Het grote jaaroverzicht 2013
Nog even en dan is 2013 alweer voorbij. Tijd om dus terug te blikken.
Het was een jaar van afscheid en veranderingen. Een vervelend jaar eigenlijk, die al ontzettend koud begon. Een zomer die maar niet opgang wilde komen, zodat we met Pasen nog met de Kerstboom zaten. En toen de zomer er eindelijk was, hebben we een klein hittegolfje gekregen, gevolgd door heerlijke najaarsstormen en een groene Kerst. Hebben we het jaar-weer-overzicht gehad (Erwin Krol smiley)
Het eerste afscheid dit jaar was na een hoop gedonder bij de chat waar ik bijna dag en nacht zat, het geliefde Setfire. De generatiekloof werd te diep, laten we het daar maar ophouden. Dus na een hoop gekibbel hebben we (Meneer Rotzooi en ik) de stekker er maar uitgetrokken en ging ik zonder het enigszins christelijke Setfire verder met mijn leven. (traan wegvegende smiley)
In het kader "Ik ben je meer dan zat" kwam mijn buurvrouw steeds vaker op zondag bij mij ontbijten. Ze werd (net als zoveel medebewoners) heel moe van de almaar zieker wordende "Ons Jan".
En "Ons Jan" werd opgenomen en ontslagen en verhuisde naar Deurne en werd weer opgenomen en helaas niet meer ontslagen. "Ons Jan" ging te hard achteruit en verruilde het aardse voor het hemelse. Voor "Ons Jan" vind ik het nog steeds naar, hij dacht en hoopte dat hij echt gezond zou worden, of in elk geval gezonder dan hij was. Voor ons, zijn medebewoners, was zijn dood een verademing. Hij was dood en heel wat mensen leefden op, leken er weer bij te horen en er kwam een ontzettende rust over en in de groep. (smiley in een begravenispak)
Dit jaar (en al dat jaar daarvoor) sleepte het grote legionella-verhaal voort. Er werd getest en getest en tot overmaat van ramp besloot onze Legionella Goochelaar dat de leidingen maar veranderd moesten worden. En toen die veranderd waren, toen zat het nog in de leidingen, omdat het ergens van voor de pomp al in de leidingen zat. Dus kregen al mijn medebewoners ook nieuwe leidingen. En hoe het nu afgelopen is geen idee, want we horen niets meer van onze Legionella Goochelaar. We hebben nog steeds legionella-met-filter-douchekoppen. Dus geen idee hoe dit verhaal in 2014 af zal lopen (als het al afloopt) (met legionella besmette smiley)
En toen kwam de grote klap. Mijn eigen Baby Born kreeg toch echt een trouwfunctie en trouwde met zijn lieftallige vrouw (en dat terwijl ik hem zo vaak geadviseerd had homo te worden) Het was het mooiste bruidspaar dat Katwijk ooit zal hebben en gehad heeft. Maar ik was hem wel kwijt, vooral ook omdat door allerlei regeltjes van instanties en Het Raamwerk, ze niet op het terrein konden blijven wonen.
Triest maar waar. (snikkende smiley)
Maar de liefde had nog meer in petto en ook ik heb er (weer) van mogen proeven. Met hoe en wie en wat en waarom, ga ik niet vertellen. Maar ik heb wel geleerd dat ook al heb ik mijn lichamelijke zichtbare mankementen, er zijn toch mensen die daar niet van afschrikken en me wel nemen (letterlijk en figuurlijk) zoals ik ben. En dat is toch wel een hele mooie les geweest dit jaar. Helaas is het niets geworden/ gebleven tussen ons. Maar de ervaring en ondervinding was heel fijn. (smiley die hartjes in een plakboek plakt)
Dit jaar heb ik ook een Facebookdrama gehad. Tsjonge jonge, door spelletjes leer je je vrienden kennen. Via Setfire (en ver daarvoor) kende ik een meisje (jonge dame) die ik maar even "Dolle Fries" zal noemen. Zo'n meisje wat best wel problemen heeft, niet door iedereen gezien en gehoord. Ze had zo haar kuren. Altijd wel fijn contact mee gehad. Soort knipperlicht vriendschap, mede door haar kuren en mijn koppigheid.
