Kippenvel.
Daar stonden ze dan, acht oudere, dementerende, dames. Allemaal in een zwempak en vlindertjes om hun armen, aan de rand van het verwarmde zwembad. Acht vrijwilligers stonden klaar in het water om de dames te helpen. Zeven dames lieten zich, zonder enig gevoel van angst, in het water glijden. Als een stel jonge meiden begonnen ze elkaar nat te spatten en zongen liedjes als "We gaan naar Zandvoort al aan de zee" en "Alle eendjes zwemmen in het water". De achtste dame stond aan de kant wat te dralen, ze wilde wel, maar eigenlijk ook niet het water in. Een van de vrijwilligers, dat was ik, ging naar haar toe. "kom je niet lekker mee het water in?" vroeg ik. Minachtend keek ze me aan en zei, "Ik ben geen je, ik ben een u voor jou". Ik bood mijn excuses aan en vroeg haar weer of ze mee het water in wilde. Uiteraard nu wel met een beleefde u. Ze pakte me vast en keek me aan, schudde met haar hoofd en fluisterde dat ze niet wist of ze wel kon zwemmen. ...