Laten we lekker moeilijk doen...
Wat kunnen mensen toch ontzettend moeilijk doen en dan verwachten ze eigenlijk nog begrip van je ook. Over dat moeilijk doen wil ik graag het een en ander kwijt, maar omdat ik geen zin heb om mensen en situaties te omschrijven, laat ik het vandaag eens over aan de Sprookjesboom. "Gaat uw gang maar beste boom".
"Hallo allemaal, tegenwoordig leven de sprookjes lang en gelukkig, maar er was eens een tijd dat dat anders was. Zo ook, in het begin toen het sprookje over Sneeuwwitje werd geschreven. Het sprookje schreef lekker weg en de bedenkers hadden veel plezier in het schrijven. Totdat ze op het punt kwamen van de giftige appel. Sneeuwwitje vond het in eerste instantie maar niks, zo'n giftige appel in haar keel, maar over haar bezwaar stapte ze al gauw heen. Ze begreep best dat een giftige appel de mensen meer aansprak dan een gewoon stukje appel. Maar de twaalf dwergen hadden er meer moeite mee. Nu hoor ik jullie denken, "Twaalf dwergen ?, Het zijn er toch zeven". Ja, nu zijn het er zeven, maar het zouden er eigenlijk twaalf worden. Maar vijf dwergen hadden zoveel persoonlijke bezwaren tegen een giftige appel, dat ze zijn opgestapt. Er zijn maar liefst acht prinsen geweest, die allemaal moeite hadden met het gif in de appel. Eentje brieste boos, ""Dan kus ik Sneeuwwitje en zit dat gif in mijn bek !! Ik ben Gekke Henkie niet hoor !!" Dus besloten de schrijvers, dat de negende prins het kistje mocht laten vallen, zodat de giftige appel uit de keel van Sneeuwwitje zou schieten.
Dat doet me denken aan Doornroosje. Het is me toch een drama geweest over de scherpe spoel op de spinnewiel. Het eerste prinsesje dat Doornroosje zou zijn, zag er niets in om honderd jaar te slapen met een zere hand. Ze was bang dat haar hand zou opspelen en de wond zou gaan etteren en dat de prins dan van haar hand zou schrikken en zou wegvluchten. Het tweede prinsesje was als de dood voor vingerprikken, dus die wou dat er iets anders verzonnen werd voor de spoel. Toen was er weer een prinsesje dat zich best wilde prikken aan de spoel, maar die het maar niks vond dat ze na honderd jaar alleen wakker moest worden met die vreemde prins. Dus bedachten de schrijvers dat het een goed idee zou zijn dat alles en iedereen in het kasteel in slaap zou vallen. En dan alle ellende nog toen er prinsen vanuit de toekomst even mochten komen kijken hoe de prinses er uit zag. De een vond haar te dik, de ander haar te ouderwets, weer een ander zag er niks in om voor haar te vechten met de heks, omgetoverd tot draak. Allemaal bezwaren, dat de schrijvers dachten, "Laten we lekker moeilijk doen."
En wat denk je van Rapunzel !? Ze dachten dat ze binnen een mum van tijd wel een prinses hadden gevonden die zo lang haar wilde hebben. Nou, niet dus. De een was bang voor klitten, de ander had geen zin dat ze uren moest borstelen. Weer een ander vond het maar niks dat die oude heks er elke keer in moest klimmen. En dan ook weer die prins. "Koop gewoon een touwladder." had ze gezegd. Weer een ander vond het maar niks, de hele dag in een klein kamertje zitten. Het heeft lang geduurd voor er een prinses was, die wel echt mee wilde doen.
Tsja, kinderen, hoe zo moeilijk doen? Er is een sprookje daar deed niemand moeilijk over zijn of haar rol. De moeilijkheid kwam pas achteraf. Denk maar aan Repelsteeltje. Na zijn glansrijke rol in het sprookje werd hij verguist. Zijn naam is tot op de dag van vandaag nog bekend Nergens kan hij zich vertonen of de mensen zingen al. "Niemand weet, niemand weet, dat hij Repelsteeltje heet." En iedereen vraag hem maar wat hij nou eigenlijk met het kind had willen doen. Er wordt beweert dat hij het kind zou opeten. Anderen beweren dat hij het zou opvoeden. Eigenlijk is dat nog het enge raadsel wat er rond het ventje hangt. Misschien dat het ooit een nieuw sprookje wordt. "Repelsteeltje en het kind."
Dat doet me denken aan...., Nee, we gaan even terug naar de mensenwereld, dus jij mag weer Mario."
Dank je Sprookjesboom. Ik heb alleen nog dit:
"We verminken een ziek lichaam in de hoop dat het beter wordt.
We verbranden een ziek lichaam, in de hoop dat het beter wordt.
