De nacht en de dag.
Normaal gesproken ben ik 's nachts best veel wakker. De dag en de nacht zijn beide zo'n beetje gelijk aan elkaar. Overdag kan ik makkelijk in mijn stoel in slaap vallen en 's nachts hang ik rustig een uurtje (of langer) voor de televisie. Maar nu in deze bizarre tijd slaap ik bijna de hele nacht. Want in de nacht kan ik vluchten. Vluchten ver weg van alle onheil die de dag bij zich draagt. In de nacht ben ik bij familie en vrienden. Zijn alle pretparken open, kan ik gaan en staan waar ik maar wil. De nacht is mijn vluchtweg, mijn vriend die me beschermt. De nacht die normaal gesproken de vragen des Levens meebrengt, zich afvraagt wat de Dood inhoudt en wat er achter is. De nacht die nu als een warme deken, vol gemoedelijkheid om me heen geslagen wordt troost en bescherming biedt. De dag niet, die brengt nu alleen maar zorgen en angst. Nieuws dondert als een lawine van herhalingen, nieuwe feiten en fake nieuws over me heen. Eenzaamheid heerst overdag en angst, heel veel...