Bloggen... maar wat ?
Ik blog eigenlijk niet meer zoveel. Zeg maar gerust eigenlijk niet meer. Aan de ene kant komt dat omdat ik niet goed weet waar ik over zal bloggen en aan de andere kant weet ik genoeg dingen, maar zitten daar een hoop bedenkingen bij.
Over een hoop dingen vraag ik me af of het nog wel goed is als ik er een blog over schrijf. Iedereen weet nu zo langzamerhand wel aan wie ik een hekel heb, hoe ik over sommige zaken denk en de meeste zeurpunten zijn allang bekend.
En het is wel leuk om heerlijk mijn gal te spuwen in een blog, maar er komt zo weinig tot geen tegengas. En dat zou ook eens heerlijk zijn. Ik heb meer zin om een aantal dingen hard tegen hard uit te (bek)vechten.
En ik merk dat ik voorzichtiger begin te worden. Mijn blogs zijn openbaar en dat vind ik op zich prima. Maar daar zitten ook nadelen aan, iedereen kan mijn blogs lezen, dus ook de mensen over wie ik mopper. En nu moet je wel privé en werk gescheiden houden, maar het zou best kunnen dat ik door mijn blogs eens problemen krijg. Vandaar ook de behoefte om meer hard tegen hard, face to fase iets uit te (bek)vechten.
Schrijven over mijn gezond daar heb ik eigenlijk zelf weinig tot geen zin meer in. Als ik erge pijn heb blijf ik in huis, dus waarom zou ik het delen in een blog. En ik heb er ook niet echt behoefte aan om ermee te koop te lopen. Hoewel de meeste zeurbloggen voort vloeien uit pijn.
En schrijven over mijn gevoelens, dat sla ik helemaal maar over. Ik weet tegenwoordig niet eens meer wat ik met sommige gevoelens aan moet. Over de seksuele gevoelens helemaal maar te zwijgen, dat is echt een zooitje in mijn hoofd, waar ik helemaal niets meer wijzer van word.
Overdag verlangen naar het ene en het 's nachts in dromen doen met het andere.
Nou zou ik ook over positieve dingen kunnen gaan bloggen, een blog hoeft niet altijd negatief te zijn natuurlijk. Maar ook aan de positieve dingen hangen verhalen, waarvan ik denk.. "Wil ik dit wel delen met iedereen?" En dat terwijl ik in het begin echt alles in mijn blogs neer kwakte.
Ik weet eigenlijk niet wat ik en of ik wel een blog wil schrijven. Soms voel ik me ook vrijwillig verplicht. Zo van.. "Er is weer zoveel tijd voorbij, er zou weer eens een blog moeten komen."
Misschien als de mallemolen in mijn hoofd weer wat normaler draait, dat er dan weer een blog verschijnt.
Wie weet...... Tot dan (knipogende smiley)
Over een hoop dingen vraag ik me af of het nog wel goed is als ik er een blog over schrijf. Iedereen weet nu zo langzamerhand wel aan wie ik een hekel heb, hoe ik over sommige zaken denk en de meeste zeurpunten zijn allang bekend.
En het is wel leuk om heerlijk mijn gal te spuwen in een blog, maar er komt zo weinig tot geen tegengas. En dat zou ook eens heerlijk zijn. Ik heb meer zin om een aantal dingen hard tegen hard uit te (bek)vechten.
En ik merk dat ik voorzichtiger begin te worden. Mijn blogs zijn openbaar en dat vind ik op zich prima. Maar daar zitten ook nadelen aan, iedereen kan mijn blogs lezen, dus ook de mensen over wie ik mopper. En nu moet je wel privé en werk gescheiden houden, maar het zou best kunnen dat ik door mijn blogs eens problemen krijg. Vandaar ook de behoefte om meer hard tegen hard, face to fase iets uit te (bek)vechten.
Schrijven over mijn gezond daar heb ik eigenlijk zelf weinig tot geen zin meer in. Als ik erge pijn heb blijf ik in huis, dus waarom zou ik het delen in een blog. En ik heb er ook niet echt behoefte aan om ermee te koop te lopen. Hoewel de meeste zeurbloggen voort vloeien uit pijn.
En schrijven over mijn gevoelens, dat sla ik helemaal maar over. Ik weet tegenwoordig niet eens meer wat ik met sommige gevoelens aan moet. Over de seksuele gevoelens helemaal maar te zwijgen, dat is echt een zooitje in mijn hoofd, waar ik helemaal niets meer wijzer van word.
Overdag verlangen naar het ene en het 's nachts in dromen doen met het andere.
Nou zou ik ook over positieve dingen kunnen gaan bloggen, een blog hoeft niet altijd negatief te zijn natuurlijk. Maar ook aan de positieve dingen hangen verhalen, waarvan ik denk.. "Wil ik dit wel delen met iedereen?" En dat terwijl ik in het begin echt alles in mijn blogs neer kwakte.
Ik weet eigenlijk niet wat ik en of ik wel een blog wil schrijven. Soms voel ik me ook vrijwillig verplicht. Zo van.. "Er is weer zoveel tijd voorbij, er zou weer eens een blog moeten komen."
Misschien als de mallemolen in mijn hoofd weer wat normaler draait, dat er dan weer een blog verschijnt.
Wie weet...... Tot dan (knipogende smiley)
Reacties
Een reactie posten