn Rollercoaster des Levens, is door hele diepe dalen gegaan, heeft zelfs vast gestaan in zand en blubber, waar het in dreigde weg te zinken. De eerste lockdown heeft me heel erg op mezelf geworpen. De, altijd voor iedereen klaar staande Mario, zat opeens 24 uur per dag, met zichzelf opgescheept. Dat valt heel erg tegen, vooral omdat ik ook nog eens zo'n binnenvetter ben. Maar ik heb mezelf wel leren kennen van kanten waarvan ik niet bewust was, dat ik die ook zelf had. In deze lessen zit een link met mijn moeder, maar daar ga ik het niet over hebben, ik houd het even bij mezelf. 

En dit jaar, waarin we elkaar weinig zagen (iedereen in het algemeen), nauwelijks bij elkaar kwamen, heb ik het gevoel dat ik sommige mensen beter heb leren kennen. Hun handelen, mijn reactie en handelen. En ook daar ben ik in gegroeid. Heb ik van geleerd. 

De binnenvetter die ik was, heeft leren praten, aangeven wat dwars zit, hulp vragen. Geleerd dat ik het niet alleen hoef te doen. Al wil ik bij heel moeilijke momenten, toch wel terugglijden in het binnenvetten. Want dat voelt veiliger, vertrouwder, maar blijft een hele nare gevolgen houden. En om die gevolgen voor lief te nemen.., daar heb ik geen zin meer in. 

2020 was ook een mooi jaar. Niet alleen mijn fantastische verjaardag en het trotse getal 50 die ik toch maar mooi gehaald heb. Nee, ook de geboorte van Iramirch. Daar ga ik volgend jaar heel veel aan werken, want het moet toch een boek gaan worden. 

Zo zie je maar, een tragisch jaar, met een hoop persoonlijke hoogtepunten. en toch, nu het jaar 2020 bijna ten einde is, denk ik,

"Dag 2020, dag corona, rot maar lekker op!!"

Volgend jaar weer meer.