Vroeger, het duistere verleden.
Gisteravond was in het programma "Het Collectief Geheugen" bij RTL4, een fragment over Rene Klijn. Dat het alweer vijfentwintig jaar geleden is dat Paul de Leeuw deze jongen in zijn programma had en hem interviewde over zijn ziekte aids. Dat was toentertijd best een doorbrekende uitzending. Het fragment brachten mijn gedachten ook vijfentwintig jaar terug in de tijd. Vooral toen ik in bed lag, dan gaan de molens draaien en dan duurt het wel even voor ze uitgedraaid zijn. Het aids-tijdperk, die ziekte hakte er best in. Ik had een hoop vrienden die er aan leden. Vijfentwintig jaar geleden was ik tweeëntwintig, de tijd dat ik uit de kast gekomen ben. Ik wist al rond mijn zestiende dat ik homo was en vanaf mijn achttiende ben ik opzoek gegaan naar mezelf, maar dat alles deed ik in het geheim. Ik heb mijn homoseksualiteit ruim zeven jaar geheim gehouden. Ook al kwam ik toen al in de parken en de seksshops. Maar ja toen ontmoette ik een vriendje en dat leek wel wat serieus te wor...