We vergiftigen een ziek lichaam, in de hoop dat het beter wordt.
Zou jij zo'n lichaam in de steek laten ?"
Volgende keer weer meer.
"Hallo allemaal, tegenwoordig leven de sprookjes lang en gelukkig, maar er was eens een tijd dat dat anders was. Zo ook, in het begin toen het sprookje over Sneeuwwitje werd geschreven. Het sprookje schreef lekker weg en de bedenkers hadden veel plezier in het schrijven. Totdat ze op het punt kwamen van de giftige appel. Sneeuwwitje vond het in eerste instantie maar niks, zo'n giftige appel in haar keel, maar over haar bezwaar stapte ze al gauw heen. Ze begreep best dat een giftige appel de mensen meer aansprak dan een gewoon stukje appel. Maar de twaalf dwergen hadden er meer moeite mee. Nu hoor ik jullie denken, "Twaalf dwergen ?, Het zijn er toch zeven". Ja, nu zijn het er zeven, maar het zouden er eigenlijk twaalf worden. Maar vijf dwergen hadden zoveel persoonlijke bezwaren tegen een giftige appel, dat ze zijn opgestapt. Er zijn maar liefst acht prinsen geweest, die allemaal moeite hadden met het gif in de appel. Eentje brieste boos, ""Dan kus ik Sneeuwwitje en zit dat gif in mijn bek !! Ik ben Gekke Henkie niet hoor !!" Dus besloten de schrijvers, dat de negende prins het kistje mocht laten vallen, zodat de giftige appel uit de keel van Sneeuwwitje zou schieten.
Dat doet me denken aan Doornroosje. Het is me toch een drama geweest over de scherpe spoel op de spinnewiel. Het eerste prinsesje dat Doornroosje zou zijn, zag er niets in om honderd jaar te slapen met een zere hand. Ze was bang dat haar hand zou opspelen en de wond zou gaan etteren en dat de prins dan van haar hand zou schrikken en zou wegvluchten. Het tweede prinsesje was als de dood voor vingerprikken, dus die wou dat er iets anders verzonnen werd voor de spoel. Toen was er weer een prinsesje dat zich best wilde prikken aan de spoel, maar die het maar niks vond dat ze na honderd jaar alleen wakker moest worden met die vreemde prins. Dus bedachten de schrijvers dat het een goed idee zou zijn dat alles en iedereen in het kasteel in slaap zou vallen. En dan alle ellende nog toen er prinsen vanuit de toekomst even mochten komen kijken hoe de prinses er uit zag. De een vond haar te dik, de ander haar te ouderwets, weer een ander zag er niks in om voor haar te vechten met de heks, omgetoverd tot draak. Allemaal bezwaren, dat de schrijvers dachten, "Laten we lekker moeilijk doen."
En wat denk je van Rapunzel !? Ze dachten dat ze binnen een mum van tijd wel een prinses hadden gevonden die zo lang haar wilde hebben. Nou, niet dus. De een was bang voor klitten, de ander had geen zin dat ze uren moest borstelen. Weer een ander vond het maar niks dat die oude heks er elke keer in moest klimmen. En dan ook weer die prins. "Koop gewoon een touwladder." had ze gezegd. Weer een ander vond het maar niks, de hele dag in een klein kamertje zitten. Het heeft lang geduurd voor er een prinses was, die wel echt mee wilde doen.
Tsja, kinderen, hoe zo moeilijk doen? Er is een sprookje daar deed niemand moeilijk over zijn of haar rol. De moeilijkheid kwam pas achteraf. Denk maar aan Repelsteeltje. Na zijn glansrijke rol in het sprookje werd hij verguist. Zijn naam is tot op de dag van vandaag nog bekend Nergens kan hij zich vertonen of de mensen zingen al. "Niemand weet, niemand weet, dat hij Repelsteeltje heet." En iedereen vraag hem maar wat hij nou eigenlijk met het kind had willen doen. Er wordt beweert dat hij het kind zou opeten. Anderen beweren dat hij het zou opvoeden. Eigenlijk is dat nog het enge raadsel wat er rond het ventje hangt. Misschien dat het ooit een nieuw sprookje wordt. "Repelsteeltje en het kind."
Dat doet me denken aan...., Nee, we gaan even terug naar de mensenwereld, dus jij mag weer Mario."
Dank je Sprookjesboom. Ik heb alleen nog dit:
"We verminken een ziek lichaam in de hoop dat het beter wordt.
We verbranden een ziek lichaam, in de hoop dat het beter wordt.
We vergiftigen een ziek lichaam, in de hoop dat het beter wordt.
Zou jij zo'n lichaam in de steek laten ?"
Volgende keer weer meer.
Reacties
Een reactie posten