Vakantie en darmkrampen
Hallo allemaal, lekker hoor vakantie, maar ook het bloggen verstoft daardoor. Vandaag ga ik het over van alles en nog niks hebben. Je weet wel, wat kletsen over koetjes en kalfjes en meer van dat soort stof.
De vakantie was heerlijk. Niet dat ik ergens ben gaan kamperen of in een huisje gezeten heb, dat niet, gewoon lekker thuis. Maar mijn moeder heeft een week bij me gelogeerd. Was ook even een toestand voor ze kwam hoor. Normaal meld ik bij Hoofd Facilitair dat mijn moeder komt en dan zorgt hij voor een bed. Dit keer deed ik dat dus ook, maar wat bleek, het bed was verdwenen !! Heel Facilitair heeft gezocht. In de oude Rozer, in de kelders, in alle opberghokken, maar geen bed. Lekker dan, waar en hoe moet mijn moeder dan slapen ? Donderdag, de dag voor mijn moeder kwam, was er nog steeds geen bed. Dus heb ik bij Wehkamp.com gekeken voor een mooie slaapbank. Maar ja "vandaag besteld, morgen in huis", is die slogan wel echt ? Dus ik Wehkamp opgebeld en gevraagd of ze de slaapbank echt de volgende dag zouden bezorgen. Heel lief meisje aan de telefoon en die heeft het nagekeken in haar systeem en ja de bank kon de volgende dag bezorgd worden. Hartstikke top ! Dus moeders kwam vrijdags en niet veel later kwam ook de bank. Nou ja bank, de onderdelen zodat je hem zelf nog in elkaar kon gaan zetten. Nou kunnen mijn moeder en ik best een hoop, maar een bank in elkaar zetten.... nee dat is niks voor ons. Gelukkig was er een oplossing. Na een telefoontje met het Facilitair Meldpunt kwam onze handige klusjesman "Jan de Hoop" (daar lijkt ie erg op vind ik) ons helpen de bank in elkaar te zetten. Grote vriend Schaduw was er ook en heeft ook geholpen.
Mooie zwarte bank, hij lag lekker als bed, volgens moeders, dus helemaal geslaagd.
Mijn moeder had een heel lijstje wat ze wilde afwerken in haar vakantie dus dat hebben we gezellig gedaan. Toeristenmarktje, middagje Action, eten bij de Rozer vriendjes en vriendinnetjes, een garnalen kroketje eten bij de visboer en kaarten met haar zoon. (ik dus) Thuis kaart ze met haar buurvrouw om dubbeltjes (tien euro centjes), maar omdat het vakantie was deden we nu om twintig euro centjes. Ik heb een euro zestig verloren. (keihard huilende smiley)
Het was ook weer even een puinhoop met de darmen. Het begon als oplossing voor de vochtlijst. Normaal neem ik, twee keer per dag, een zakje in met daarin een soort vezeltjes die de darmen bezig houden. Die moet ik oplossen in ongeveer honderd milliliter water of limonade. Dus dat zijn tweehonderd milliliter per dag die ik kwijt ben. Tijdens een goed gesprek met de dokter (helaas is hij weg) en mijn CPB-er, ontstond het idee om die zakjes te vervangen voor Lactosesiroop. Daar hoefde ik dan maar twee dopjes per dag te hebben en die hoefde ik niet bij de vochtlijst te tellen, zo zou ik die tweehonderd milliliter van de zakjes vrij hebben voor iets anders lekkers. Nou prima, dus twintig juli ben ik met de siroop gestart. Het werkte prima, ik ging af als een tierelier, vond het een bloedverdunner onder de darmendrankjes. Maar, het ging schijnbaar te goed, want op een zondag kreeg ik me toch een buikkramp, verschrikkelijk. Ik heb wel eens bezorgde begeleiding aan mijn bed gehad, maar deze keer waren ze wel erg bezorgd, want de pijn was verschrikkelijk en ik zag er blijkbaar niet uit. Natuurlijk weer in het weekend, noodarts wou niet komen, dus het gebruikelijke maar gedaan. Zetpil zetten en eentje tegen de misselijkheid en afwachten. De volgende dag leek het net of er niks gebeurd was, ik voelde me opperbest. Siroopje weer netjes gebruikt, niks aan het handje, tot de woensdagavond, weer enorme krampen. Weer iedereen in paniek en weer de volgende dag alsof er niks gebeurd was. Wat een ellende, durfde het drankje niet meer in te nemen. Vrijdag bij de dokter geweest (de vrouwelijke die er ook is en nu de enige dokter is) Alles verteld en wat blijkt, ik moest niet een volle dop nemen maar de helft !! Heeft ook niemand ooit gezegd. Maar ja ook al zou ik de helft nemen, de angst blijft voor zo'n aanval. Dat had zij ook wel door en zocht naar andere mogelijkheden. Magnesium kauwtabletten, klonk gezellig, maar de dokter twijfelde. Mijn darmen en die tabletten, echt een optie vond ze het toch niet. Dus samen weer in overleg en je raadt het vast al... ik ben terug bij de zakjes. Daarvan weten we dat ze goed zijn, dat ze werken en dat ik er zelden last mee heb, dus waarom veranderen ? Ja voor die tweehonderd milliliter, nou ja die pas en meet ik er maar gewoon in.
Dus hopelijk geen krampen meer, alleen nog van de spanning, maar dan weet ik tenminste waar ik ze van heb.
Het enige wat ik echt nog weet van die zondagse aanval is dat ik bijna huilend tegen de begeleidster heb gezegd, "Leuk hoor, neem gezellig een handicap"
Volgende keer weer meer en ja, volgende keer zal sneller zijn dan je denkt want de vakantie is voorbij, dus ik kan weer gewoon bloggen.