Maar met het gezellige spel op Facebook Angry Birds ging het echt helemaal finaal de mist in. Ik had een keer van haar gewonnen in het weekklassement. Nou nou, die kon echt niet tegen haar verlies. Ik had het blij op Facebook gemeld, maar dat had ik beter niet kunnen doen, ze heeft zo geklaagd bij Facebook dat ik voor twaalf uur een soort "reageer ban" kreeg en dus geen reacties kon plaatsen bij wie dan ook. Dus we ik ben telefonisch zo tekeer tegen haar gegaan dat ik de vriendschap (was daar wel echt sprake van ??) verbroken heb. (smiley die vrienden wist van Facebook)
En toen stierf onze "Schilder" Zomaar plotseling. Niemand had het verwacht, niemand had het aan zien komen. Zomaar op een zondag. Een goede vriend die ik zelfs van buiten het Zeehos kende omdat mijn vader met hem gewerkt en heel vaak met hem gebiljart heeft. (smiley die een roos schildert)
En toen kwam de grootste verandering (wat beslist geen verbetering bleek te zijn) De Rozer ging verhuizen. Ik kan al sowieso niet zo goed tegen veranderingen, maar deze verandering heeft echt een hoop stuk gemaakt. Afscheid van het knusse samenzijn naar het open en bloot te koop zitten in een wijde en kille hal. Hele blogs heb ik aan deze ramp gewijd. Heel wat ruzie heb ik er om gehad. Het contact met de echte Rozer medewerkers is weg, we hebben nu participanten en al zijn die goedkoop en de toekomst, eigenlijk is er geen pest aan. Ze zijn best lief en aardig hoor, maar ook ongemotiveerd en dat stralen ze vaak ook uit.
Ik hoop dat we in 2014 echt gaan wennen aan dit hele nieuwe gedoe, want ik ben niet de enige cliënt die zich niet thuis voelt in de nieuwe Rozer. (somber kijkende smiley)
Wat ik ook hoop is dat ze in 2014 de Rozer waakhond in laten slapen (op staande voet ontslaan) We worden doodziek van zijn gegrom en gegrauw, zijn gebrom en gesnauw. Zet er liever iemand neer die wel hart voor de zaak heeft, die wel zijn personeel weet te waarderen op wat ze doen, dan alleen naar fouten zoekt, die wel vriendelijk met en tegen de cliënten is en die niet elke vrijdag laveloos naar huis gaat.
Ik hoop dat we op de groep ook rust krijgen. Dat we toch een keer met z'n allen om de tafel gaan, omdat individueel toch ook geen succes is en dat we dan toch besluiten dat "Zij" ook weg moet. Omdat de verstandhoudingen toch niet meer zullen worden wat ze zouden moeten zijn. (smiley met verlanglijstje)
En verder... tsja wat wens ik nog meer voor 2014 ??
2014 is voor mij een magisch getal, omdat ik zelf een datum gesteld heb. (ik leef naar datums en overschrijdt elke houdbaarheidsdatum) 2014 moet magisch worden.
Dus ik wens iedereen alles beter dan best, alles mooier dan mooist, alles grootser dan grootst. (alles goeder dan goed (smiley met de slappe lach)
Ik wens iedereen een magisch nieuwjaar !!
Volgend jaar weer nieuwe blogs.
Veel liefs................................ Mario.
Het was een jaar van afscheid en veranderingen. Een vervelend jaar eigenlijk, die al ontzettend koud begon. Een zomer die maar niet opgang wilde komen, zodat we met Pasen nog met de Kerstboom zaten. En toen de zomer er eindelijk was, hebben we een klein hittegolfje gekregen, gevolgd door heerlijke najaarsstormen en een groene Kerst. Hebben we het jaar-weer-overzicht gehad (Erwin Krol smiley)
Het eerste afscheid dit jaar was na een hoop gedonder bij de chat waar ik bijna dag en nacht zat, het geliefde Setfire. De generatiekloof werd te diep, laten we het daar maar ophouden. Dus na een hoop gekibbel hebben we (Meneer Rotzooi en ik) de stekker er maar uitgetrokken en ging ik zonder het enigszins christelijke Setfire verder met mijn leven. (traan wegvegende smiley)
In het kader "Ik ben je meer dan zat" kwam mijn buurvrouw steeds vaker op zondag bij mij ontbijten. Ze werd (net als zoveel medebewoners) heel moe van de almaar zieker wordende "Ons Jan".
En "Ons Jan" werd opgenomen en ontslagen en verhuisde naar Deurne en werd weer opgenomen en helaas niet meer ontslagen. "Ons Jan" ging te hard achteruit en verruilde het aardse voor het hemelse. Voor "Ons Jan" vind ik het nog steeds naar, hij dacht en hoopte dat hij echt gezond zou worden, of in elk geval gezonder dan hij was. Voor ons, zijn medebewoners, was zijn dood een verademing. Hij was dood en heel wat mensen leefden op, leken er weer bij te horen en er kwam een ontzettende rust over en in de groep. (smiley in een begravenispak)
Dit jaar (en al dat jaar daarvoor) sleepte het grote legionella-verhaal voort. Er werd getest en getest en tot overmaat van ramp besloot onze Legionella Goochelaar dat de leidingen maar veranderd moesten worden. En toen die veranderd waren, toen zat het nog in de leidingen, omdat het ergens van voor de pomp al in de leidingen zat. Dus kregen al mijn medebewoners ook nieuwe leidingen. En hoe het nu afgelopen is geen idee, want we horen niets meer van onze Legionella Goochelaar. We hebben nog steeds legionella-met-filter-douchekoppen. Dus geen idee hoe dit verhaal in 2014 af zal lopen (als het al afloopt) (met legionella besmette smiley)
En toen kwam de grote klap. Mijn eigen Baby Born kreeg toch echt een trouwfunctie en trouwde met zijn lieftallige vrouw (en dat terwijl ik hem zo vaak geadviseerd had homo te worden) Het was het mooiste bruidspaar dat Katwijk ooit zal hebben en gehad heeft. Maar ik was hem wel kwijt, vooral ook omdat door allerlei regeltjes van instanties en Het Raamwerk, ze niet op het terrein konden blijven wonen.
