Werken aan mezelf deel 2
Hallo, we zijn weer een weekje verder en hoe staat het met dat werken aan mezelf? Nou, om het kort samen te vatten zeg ik alleen maar; "Werken aan jezelf, moet je natuurlijk helemaal alleen en zelf doen." Daar komt het in principe op neer. Een ander kan meedenken, advies geven, maar hoe je het ook wendt of keert, je moet het helemaal alleen doen. Want je kunt alle goedbedoelde adviezen aanhoren, je omdraaien en er vervolgens niks mee doen. Je moet dus zelf gemotiveerd zijn om wat te gaan doen.
Nou, gemotiveerd ben ik hoor, zeker na een gesprek die ik van de week gehad heb. Over dat gesprek vertel ik verder niks, maar het was wel even een schop onder mijn hol om gauw met dat "aan mezelf werken" te beginnen. Een ander gesprek met de gedragskundige/psychologe was enorm gezellig. We gaan niet weer een cursus doen "negatieve gedachten omzetten naar positieve". Tijdens het gesprek kwamen we er samen achter dat ik de methodes best onder de knie heb en dat ieder mens bij ziekte de neiging heeft om zich meer toe te spitsen op de pijn en negatieve gedachten te concentreren. (zo lekkere mond vol) Ze vertelde me ook ook dat ze al een aantal gesprekken met mij, O.M.A. thuis liet. De O van Oordeel, de M van Mening en de A van Advies. Want tijdens de gesprekken merkt ze dat ik in mijn verhalen allang een Oordeel heb gevormd, er al een Mening over heb en er in de verhalen allang een Advies naar boven is gekomen. Ik schijn dus mijn eigen psycholoog te zijn. (smiley) (zelf dokteren noemen mijn moeder en ik dat)
Ik ben gemotiveerd om aan mezelf te gaan werken. Nou ja, het geestelijke gedeelte is best gemotiveerd, het lichamelijke werkt nog niet zo goed mee. Mijn energie is wat laag, dat moet weer wat opgepept worden. Niet dat ik nu van plan ben de vijfhonderd meter sprint te gaan doen hoor of een andere sport te gaan beoefenen. Maar iets meer doen dan alleen lekker lui hangen mag best. Tegenwoordig ga ik bij de gedachte "Ik heb geen zin" al zitten, terwijl ik anders ging zitten als ik echt moe was. (en mijn lichaam dat al meerdere keren had aangegeven en ik dat simpelweg negeerde omdat ik, volgens mijn gedachten, nog wel even verder kon) Dus moet ik mezelf weer motiveren toch iets te doen, ook al heb ik er geen zin in. En dat "geen zin hebben" komt natuurlijk weer voort uit de angst dat als ik wel wat doe, mijn buik misschien wel weer pijn gaat doen. Dus lichaam en geest zitten nog niet echt op een lijn. Maar, mijn rollercoaster kijk wel alweer omhoog naar de top van de heuvel. Dat grauwe van de put, daar kijken we niet meer naar.
En bij "werken aan mezelf" horen plannen om wat te gaan doen ter bevordering van lichaam en geest. Zoals bijvoorbeeld dingen afsluiten. En we hebben een plan om iets af te sluiten. Maar daarover vertel ik jullie pas als de tijd er rijp voor is. Ik vind het in ieder geval een ontzettend gaaf iets en kijk er al heel erg naar uit. (deze regel die nu komt wilde ik al een aantal dagen zomaar op Facebook zetten als mijn status update, maar nu zet ik hem maar in de blog) Zwijgen is zo verschrikkelijk moeilijk als er iets leuks aankomt. (smiley)
Het is in elk geval een project waardoor ik aan mezelf werk. Of ik ben er ontzettend trots op mezelf door, of ik kan mezelf niet meer uitstaan. Het gaat best confronterend worden.
Volgende keer weer meer en wie weet over hoeveel weken, vertel ik jullie over het project.
Laterssss..............
Nou, gemotiveerd ben ik hoor, zeker na een gesprek die ik van de week gehad heb. Over dat gesprek vertel ik verder niks, maar het was wel even een schop onder mijn hol om gauw met dat "aan mezelf werken" te beginnen. Een ander gesprek met de gedragskundige/psychologe was enorm gezellig. We gaan niet weer een cursus doen "negatieve gedachten omzetten naar positieve". Tijdens het gesprek kwamen we er samen achter dat ik de methodes best onder de knie heb en dat ieder mens bij ziekte de neiging heeft om zich meer toe te spitsen op de pijn en negatieve gedachten te concentreren. (zo lekkere mond vol) Ze vertelde me ook ook dat ze al een aantal gesprekken met mij, O.M.A. thuis liet. De O van Oordeel, de M van Mening en de A van Advies. Want tijdens de gesprekken merkt ze dat ik in mijn verhalen allang een Oordeel heb gevormd, er al een Mening over heb en er in de verhalen allang een Advies naar boven is gekomen. Ik schijn dus mijn eigen psycholoog te zijn. (smiley) (zelf dokteren noemen mijn moeder en ik dat)
Ik ben gemotiveerd om aan mezelf te gaan werken. Nou ja, het geestelijke gedeelte is best gemotiveerd, het lichamelijke werkt nog niet zo goed mee. Mijn energie is wat laag, dat moet weer wat opgepept worden. Niet dat ik nu van plan ben de vijfhonderd meter sprint te gaan doen hoor of een andere sport te gaan beoefenen. Maar iets meer doen dan alleen lekker lui hangen mag best. Tegenwoordig ga ik bij de gedachte "Ik heb geen zin" al zitten, terwijl ik anders ging zitten als ik echt moe was. (en mijn lichaam dat al meerdere keren had aangegeven en ik dat simpelweg negeerde omdat ik, volgens mijn gedachten, nog wel even verder kon) Dus moet ik mezelf weer motiveren toch iets te doen, ook al heb ik er geen zin in. En dat "geen zin hebben" komt natuurlijk weer voort uit de angst dat als ik wel wat doe, mijn buik misschien wel weer pijn gaat doen. Dus lichaam en geest zitten nog niet echt op een lijn. Maar, mijn rollercoaster kijk wel alweer omhoog naar de top van de heuvel. Dat grauwe van de put, daar kijken we niet meer naar.
En bij "werken aan mezelf" horen plannen om wat te gaan doen ter bevordering van lichaam en geest. Zoals bijvoorbeeld dingen afsluiten. En we hebben een plan om iets af te sluiten. Maar daarover vertel ik jullie pas als de tijd er rijp voor is. Ik vind het in ieder geval een ontzettend gaaf iets en kijk er al heel erg naar uit. (deze regel die nu komt wilde ik al een aantal dagen zomaar op Facebook zetten als mijn status update, maar nu zet ik hem maar in de blog) Zwijgen is zo verschrikkelijk moeilijk als er iets leuks aankomt. (smiley)
Het is in elk geval een project waardoor ik aan mezelf werk. Of ik ben er ontzettend trots op mezelf door, of ik kan mezelf niet meer uitstaan. Het gaat best confronterend worden.
Volgende keer weer meer en wie weet over hoeveel weken, vertel ik jullie over het project.
Laterssss..............
Reacties
Een reactie posten