Allochtoon
Dat hele gedoe met die meneer Wilders vind ik maar knap ouderwets. In 1996 heb ik al eens een gedicht geschreven over allochtonen en eigenlijk voorspelde die al wat er nu dus aan het gebeuren is. Kijk zelf maar:
22-01-1996
Allochtoon.
In de straat waar ik woon,
woont ook een Bosjesneger, Alloch-Toon.
Samen met zijn vrouw, zo'n dikke bolleboos,
zij heet Alloch-Toos.
Beiden lopen in de steun
en voeden hun zoontje op, Alloch-Teun.
Ze zijn alle drie hartstikke bruin
en telen plantjes in hun tuin.
Maar Afrikaantjes vind je in hun tuintje niet.
Nee, ze planten hoofdzakelijk, mariuhana en wiet.
In AllochtonenLand hadden ze het erg slecht.
Daar waren verschillende stammen Bosjesnegers met elkaar in gevecht.
Hun Allochtonenleven was er verschrikkelijk zwaar,
men gooide kokosnoten naar elkaar.
Nee, in AllochtonenLand was het beslist niet pluis !!
Dus vluchtte zij naar Nederland, hun nieuwe AllochtonenThuis.
Op Schiphol werden zij ontvangen door de koningin,
die riep maar: "Welkom lieve mensen, kom er in, kom er in !!"
Nu wonen ze dus bij mij in de straat
en ik kan je vertellen dat ik ze verschrikkelijk haat !!
Maar dat zeg ik allang niet meer,
straks staat Amnastie International voor de deur, te vertellen dat ik discrimineer.
Maar, als over een jaar of tien, Alloch-Teun in zijn bedje ligt,
schrijft hij vast dit gedicht:
In de straat waar ik woon,
woont de blanke Neder-Toon.
Met zijn vrouw, zo'n natte windhoos,
zij heet Neder-Toos.
En ik moet bekennen dat ik ze verschrikkelijk haat,
want het zijn verdorrie, de enige Nederlanders in onze straat !!
Mario.
En in de grote steden voelt het nu ook zo. En zoals gewoonlijk moeten de goede weer onder de kwaden lijden. Want ook dit gedicht is voortgekomen uit allerlei nieuwtjes en weetjes over de slechte kant, omdat de goede kant van zowel allochtoon als autochtoon niet getoond wordt.
Volgende keer weer meer..............Latersssssssssssss !!!
22-01-1996
Allochtoon.
In de straat waar ik woon,
woont ook een Bosjesneger, Alloch-Toon.
Samen met zijn vrouw, zo'n dikke bolleboos,
zij heet Alloch-Toos.
Beiden lopen in de steun
en voeden hun zoontje op, Alloch-Teun.
Ze zijn alle drie hartstikke bruin
en telen plantjes in hun tuin.
Maar Afrikaantjes vind je in hun tuintje niet.
Nee, ze planten hoofdzakelijk, mariuhana en wiet.
In AllochtonenLand hadden ze het erg slecht.
Daar waren verschillende stammen Bosjesnegers met elkaar in gevecht.
Hun Allochtonenleven was er verschrikkelijk zwaar,
men gooide kokosnoten naar elkaar.
Nee, in AllochtonenLand was het beslist niet pluis !!
Dus vluchtte zij naar Nederland, hun nieuwe AllochtonenThuis.
Op Schiphol werden zij ontvangen door de koningin,
die riep maar: "Welkom lieve mensen, kom er in, kom er in !!"
Nu wonen ze dus bij mij in de straat
en ik kan je vertellen dat ik ze verschrikkelijk haat !!
Maar dat zeg ik allang niet meer,
straks staat Amnastie International voor de deur, te vertellen dat ik discrimineer.
Maar, als over een jaar of tien, Alloch-Teun in zijn bedje ligt,
schrijft hij vast dit gedicht:
In de straat waar ik woon,
woont de blanke Neder-Toon.
Met zijn vrouw, zo'n natte windhoos,
zij heet Neder-Toos.
En ik moet bekennen dat ik ze verschrikkelijk haat,
want het zijn verdorrie, de enige Nederlanders in onze straat !!
Mario.
En in de grote steden voelt het nu ook zo. En zoals gewoonlijk moeten de goede weer onder de kwaden lijden. Want ook dit gedicht is voortgekomen uit allerlei nieuwtjes en weetjes over de slechte kant, omdat de goede kant van zowel allochtoon als autochtoon niet getoond wordt.
Volgende keer weer meer..............Latersssssssssssss !!!
Reacties
Een reactie posten