Triest maar waar. (snikkende smiley)
Maar de liefde had nog meer in petto en ook ik heb er (weer) van mogen proeven. Met hoe en wie en wat en waarom, ga ik niet vertellen. Maar ik heb wel geleerd dat ook al heb ik mijn lichamelijke zichtbare mankementen, er zijn toch mensen die daar niet van afschrikken en me wel nemen (letterlijk en figuurlijk) zoals ik ben. En dat is toch wel een hele mooie les geweest dit jaar. Helaas is het niets geworden/ gebleven tussen ons. Maar de ervaring en ondervinding was heel fijn. (smiley die hartjes in een plakboek plakt)
Dit jaar heb ik ook een Facebookdrama gehad. Tsjonge jonge, door spelletjes leer je je vrienden kennen. Via Setfire (en ver daarvoor) kende ik een meisje (jonge dame) die ik maar even "Dolle Fries" zal noemen. Zo'n meisje wat best wel problemen heeft, niet door iedereen gezien en gehoord. Ze had zo haar kuren. Altijd wel fijn contact mee gehad. Soort knipperlicht vriendschap, mede door haar kuren en mijn koppigheid.
Maar met het gezellige spel op Facebook Angry Birds ging het echt helemaal finaal de mist in. Ik had een keer van haar gewonnen in het weekklassement. Nou nou, die kon echt niet tegen haar verlies. Ik had het blij op Facebook gemeld, maar dat had ik beter niet kunnen doen, ze heeft zo geklaagd bij Facebook dat ik voor twaalf uur een soort "reageer ban" kreeg en dus geen reacties kon plaatsen bij wie dan ook. Dus we ik ben telefonisch zo tekeer tegen haar gegaan dat ik de vriendschap (was daar wel echt sprake van ??) verbroken heb. (smiley die vrienden wist van Facebook)
En toen stierf onze "Schilder" Zomaar plotseling. Niemand had het verwacht, niemand had het aan zien komen. Zomaar op een zondag. Een goede vriend die ik zelfs van buiten het Zeehos kende omdat mijn vader met hem gewerkt en heel vaak met hem gebiljart heeft. (smiley die een roos schildert)
En toen kwam de grootste verandering (wat beslist geen verbetering bleek te zijn) De Rozer ging verhuizen. Ik kan al sowieso niet zo goed tegen veranderingen, maar deze verandering heeft echt een hoop stuk gemaakt. Afscheid van het knusse samenzijn naar het open en bloot te koop zitten in een wijde en kille hal. Hele blogs heb ik aan deze ramp gewijd. Heel wat ruzie heb ik er om gehad. Het contact met de echte Rozer medewerkers is weg, we hebben nu participanten en al zijn die goedkoop en de toekomst, eigenlijk is er geen pest aan. Ze zijn best lief en aardig hoor, maar ook ongemotiveerd en dat stralen ze vaak ook uit.
Ik hoop dat we in 2014 echt gaan wennen aan dit hele nieuwe gedoe, want ik ben niet de enige cliënt die zich niet thuis voelt in de nieuwe Rozer. (somber kijkende smiley)
Wat ik ook hoop is dat ze in 2014 de Rozer waakhond in laten slapen (op staande voet ontslaan) We worden doodziek van zijn gegrom en gegrauw, zijn gebrom en gesnauw. Zet er liever iemand neer die wel hart voor de zaak heeft, die wel zijn personeel weet te waarderen op wat ze doen, dan alleen naar fouten zoekt, die wel vriendelijk met en tegen de cliënten is en die niet elke vrijdag laveloos naar huis gaat.
Ik hoop dat we op de groep ook rust krijgen. Dat we toch een keer met z'n allen om de tafel gaan, omdat individueel toch ook geen succes is en dat we dan toch besluiten dat "Zij" ook weg moet. Omdat de verstandhoudingen toch niet meer zullen worden wat ze zouden moeten zijn. (smiley met verlanglijstje)
En verder... tsja wat wens ik nog meer voor 2014 ??
2014 is voor mij een magisch getal, omdat ik zelf een datum gesteld heb. (ik leef naar datums en overschrijdt elke houdbaarheidsdatum) 2014 moet magisch worden.
Dus ik wens iedereen alles beter dan best, alles mooier dan mooist, alles grootser dan grootst. (alles goeder dan goed (smiley met de slappe lach)
Ik wens iedereen een magisch nieuwjaar !!
Volgend jaar weer nieuwe blogs.
Veel liefs................................ Mario.
Reacties
Een reactie posten