In de put of depressief.
Ja jongens was ik me toch een poos ziek. Niet dat ik nu echt beter ben hoor, maar wel weer meer op de rails dan enkele dagen geleden. Alle dingen komen tegelijkertijd, dus ik had een buikgriepje, last van mijn buikspieren die (te) moe worden om de bult nog te sjouwen en een lichtelijke depressie. Nou kunnen ze best wel iets aan de eerste twee dingen doen, maar uit zo'n depressie moet je toch voornamelijk je zelf eruit zien te werken. Ze kunnen allerlei hulp aanbieden, maar het grootste gedeelte moet je toch zelf doen. Nou staan er wel hele lieve mensen om me heen die me er doorheen willen helpen hoor, dus dat helpt best wel mee.
Ik ben een steenbok als sterrenbeeld. Nou zou je denken wat heeft dat te maken met een depressie. Maar steenbokken schijnen echte binnenvetters te zijn. En dat ben ik ook heel erg. Ik ben luchtig, vrolijk en blij van buiten, maar binnenin worden alle negatieve ervaringen, meningen, gedachten, ideeën enz. opgepot en opgekropt. En dan komt er zo'n periode dat de hele verzamelplek te vol zit en begint te overstromen. Ja en dan begint het gelazer. Dan duikt de Rollercoaster van het Leven zo'n ontzettend diep dal in, dat je de top van de volgende heuvel niet meer kunt zien. Zo diep dat hij met een startkabel weer omhoog moet worden gehesen.
En wat er dan allemaal uit die beerput van ellende naar bovenkomt, wat een hoop onverwerkte rotzooi van dingen uit het verleden, dingen van vandaag de dag en stukgeslagen dromen over morgen. Tranen van verdriet om de vreemdste dingen stromen te pas en te onpas langs je wangen, ik heb wat af gesnotterd en gejankt. Ik leek wel een vrouw. (sorry dames) Soms houd ik het nog niet droog hoor, dan biggelen de tranen weer.
Zo'n depressie is best dubbel. Aan de ene kant is het heel naar om met alles bezig te zijn, maar aan de andere kant is het wel fijn om alle rotzooi eens na te kijken en proberen echt weg te doen, accepteren, naast je neer te leggen, overheen te stappen. Het is niet makkelijk, dat niet, maar ik hoop dat ik nu toch wel het een en ander echt af mag en kan sluiten.
De Rollercoaster is in elk geval weer op weg naar boven en glijdt (gelukkig) niet terug het dal in. De buikgriep is over en voor de bult wordt een passende oplossing gezocht.
Ik kom er wel en anders geef je me maar (letterlijk of figuurlijk) een schop onder de kont, als je het idee hebt dat ik blijf steken of terug glijdt.
Volgende keer weer meer.......................
Ik ben een steenbok als sterrenbeeld. Nou zou je denken wat heeft dat te maken met een depressie. Maar steenbokken schijnen echte binnenvetters te zijn. En dat ben ik ook heel erg. Ik ben luchtig, vrolijk en blij van buiten, maar binnenin worden alle negatieve ervaringen, meningen, gedachten, ideeën enz. opgepot en opgekropt. En dan komt er zo'n periode dat de hele verzamelplek te vol zit en begint te overstromen. Ja en dan begint het gelazer. Dan duikt de Rollercoaster van het Leven zo'n ontzettend diep dal in, dat je de top van de volgende heuvel niet meer kunt zien. Zo diep dat hij met een startkabel weer omhoog moet worden gehesen.
En wat er dan allemaal uit die beerput van ellende naar bovenkomt, wat een hoop onverwerkte rotzooi van dingen uit het verleden, dingen van vandaag de dag en stukgeslagen dromen over morgen. Tranen van verdriet om de vreemdste dingen stromen te pas en te onpas langs je wangen, ik heb wat af gesnotterd en gejankt. Ik leek wel een vrouw. (sorry dames) Soms houd ik het nog niet droog hoor, dan biggelen de tranen weer.
Zo'n depressie is best dubbel. Aan de ene kant is het heel naar om met alles bezig te zijn, maar aan de andere kant is het wel fijn om alle rotzooi eens na te kijken en proberen echt weg te doen, accepteren, naast je neer te leggen, overheen te stappen. Het is niet makkelijk, dat niet, maar ik hoop dat ik nu toch wel het een en ander echt af mag en kan sluiten.
De Rollercoaster is in elk geval weer op weg naar boven en glijdt (gelukkig) niet terug het dal in. De buikgriep is over en voor de bult wordt een passende oplossing gezocht.
Ik kom er wel en anders geef je me maar (letterlijk of figuurlijk) een schop onder de kont, als je het idee hebt dat ik blijf steken of terug glijdt.
Volgende keer weer meer.......................
Reacties
Een reactie posten