Het duurt veel te lang

Het duurt te lang, veel te lang en het heeft overal een uitwerking op. Dat hele corona en al die maatregelen en wie weet straks zelfs nog verplichtingen, het duurt allemaal veel te lang. Het hele gedoe komt de neusgaten uit, wat ook niet mag, want zo lang het uit de neusgaten komt, dan zitten we er nog langer aan vast. Worden er nog meer staafjes, neuzen ingeramd om te zien of het erger of minder wordt. En als het dan erger wordt, worden er nog meer maatregelen en verplichtingen verzonnen. Net zo lang tot we er doodziek van worden, wat helemaal niet de bedoeling is, anders stroomt de IC over. Krijgen we dat drama weer en moet alles weer op slot. Het lijkt wel op zo'n eeuwigdurend liedje als "Constant had een hobbelpaard" of "Een potje met vet". Je begint er aan, maar komt er nooit meer vanaf. 

En dat hele gedoe heeft overal effect op. Op de economie, op het humeur van de mensen, op eenzaamheid. Het wekt agressie op, moedeloosheid, onverschilligheid. Het vreet aan alle kanten energie. En of we ons  nou wel of niet aan al die maatregelen houden, we krijgen keer op keer te horen dat we het niet goed doen. Naar de hoge dames en heren mogen we niet wijzen, want die lijken onschendbaar en hebben ten alle tijden, het beste met ons voor. Daar mag beslist niet aan getwijfeld worden. En ben je het er niet mee eens, dan ben je een complotwappie en doe je gewoon aan alles lijdzaam mee, dan ben je een schaap. 

Het duurt gewoon veel te lang en ik vraag me af of er ooit een einde aan zal komen. Misschien is het beter als we allemaal een winterslaap gaan houden, hopelijk is het volgend jaar dan over. 

Volgende keer meer.