De vakantie was heerlijk. Niet dat ik ergens ben gaan kamperen of in een huisje gezeten heb, dat niet, gewoon lekker thuis. Maar mijn moeder heeft een week bij me gelogeerd. Was ook even een toestand voor ze kwam hoor. Normaal meld ik bij Hoofd Facilitair dat mijn moeder komt en dan zorgt hij voor een bed. Dit keer deed ik dat dus ook, maar wat bleek, het bed was verdwenen !! Heel Facilitair heeft gezocht. In de oude Rozer, in de kelders, in alle opberghokken, maar geen bed. Lekker dan, waar en hoe moet mijn moeder dan slapen ? Donderdag, de dag voor mijn moeder kwam, was er nog steeds geen bed. Dus heb ik bij Wehkamp.com gekeken voor een mooie slaapbank. Maar ja "vandaag besteld, morgen in huis", is die slogan wel echt ? Dus ik Wehkamp opgebeld en gevraagd of ze de slaapbank echt de volgende dag zouden bezorgen. Heel lief meisje aan de telefoon en die heeft het nagekeken in haar systeem en ja de bank kon de volgende dag bezorgd worden. Hartstikke top ! Dus moeders kwam vrijdags en niet veel later kwam ook de bank. Nou ja bank, de onderdelen zodat je hem zelf nog in elkaar kon gaan zetten. Nou kunnen mijn moeder en ik best een hoop, maar een bank in elkaar zetten.... nee dat is niks voor ons. Gelukkig was er een oplossing. Na een telefoontje met het Facilitair Meldpunt kwam onze handige klusjesman "Jan de Hoop" (daar lijkt ie erg op vind ik) ons helpen de bank in elkaar te zetten. Grote vriend Schaduw was er ook en heeft ook geholpen.
Mooie zwarte bank, hij lag lekker als bed, volgens moeders, dus helemaal geslaagd.
Mijn moeder had een heel lijstje wat ze wilde afwerken in haar vakantie dus dat hebben we gezellig gedaan. Toeristenmarktje, middagje Action, eten bij de Rozer vriendjes en vriendinnetjes, een garnalen kroketje eten bij de visboer en kaarten met haar zoon. (ik dus) Thuis kaart ze met haar buurvrouw om dubbeltjes (tien euro centjes), maar omdat het vakantie was deden we nu om twintig euro centjes. Ik heb een euro zestig verloren. (keihard huilende smiley)
Het was ook weer even een puinhoop met de darmen. Het begon als oplossing voor de vochtlijst. Normaal neem ik, twee keer per dag, een zakje in met daarin een soort vezeltjes die de darmen bezig houden. Die moet ik oplossen in ongeveer honderd milliliter water of limonade. Dus dat zijn tweehonderd milliliter per dag die ik kwijt ben. Tijdens een goed gesprek met de dokter (helaas is hij weg) en mijn CPB-er, ontstond het idee om die zakjes te vervangen voor Lactosesiroop. Daar hoefde ik dan maar twee dopjes per dag te hebben en die hoefde ik niet bij de vochtlijst te tellen, zo zou ik die tweehonderd milliliter van de zakjes vrij hebben voor iets anders lekkers. Nou prima, dus twintig juli ben ik met de siroop gestart. Het werkte prima, ik ging af als een tierelier, vond het een bloedverdunner onder de darmendrankjes. Maar, het ging schijnbaar te goed, want op een zondag kreeg ik me toch een buikkramp, verschrikkelijk. Ik heb wel eens bezorgde begeleiding aan mijn bed gehad, maar deze keer waren ze wel erg bezorgd, want de pijn was verschrikkelijk en ik zag er blijkbaar niet uit. Natuurlijk weer in het weekend, noodarts wou niet komen, dus het gebruikelijke maar gedaan. Zetpil zetten en eentje tegen de misselijkheid en afwachten. De volgende dag leek het net of er niks gebeurd was, ik voelde me opperbest. Siroopje weer netjes gebruikt, niks aan het handje, tot de woensdagavond, weer enorme krampen. Weer iedereen in paniek en weer de volgende dag alsof er niks gebeurd was. Wat een ellende, durfde het drankje niet meer in te nemen. Vrijdag bij de dokter geweest (de vrouwelijke die er ook is en nu de enige dokter is) Alles verteld en wat blijkt, ik moest niet een volle dop nemen maar de helft !! Heeft ook niemand ooit gezegd. Maar ja ook al zou ik de helft nemen, de angst blijft voor zo'n aanval. Dat had zij ook wel door en zocht naar andere mogelijkheden. Magnesium kauwtabletten, klonk gezellig, maar de dokter twijfelde. Mijn darmen en die tabletten, echt een optie vond ze het toch niet. Dus samen weer in overleg en je raadt het vast al... ik ben terug bij de zakjes. Daarvan weten we dat ze goed zijn, dat ze werken en dat ik er zelden last mee heb, dus waarom veranderen ? Ja voor die tweehonderd milliliter, nou ja die pas en meet ik er maar gewoon in.
Dus hopelijk geen krampen meer, alleen nog van de spanning, maar dan weet ik tenminste waar ik ze van heb.
Het enige wat ik echt nog weet van die zondagse aanval is dat ik bijna huilend tegen de begeleidster heb gezegd, "Leuk hoor, neem gezellig een handicap"
Volgende keer weer meer en ja, volgende keer zal sneller zijn dan je denkt want de vakantie is voorbij, dus ik kan weer gewoon bloggen.
Reacties
Een reactie posten